του Νίκου Ι. Νικολόπουλου
προέδρου Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος
Κάτω από την μαύρη σκιά της πανδημίας, αναπτύσσονται ποικίλα «άνθη του κακού» . Ο φόβος, η τρομοκρατία, η φτώχεια, η αυταρχικότητα, η θλίψη, η νοσηρότητα, η αποδόμηση της κοινωνίας, του κοινωνικού κράτους και των θεσμών της Πολιτείας. Δηλαδή αυτών που είναι σημείοαναφοράς και στήριξης κάθε ευνομούμενης και ασφαλούς κοινωνίας. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που μέσα στα θολά νερά και την αβεβαιότητα βλέπουν ευκαιρίες για «δουλειές». Απ ότι φαίνεται νέο σκάνδαλο κυοφορείται. Σκάνδαλο που για κάποιους σημαίνει πολλά λεφτά και για μας, την Δημόσια περιουσία και το δικό μας μέλλον, είναι μια ακόμα «αρπαχτή» σε βάρος μας.
Μεθοδεύεται η πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής κοψοχρονιά. Βήμα – βήμα έχουν προετοιμαστεί τα πάντα ώστε η κορυφαία ελληνική εταιρεία να πουληθεί κάτω από το 60% της πραγματικής της αξίας. Συγκεκριμένα η καθαρή θέση της εταιρείας, δηλαδή η πραγματική της περιουσία, είναι 1,08 δις. Ευρώ και η πώληση θα γίνει, υποχρεωτικά, με αποτίμηση στα 600 εκ.
Πως φτάσαμε εδώ; Με σχέδιο, συντονισμό και με συνδρομή «φίλων». Πρώτα – πρώτα οι ενταύθα αρμόδιοι αποκλείσανε προσχηματικά τους άλλους μνηστήρες που δίνανε πολύ περισσότερα, 40-50% επιπλέον, μεταξύ αυτών και δύο μεγάλους ομίλους της Κίνας.
Δεύτερον η Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας, ως ιδιοκτήτρια, επειδή προφανώς έχει κληρονομικόχάρισμα, προέβλεψε από πέρισυ ότι θα χάσει 500 εκ όταν θα πουλήσει την Ασφαλιστική, μειώνοντας έτσι και τα κέρδη της. Πλέον στα βιβλία της Τράπεζας η Ασφαλιστική εμφανίζεται με αξία περίπου 580 εκ. ευρώ, αντί 1,08 δις. Έτσι όταν πουληθεί στα 600 εκ θα χαρούμε όλοι γιατί κερδίσαμε και 20 εκ. περίπου. Πάει τους ξεγελάσαμε τους «κουτόφραγκους». Για να κλείσει δε και καλά το πακέτο η άλλαξε ξαφνικά ο λογιστικός τρόπος υπολογισμού των κερδών και η Ασφαλιστική εμφάνισε λογιστικά, χαμηλότερα κέρδη από τα πραγματικά αυξάνοντας το αποθεματικό της. Δηλαδή ο αγοραστής θα βρει μεγαλύτερο ταμείο.
Ποιος φρόντισε ώστε τα λογιστικά τερτίπια να είναι νομιμοφανή ; Η διεθνής ελεγκτική, και όχι μόνο, εταιρεία PWC. Η καλή και περιβόητη αυτή εταιρεία είναι ορκωτός λογιστής στην Εθνική Τράπεζα, άρα ξέρει πολύ καλά όλα τα φανερά και τα κρυφά της Τράπεζας και έχει πρόσβαση στα πάντα. Ταυτόχρονα όμως η ίδια εταιρεία είναι και σύμβουλος του αγοραστή της Ασφαλιστικής. Φοβερή σύμπτωση, αλλά και φοβερή σύγκρουση συμφερόντων, γιατί ως σύμβουλος του αγοραστή προφανώς επιδιώκει το συμφέρον του, δηλαδή το χαμηλότερο δυνατό τίμημα.
Φαίνεται όμως ότι κανένας στη Διοίκηση της Εθνικής, στο ΤΧΣ και στην κυβέρνηση δεν το πρόσεξε και δεν αναρωτήθηκε. Δεν ξέρω αν βρεθεί κανένας εισαγγελέας διαθέσιμος να το ψάξει τουλάχιστον αυτός.
Υπάρχει όμως και καλύτερο. Στους όρους που συμφωνήθηκαν αν η Εθνική Τράπεζα δεν πουλάει αρκετές ασφάλειες για λογαριασμό της Εθνικής Ασφαλιστικής, υπό την νέα ιδιοκτησία, θα υποχρεούται να επιστρέψει μέρος του τιμήματος που θα εισπράξει από την πώληση. Δηλαδή αν γίνω ασφαλιστής σε μια ασφαλιστική εταιρεία και δεν πουλήσω όσα συμβόλαια συμφωνήσουμε να πουλήσω, θα πρέπει να την πληρώσω γιατί δεν κέρδισε όσα ήθελε να κερδίσει.
Έτσι γίνονται οι καλές «δουλειές».