Η συνάντηση με τον πρωτοπόρο αιγοτρόφο τρίτης γενιάς, Δημήτρη Δανιά και η γνωριμία με την αρχέγονη φυλής της ουλοκερατικής αίγας, που είναι εκτατικής εκτροφής ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
Ρεπορτάζ: Σίσσυ Νίκα
Η φάρμα του ξεχωριστή, με καινοτόμες εφαρμογές, αφού η ευζωία των ζώων αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην εκτροφή τους. Τα ζώα του απέχουν των αντιβιοτικών με τη βοήθεια μικροοργανισμών που μπαίνουν στο νερό, αλλά και βιολογικών συμπληρωμάτων ζωοτροφών. Το κρέας και το γάλα που παράγουν είναι εξαιρετικής ποιότητας.
Ο Δημήτρης, συνεργάζεται με πανεπιστημιακά ιδρύματα και εξαιρετικούς επιστήμονες, που μελετούν τα ζώα του.
Δείτε το βίντεο
Ο γνωστός καθηγητής του Γεωπονικού πανεπιστημίου κ. Θεοφύλακτος Μασούρας, μελετά το πρωτόγαλα των αιγών για την αξιοποίησή του και η κ. Βίκυ Κρυσταλλίδου της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής, έχει εγκαταστήσει στα ζώα GPS, ώστε να γνωρίζουν που ακριβώς βρίσκονται και να οριοθετούνται τα βοσκοτόπια, στα οποία έχουν το δικαίωμα βόσκησης.
Επίσης άλλες καινοτόμες εφαρμογές θαυπάρχουν στο άμεσο μέλλον. Η ευζωία, η καινοτομία και η ιχνηλασιμότητα είναι τα τρία στοιχεία που θα απασχολούν τον καταναλωτή στο άμεσο μέλλον, αφού θα ενδιαφέρεται να μάθει την πορεία των προϊόντων πρωτογενούς παραγωγής «από τη φάρμα στο πιάτο», αυτό άλλωστε πρεσβεύει και ο Δημήτρης. Πιστεύει πολύ στις δυνατότητες των ζώων του, αφού το γάλα τους είναι εξαιρετικής ποιότητας με ανώτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά και μπορεί να «δώσει» εκλεκτά γαλακτοκομικά και τυριά. Το γάλα αυτό μας συνδέει με τις αξίες του χθες, μιας οικογένειας, της οικογένειας Δανιά, που κατέχει άριστα τα μυστικά της κτηνοτροφίας τρεις γενιές τώρα….
Μάλιστα σε συνεργασία μεκαταξιωμένο τυροκομείο παραδοσιακής μεταποίησης στη Λιβαδειά παράγουν τυροκομικά προϊόντα, αναβιώνοντας την τέχνη των παλιών τυροκόμων. Τα τυριά και το γιαούρτι που δοκίμασα πραγματικά με εντυπωσίασαν και τα θεωρώ γευστικούς θησαυρούς, που εύχομαι σύντομα να βρουν την θέση που τους αξίζει στο καθημερινό ελληνικό τραπέζι. Το κρέας επίσης είναι πολύ νόστιμο και μου θύμισε κυνήγι, η γεύση του πλούσια και μεστή που στο εξωτερικό εκτιμούν ιδιαίτερα.
Πάντως τόσο τα γαλακτοκομικά προϊόντα, όσο και το κρέας των ουλόκερων αιγών, είμαι σίγουρη ότι θα διαπρέψουν στην Ελλάδα και θα ταξιδέψουν στο εξωτερικό.
Ο Δημήτρης, με περισσή φροντίδα διαφύλαξε αυτές τις περήφανες ελληνικές αίγες, τις ουλόκερες, που στην αρχαιότητα ζούσαν στην ευρύτερη περιοχή των βουνών της Θήβας και της Λιβαδειάς μέχρι και το Ρεγγίνι. Διακεκριμένοι επιστήμονες ασχολήθηκαν κατά καιρούς, καταγράφοντας τις συνήθειες και μελετώντας τη φυσιολογία του εκπληκτικού ζώου, με τελευταία δημοσίευση το 1990. Μια από τις ιδιαιτερότητες των ουλόκερων, που τις καθιστά ξεχωριστές με την πρώτη ματιά, είναι το σχήμα των κεράτων τους. Η διαφορετικότητα στο γονίδιό τους γιατί είναι τελείως αυτόχθονη, δεν αναμείχθηκε ποτέ με άλλες ελληνικές ή εισαγόμενες φυλές και η έλλειψη αιμομιξίας, που φρόντισε να διαφυλάξει ο Δημήτρης συστηματικά, με τις κατάλληλες συζεύξεις στο κοπάδι του, αφού συγκέντρωσε όλα τα εναπομείναντα ζώα της ευρύτερης περιοχής.
