Το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής ή αλλιώς ΕΛΙΑΜΕΠ, των πολλών χορηγιών από πρεσβείες, είναι ένα think tank που έχει καταφέρει να βρίσκεται σε όλα τα κρίσιμα σημεία διακυβέρνησης της Ελλάδας και όχι μόνο.
Έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τη Γερμανία μέσω του προέδρου του Λουκά Τσούκαλη. Του προέδρου της εταιρίας ΕΜΑ Α.Ε., η οποία είναι η αποκλειστική αντιπρόσωπος της γερμανικής εταιρίας ελαστικών continental, και καθηγητή Ευρωπαϊκής Οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενός από τους Ελληνες που έχουν σχέσεις με τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ και με τον Σόρος.
Είναι άνθρωπος με ισχυρές φιλίες και σχέσεις στον επιχειρηματικό και δημοσιογραφικό κόσμο, αλλά και στο Μέγαρο Μαξίμου. Δεν είναι όμως μόνο ο πρόεδρος του εθνομηδενιστικού ιδρύματος προνομιακός συνομιλητής και φίλος πολλών στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και όλο το στελεχιακό δυναμικό του ΕΛΙΑΜΕΠ, το οποίο διακλαδώνεται σε όλα τα σημεία ενδιαφέροντος και εξουσίας, είτε αυτά είναι εθνικά θέματα της Ελλάδας είτε οικονομικά.
Παντού βρίσκονται συνεχώς οι ίδιοι, τους οποίους χρησιμοποιεί το σύστημα εξουσίας. Είναι απορίας άξιο πώς συμβιβάζεται ή, για να το γράψουμε πιο καθαρά, ποιους ηθικούς κανόνες ακολουθούν όλοι όσοι δρουν μέσω του ΕΛΙΑΜΕΠ στη δημόσια σφαίρα της Ελλάδας και ποιων τα συμφέροντα προωθούν, όταν δέχονται χορηγίες από δέκα πρεσβείες.
Οι έρευνες, τα άρθρα, τα συμπεράσματα συνεδρίων, οι δημόσιες τοποθετήσεις τους κατατάσσουν αυτό το ίδρυμα σε θέση εχθρική προς τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας. Είναι επίσης απορίας άξιον πώς το Μέγαρο Μαξίμου, από τη βάση έως την κορυφή, όχι μόνο αποδέχεται τις υπηρεσίες μελών του ΕΛΙΑΜΕΠ, αλλά δείχνει να τις ακολουθεί και να επιβραβεύει τα στελέχη του, είτε με την τοποθέτησή τους δίπλα στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη είτε προτείνοντάς τους για κρίσιμες θέσεις σε παγκόσμιους οργανισμούς.
Η «κυριακάτικη δημοκρατία», σε προηγούμενο δημοσίευμα, απέδειξε τις σχέσεις του προέδρου του ΕΛΙΑΜΕΠ με τον γερμανικό οικονομικό παράγοντα, αλλά και τους δεσμούς του με την κυβέρνηση. Δεν είναι ο μόνος που έχει σχέσεις από παλιά με το πρωθυπουργικό περιβάλλον. Και δεν είναι κατακριτέο να υπάρχουν φιλικές σχέσεις, αρκεί να μην υποκρύπτουν συμφέροντα.
Γιώργος Παγουλάτος: Σύμβουλος δύο πρωθυπουργών και της Κατερίνας Σακελλαροπούλου
Ο Γιώργος Παγουλάτος ορίστηκε γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ πέρυσι τον Νοέμβριο, ενώ πριν ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου από το 2013. Η διαδρομή του είναι γνωστή και πολύ, μα πολύ… μνημονιακή. Ο κ. Παγουλάτος διετέλεσε διευθυντής Στρατηγικού Σχεδιασμού στο Μέγαρο Μαξίμου και υπήρξε σύμβουλος δύο πρωθυπουργών, του Λουκά Παπαδήμου και του νυν αντιπροέδρου της κυβέρνησης Μητσοτάκη, του Παναγιώτη Πικραμμένου (2011-2012). Βαρύ βιογραφικό, ίσως γι’ αυτό τον επέλεξε και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου ως άμισθο σύμβουλό της.
