Μετά τη σημαία και το σταυρό η ΠτΔ έβαλε στο μάτι τα κειμήλια της ανεξαρτησίας από τους τοίχους του Προεδρικού Μεγάρου – Είχαν μεταφερθεί το 1975 από το Μουσείο του Αγώνα με απόφαση του Κωνσταντίνου και της Ιωάννας Τσάτσου
Το έτος στο οποίο πρόκειται να εισέλθουμε εντός των επομένων ημερών είναι το 2021. Το έτος κατά το οποίο συμπληρώνονται 200 χρόνια από την εθνεγερσία. Από την ημέρα που οι Έλληνες πήραν τα όπλα και σήκωσαν τα λάβαρα του αγώνος κατά του κατακτητού. Και από αυτά τα όπλα, από αυτά τα λάβαρα, η Ελλάς αναγεννήθηκε. Θα έπρεπε να τα τιμά.
Οργανώνουμε εκδηλώσεις και δράσεις για να τιμήσουμε το 1821 και ίσως κάποιοι λησμονούν πως δεν ήταν μόνον το αίμα των ηρώων που εξέθρεψε το δένδρο της Ελευθερίας. Ήσαν και τα όπλα των ηρώων. Κάποιος πρέπει να το πει αυτό στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η οποία τα απεμάκρυνε από το γραφείο της.
Στην μία φωτογραφία βλέπουμε πίσω από τον Πρόεδρο Προκόπιο Παυλόπουλο, δύο πιστόλες του αγώνος του 1821 να κοσμούν την βιβλιοθήκη του. Δεν τις έφερε όμως εκεί ο τέως Πρόεδρος. Τις βρήκε. Από την εποχή που ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Τσάτσος ανέλαβε καθήκοντα Προέδρου της Δημοκρατίας, οι πιστόλες ήσαν εκεί. Είχαν μεταφερθεί το 1975 από το Μουσείο του Αγώνα με απόφαση του τότε Προέδρου και της συζύγου του Ιωάννας. Είναι παρακαταθήκη των αγώνων του Έθνους. Κειμήλια ζώσης ιστορίας.
Στην δεύτερη φωτογραφία, βλέπουμε πως η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου τα απεμάκρυνε. Τα αντικατέστησε με κάποια άχαρα και ανούσια διακοσμητικά. Έκανε κάτι που ουδείς Πρόεδρος είχε πριν από αυτήν διανοηθεί. Θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι το έπραξε από ανευθυνότητα. Ότι η κληρονομιά του ελληνισμού δεν της προκαλεί απέχθεια. Ότι δεν αντελήφθη τι ακριβώς έκανε όταν απεφάσιζε να «ανανεώσει» την διακόσμηση του γραφείου της.
Διερωτώμεθα όμως: Ήσαν μόνον τα όπλα; Τον πίνακα που κοσμούσε εκείνην την γωνιά της βιβλιοθήκης γιατί τον απεμάκρυνε;
Να σημειώσουμε ότι πρόκειται για πίνακα του διασήμου Γερμανού ζωγράφου Peter von Hess, που ζωγράφισε πολλούς πίνακες για τον Αγώνα. Ο τίτλος του συγκεκριμένου πίνακα είναι «Παλληκάρια ατενίζοντας την Ακρόπολη». Θέλουμε και πάλι να πιστεύουμε πως ούτε η θέα της Ακροπόλεως ενοχλούσε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ούτε ο συμβολισμός των μαχητών της Ελευθερίας που προσέβλεπαν στο αρχαίο, ιερό σύμβολο του Ελληνισμού. Προτιμούμε να θεωρούμε πως και πάλι δεν αντελήφθη τι ακριβώς έκανε.
Πριν λίγες ημέρες η κ. Σακελλαροπούλου μας συγκίνησε, συμμετέχοντας στην διανομή συσσιτίου από μια κοινωνική κουζίνα. Ήταν ακριβώς αυτή η πτυχή ευαισθησίας και ανθρωπιάς που περιμέναμε να δούμε από αυτήν ακριβώς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Αυτό δεν σημαίνει όμως πως δικαιολογείται να απέχει από τις ευρύτερες προσδοκίες που έχουν οι Έλληνες από το πρόσωπο που κατέχει την ανωτάτη θέση της πολιτειακής ιεραρχίας. Πως δικαιούται να απομακρύνει σημαίες και σύμβολα των οποίων οφείλει να είναι θεματοφύλαξ.
Όταν διαρκούντος το 2021 θα μετέχει σε εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από της Ελληνικής Επαναστάσεως θα πρέπει να αναρρωτηθεί αν οι πράξεις της τιμούν την θέση της. Οι αγωνιστές του 1821, εκείνοι που σήκωσαν πιστόλες και γιαταγάνια για να διώξουν τους κατακτητές, δεν έχουν ανάγκη τις δικές εκδηλώσεις αναγνωρίσεως. Την θέση τους στην ιστορία την έχουν επαξίως κατακτήσει. Τον αν εμείς ατενίσουμε προς τους αγώνες τους, όπως τα Παλληκάρια ατενίζουν την Ακρόπολη στον προαναφερθέντα πίνακα, αντανακλά μόνον σε εμάς και στην αίσθηση συνεχείας και ενστερνίσεως των αγώνων τους.
πηγή: «ΕΣΤΙΑ»