Ο χαρακτήρας των ουλόκερων είναι δύσκολος, αφού πρόκειται για ζώα πολύ ανεξάρτητα, που έχουν προσαρμοστεί γενιές τώρα στην εκτατική εκτροφή και στο μικροκλίμα της περιοχής.
Η χλωρίδα των βοσκοτόπων πλούσια, έχουν μελετηθεί 146 ενδημικά βοτάνια, που χαρίζουν φίνα γεύση στο γάλα και υψηλή διατροφική αξία. Τα ζώα διαβιούν στην ευρύτερη περιοχή Παρνασσού και Ελικώνα, που φημίζεται για την βιοποικιλότητα της και την καθαρότητα του περιβάλλοντος.
Στην ουλόκερο αίγα παραμένουν τα εμφανή διαφορετικά χαρακτηριστικά, που κληρονομούνται από γενιά σε γενιά και έχει τελείως διαφορετική γονιδιακή δομή.
Έτσι με τη σύμφωνη γνώμη έγκριτων ακαδημαϊκών αλλά και επίσημων θεσμικών φορέων, που ενδιαφέρονται για την διατήρηση αυτόχθονων φυλών έχει γίνει κατάθεση φακέλου στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ελπίζουμε σύντομα να λάβει η ουλόκερος αίγα, την επίσημη αναγνώριση σαν ξεχωριστή φυλή και να δημιουργηθεί επίσημο γενεαλογικό βιβλίο, ώστε να διερευνηθεί σε βάθος η γενετική σύσταση της φυλής και να αναδειχθούν οι μορφολογικές της ιδιαιτερότητες και τα παραγωγικά της χαρακτηριστικά.
Σημαντικό είναι το ενδιαφέρον κτηνιάτρου διεθνούς ακτινοβολίας, που φροντίζει για τον συντονισμό και την διεκπεραίωση της κατάθεσης του φακέλου γενετικής κατάταξης της φυλής, με την συνεργασία γερμανικών, ιρλανδικών και ιταλικών φορέων. Αυτές οι ενέργειες θα έχουν σαν αποτέλεσμα την ταυτοποίηση με Herdbook φυλής, που την ευθύνη διατήρησής του θα έχει η Ελλάδα. Μάλιστα οι απόγονοι των ζώων, που
εκτρέφει ο Δημήτρης Δανιάς, προέρχονται από τις ουλόκερες αίγες που
είχαν προξενήσει το ερευνητικό ενδιαφέρον, από το 1930, του καθηγητή Ι.
Ν. Δημητριάδη, που δημοσίευσε τα αποτελέσματα της μελέτης και τα
παρουσίασε το 1941. Αργότερα το 1990, με τη μελέτη των ουλόκερων αιγών
ασχολήθηκε ο Βασίλης Παππάς, Γεωπόνος Ζωοτέχνης, διευθυντής του Κέντρου γενετικής βελτίωσης Καρδίτσας. Τα αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν τότε και αργότερα προκάλεσαν το ενδιαφέρον συνεταιρισμών και ομάδων παραγωγών της Νοτίου Ιταλίας και της Βορείου Ισπανίας, για περαιτέρω έρευνα αφού πιστοποίησαν την γενετική συνάφεια της ελληνικής ουλόκερης αίγας, με την ιταλική Girgentana και την ισπανική Palmera.
Στη έρευνα του 1930-40 ο μεγαλύτερος αριθμός ουλόκερων καταγράφηκε στο χωριό Λουκίσια Βοιωτίας, με κύριους εκτροφείς τα μέλη της οικογένειας Τουλίτση. Σήμερα εκτροφέας είναι ο Δημήτρης Δανιάς.
Ο οραματιστής αιγοτρόφος, μας έπεισε ότι οφείλουμε να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας ένα καθαρότερο περιβάλλον, να διασφαλίσουμε την ευζωία των αυτόχθονων φυλών ζώων, να διαφυλάξουμε τις γηγενείς ποικιλίες καρπών της γης, αναδεικνύοντας το γαστρονομικό μας πολιτισμό και την παραδοσιακή μας κληρονομιά.