Πέντε τον αριθμό οι «άμισθοι σύμβουλοι» της Προέδρου και δεν θα ξένιζε αν κάτι αντίστοιχο είχαν και οι προκάτοχοί της, αλλά δεν… είχαν. Στην «αμφιλεγόμενη αυλή της Προέδρου, εκτός από τον κ. Παγουλάτο, είναι και η Μαρίλη Μέξη, σύμβουλος στον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας αλλά και διευθύντρια του Δικτύου της Αννας Διαμαντοπούλου, που πρώτη «εκτελώνισε» στην Ελλάδα τη νεοφιλελεύθερη έννοια της ευέλικτης απασχόλησης. Σιγά σιγά λοιπόν σχηματοποιείται και στην Προεδρία της Δημοκρατίας η… παρέα που έχει καταλάβει όλα τα γραφεία εξουσίας.
Ο γενικός διευθυντής ίσως του πιο εθνομηδενιστικού ιδρύματος στην Ελλάδα, ο οποίος, σε άρθρο του στις 11 Οκτωβρίου στην «Καθημερινή» προσπάθησε να ενοχοποιήσει όσους εκφράζουν αντίθετη άποψη στα εθνικά θέματα, χωρίς να υπολογίσει την ιδιαιτερότητα της χρονικής στιγμής που κάνει την επίθεσή του, με την Τουρκία να έχει γκριζάρει από τον Ιούλιο μέχρι σήμερα μια τεράστια περιοχή μεταξύ του 28ου και του 32ου Μεσημβρινού: «Κυκλοφορεί ευρέως μια δοξασία. Οτι επειδή η χώρα είναι σε ένταση με την Τουρκία, τον αιώνιο προβληματικό μας γείτονα, κι επειδή το καθεστώς Ερντογάν είναι αυτό που είναι, η Ελλάδα πρέπει να γίνει ένα μεγάλο στρατόπεδο. Και δεν μιλώ για ένα μοντέλο Ισραήλ, με μαζική επένδυση στην άμυνα και κοινωνία σε διαρκή επιστράτευση – που είναι μια άλλη συζήτηση. Μιλάω για μια αντίληψη που λέει ότι, επειδή η χώρα έχει τις διαφορές της με την Τουρκία, πρέπει να σημάνει σιωπητήριο για τη δημόσια έκφραση απόψεων που αποκλίνουν από την επίσημη διαπραγματευτική θέση της χώρας. Στο όνομα αυτής της αντίληψης, ένας στρατός αυτόκλητων σχολιαστών και μαχητών των ΜΜΕ έχουν πάρει θέση με το πληκτρολόγιο επ’ ώμου, έτοιμοι να καταγγείλουν ως μειοδοτικές τις όποιες αποκλίνουσες φωνές. Εντιμοι πανεπιστημιακοί λοιδορούνται όταν εκφράζουν σκεπτικισμό για το ακριβές ποσοστό επήρειας του Καστελόριζου, κατηγορούνται ότι υπονομεύουν τις εθνικές θέσεις, πως υιοθετούν τα επιχειρήματα του Ερντογάν, ότι λειτουργούν ως Δούρειος Ιππος της Τουρκίας. Σε επόμενο στάδιο παραδίδονται σε δημόσιο λιντσάρισμα από μια φάλαγγα ακροδεξιών εντύπων και λαθρόβιων μπλογκ».
Ετσι λοιπόν, όσοι δεν αρέσουν στον κ. Παγουλάτο και στο εθνομηδενιστικό ΕΛΙΑΜΕΠ χαρακτηρίζονται συλλήβδην «φάλαγγες ακροδεξιών εντύπων και λαθρόβια έντυπα».
