Δημοσιολογούντες και δημοσιογράφοι καλούν για προσέγγιση Αθήνας – Αγκυρας υιοθετώντας πλήρως τις τουρκικές θέσεις και εξισώνοντας μας με τους Τούρκους.
Ο διάλογος της Ελλάδας με την Τουρκία έχει ουσιαστικά αρχίσει, με ατζέντα που, όπως δείχνουν τα γεγονότα, είναι πιο κοντά στα «θέλω» και στις επιδιώξεις της τουρκικής πλευράς. Αυτό είναι «ένα δυσκολοχώνευτο φαγητό», το οποίο θα προκαλέσει προβλήματα. Δύσκολα θα γίνει δεκτό από την κοινωνία, ενώ θα δημιουργήσει αναταράξεις και στο εσωτερικό της Ν.Δ. Ετσι είναι φυσικό και αναμενόμενο να εμφανιστούν οι δημοσιολογούντες και οι πρόθυμοι δημοσιογράφοι που θα φροντίσουν να σερβίρουν τον διάλογο και ό,τι αυτός συνεπάγεται για τα εθνικά μας θέματα όσο πιο «όμορφα» γίνεται. Το σήμα δόθηκε ουσιαστικά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος εμφανίσθηκε εκτός εθνικής γραμμής σε δύο περιπτώσεις. Και στην αρθρογραφία του σε τρεις ξένες εφημερίδες, αλλά και από το βήμα της ΔΕΘ, όπου σήμανε, με τυμπανοκρουσίες, την έναρξη του διαλόγου με τους Τούρκους εξαιτίας της θεωρούμενης καλής κίνησης -από την πανηγυρίζουσα κυβέρνηση- της αποχώρησης του «Oruc Reis».
Μετά το σήμα Μητσοτάκη επανεμφανίσθηκαν οι γνωστοί πρόθυμοι του διαλόγου μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, υιοθετώντας πλήρως τις τουρκικές θέσεις και εξισώνοντάς μας με τους Τούρκους στο κάλεσμα που δημοσιοποίησαν.
Συγκεκριμένα, το Ελληνοτουρκικό Φόρουμ απευθύνει κάλεσμα σε αποκλιμάκωση των εντάσεων στην ανατολική Μεσόγειο, παροτρύνοντας όσους βρίσκονται «στα κέντρα λήψης αποφάσεων των δύο χωρών να κάνουν χωρίς καθυστέρηση κάθε δυνατή προσπάθεια και πρωτοβουλία, ώστε να υπάρξει άμεσα μία μείωση της έντασης». Οι υπογράφοντες, μεταξύ των οποίων γνωστά ονόματα όπως ο Χρήστος Ροζάκης, ο Ιωάννης Γρηγοριάδης από το ΕΛΙΑΜΕΠ, ο Ηλίας Κλης (πρέσβης ε.τ.), η πρώην άτυπη σύμβουλος του ΓΑΠ Πωλίνα Λάμψα και πολλοί άλλοι, Ελληνες, Τούρκοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, κάνουν λόγο για «θετική διμερή και πολυμερή ατζέντα», που να οδηγήσει σε θεμιτά αποτελέσματα, συμβάλλοντας θετικά και στην οικονομία και στην ανάπτυξη των δύο χωρών».
Εμφανίζονται σαν τα φαντάσματα από το παλιό σημιτικό παρελθόν, με ολίγη από ΓΑΠ, και θέλουν να διαμορφώσουν προοπτικές αποδοχής όλων όσα έχουν βάλει στο τραπέζι οι Τούρκοι, ποντάροντας στον φόβο, καθώς υπογραμμίζουν ότι μια στρατιωτική αντιπαράθεση θα έχει καταστροφικές συνέπειες όχι μόνον για τις δύο γειτονικές χώρες και τους λαούς τους, αλλά και για ολόκληρη την περιοχή. Μόνο τυχαία δεν είναι η επανεμφάνισή τους. Η στιγμή κατά την οποία επέλεξαν να «επικοινωνήσουν» το κάλεσμά τους τα μέλη του Ελληνοτουρκικού Φόρου» είναι ακριβώς αυτή κατά την οποία η ελληνική κυβέρνηση μαλακώνει επικίνδυνα τη στάση της κατά της Τουρκίας, υποβαθμίζοντας το θέμα των κυρώσεων, αποδεχόμενη ως «αποκλιμάκωση» την προσωρινή απόσυρση του «Oruc Reis» και στρώνοντας τον δρόμο για «διάλογο» με την Τουρκία σε διάφορα μέτωπα, από το ΝΑΤΟ έως τις πρωτοβουλίες του Σαρλ Μισέλ.
Φαντάσματα του εκσυγχρονισμού
Την ίδια ώρα, ένα άλλο φάντασμα της περιόδου Σημίτη, ο οποίος έχει περάσει και από τη φυλακή, ο Γιάννος Παπαντωνίου, ναι, ο Γιάννος, δίνει εύσημα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη -οποίος ξεπεσμός- για τη διαχείριση της κρίσης στα ελληνοτουρκικά και εμφανίζεται «μητσοτακηκότερος του Μητσοτάκη»: «Οι συμφωνίες για τον καθορισμό των Αυτόνομων Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) με την Ιταλία και την Αίγυπτο καθώς και η ενεργοποίηση των διεθνών οργανισμών -κυρίως της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ- για την καταδίκη της παραβατικής συμπεριφοράς της Τουρκίας αποσκοπούν στην αποτροπή ενεργειών που θα έθεταν σε κίνδυνο τη σταθερότητα στην ανατολική Μεσόγειο».
Λίγες ημέρες πριν, σε μεγάλη ιστοσελίδα, αρθρογράφος, γνώστης όλων και τιμητής των πάντων, με λίγο και από το αλάθητο του Πάπα προσπάθησε να πείσει ότι είναι προτεραιότητα η αποκλιμάκωση στην ανατολική Μεσόγειο, γιατί η στριμωγμένη Τουρκία μπορεί να αντιδράσει άσχημα.