Προσκόλληση στην εξουσία
Η πορεία του στενού συνεργάτη του πρώην πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου είναι γνωστή και ως εκ τούτου δεν προκαλούν σε κανέναν εντύπωση οι απόψεις του. Βέρος εκσυγχρονιστής, φλέρταρε επί καιρό με την ιδέα να είναι εκ των ηγετικών στελεχών σε κίνηση για την επανίδρυση της Κεντροαριστεράς, άλλαξε ρότα και τελικά έγινε οπαδός της ενσωμάτωσης ή της συμπόρευσης με τη Ν.Δ.
Επέλεξε το δεύτερο, γιατί υπάρχουν από χρόνια φιλικές σχέσεις με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Αλλωστε, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν κατά τη διάρκεια παρουσίασης του βιβλίου του Γιώργου Παγουλάτου με τίτλο «Το νησί που φεύγει», που επέλεξε να ρίξει τα δίχτυα του προς το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη. Στο πάνελ της παρουσίασης συμμετείχαν επίσης ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Σταύρος Θεοδωράκης. Από τότε, όπως φαίνεται, άρχισαν οι μετακομίσεις του συστήματος Σημίτη προς την κατεύθυνση Μητσοτάκη, με σκοπό τη συμμετοχή στην εξουσία του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ.
Η διαβόητη λέσχη και η Κεραμέως
Η σύνδεση του Μεγάρου Μαξίμου με το εθνομηδενιστικό ΕΛΙΑΜΕΠ είναι ισχυρή και αδιατάρακτη. Το ίδιο ισχυρή και αδιατάρακτη είναι και η σχέση του ΕΛΙΑΜΕΠ με τα οικονομικά συμφέροντα της Γερμανίας, αλλά και άλλων χωρών, μέσω των χορηγιών που δέχεται το think tank από τις πρεσβείες τους στην Αθήνα. Οι σχέσεις όλων αυτών που μετέχουν στο ΕΛΙΑΜΕΠ με σχεδόν όλα τα παρακλάδια του πάλαι ποτέ συστήματος εξουσίας του Κώστα Σημίτη είναι αδιαμφισβήτητη. Και οι σχέσεις όλου αυτού του εγχώριου συστήματος εξουσίας, με τον Σόρος και τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ είναι κάτι παραπάνω από αγαστή. Μοιάζει να είναι σχέση εξάρτησης. Ή, αλλιώς, για να το γράψουμε πιο λαϊκά και καθημερινά, μια παρέα είναι αυτή, που τα μέλη της τοποθετούνται στους «αρμούς της εξουσίας».
Ο κ. Παγουλάτος, πάντως, για να γυρίσουμε στον γενικό διευθυντή του ΕΛΙΑΜΕΠ, πέρα από τη σχέση του με τον Κώστα Σημίτη έχει κοινά σημεία και με ένα άλλο πρόσωπο που απασχόλησε την επικαιρότητα την εβδομάδα που πέρασε: τη Νίκη Κεραμέως. Το 2019 η σύναξη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ έγινε στο Μοντρέ της Ελβετίας από τις 30 Μαΐου έως τις 2 Ιουνίου, με την παρουσία 130 συνέδρων από 23 χώρες. Από ελληνικής πλευράς έλαβαν μέρος η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και νυν υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, ο καθηγητής Οικονομικών Γιώργος Παγουλάτος και ο διευθύνων σύμβουλος της τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ Δημήτρης Παπαλεξόπουλος.
Θάνος Βερέμης: Ο ιστορικός της «αρμονικής συμβίωσης» με τους Τούρκους
Κανείς δεν χάνεται, αν έχει περάσει τις πόρτες του ΕΛΙΑΜΕΠ, με οποιονδήποτε τρόπο, αρκεί να έχει προσφέρει σε όσους επιβουλεύονται την Ελλάδα έστω και μια μικρή δόση αναθεωρητισμού. Μικρή, δεν χρειάζεται να είναι τόσο αναθεωρητής όσο ο αντιπρόεδρος του think tank Θάνος Βερέμης. Ναι. αυτός κατέχει τη θέση του αντιπροέδρου του ΕΛΙΑΜΕΠ, ο αναθεωρητής ιστορικός της σχολής των «συνωστισμών» και της «αρμονικής συμβίωσης» με τους Τούρκους Θάνος Βερέμης.
Αλλωστε δική του ιδέα ήταν η δημιουργία του ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ιδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής). Το ίδρυμα ξεκίνησε το 1988 -είπαμε, ιδέα Βερέμη- με πρώτη ονομασία Ελληνικό Ιδρυμα Αμυνας και Εξωτερικής Πολιτικής. Τι πρεσβεύει ο κ. Βερέμης γίνεται κατανοητό από όσα είχε αναφέρει σε επερώτησή του στο ελληνικό Κοινοβούλιο το 1996 ο τότε βουλευτής της Ν.Δ. Κώστας Ευμοιρίδης. Η επερώτηση αναφερόταν στη χρηματοδότηση του ΕΛΙΑΜΕΠ, αλλά και προσωπικά στον Θάνο Βερέμη:
«Ο κ. Βερέμης είχε ιδιαίτερες ευαισθησίες στις θεωρίες του ελληνοτουρκισμού και προσβλέπει στο ιδεώδες όχι της απλής ελληνοτουρκικής συνύπαρξης, αλλά της δημιουργίας μιας πολιτικής φόρμουλας ελληνοτουρκικής συνομοσπονδίας. Ο κ. Βερέμης πρεσβεύει πως η ιδέα του έθνους είναι ανύπαρκτη και αποτελεί φανταστικό κατασκεύασμα, πως το σημερινό ελληνικό έθνος είναι αντικειμενικά ανύπαρκτο και δημιούργημα διανοουμένων»!
Είναι γνωστά ο βίος και η πολιτεία του κ. Βερέμη και δυστυχώς ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επιλέξει σε θέσεις που επηρεάζουν τα εθνικά μας συμφέροντα να τοποθετήσει ανθρώπους του κλίματος ΕΛΙΑΜΕΠ και Σημίτη. Είναι πρόσφατη η απόφαση Μητσοτάκη να προτείνει την Αννα Διαμαντοπούλου για τη θέση του γενικού γραμματέα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).
Πτέραρχος Βαΐτσης: Από το Κατάρ στο Μαξίμου
Εκεί όμως που θα πρέπει να ζητηθούν αποδείξεις για το ποια συμφέροντα εξυπηρετεί είναι για τον πτέραρχο ε.α. Χρήστο Βαΐτση, ο οποίος με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη, τον Απρίλιο του 2018, ανέλαβε σύμβουλός του για θέματα Εθνικής Ασφάλειας, ο οποίος ταυτόχρονα συνεργαζόταν ως σύμβουλος με την πολεμική αεροπορία του Κατάρ. Ο κ. Βαΐτσης είναι μέλος του Δ.Σ. του ΕΛΙΑΜΕΠ. Να θυμίσουμε μόνο στους αναγνώστες ότι το Κατάρ είναι ίσως ο πιο σημαντικός σύμμαχος της Τουρκίας και βασικός χρηματοδότης της παραπαίουσας τουρκικής οικονομίας.
Είναι θολές οι διακλαδώσεις του ΕΛΙΑΜΕΠ σε οργανισμούς και υπουργεία, σε εταιρίες και σε άλλες χώρες. Πολλά από τα μέλη φέρεται ότι έχουν συμμετοχή σε διάφορες λίστες οικονομικού ενδιαφέροντος, όπως η «λίστα Λαγκάρντ» ή τα Panama Papers. Κάποια στιγμή θα πρέπει να πέσει φως σε αυτές τις διακλαδώσεις, γιατί έχουν να κάνουν με τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας.
πηγή: «δημκρατία»