Γράφει ο Γιώργος Βενετσανος
Το Ελληνικό Βυζάντιο πέφτει το 1453 και ο δρόμος προς την Ευρώπη είναι πλέον ανοιχτός για να εξαπλωθούν οι Τούρκοι οι οποίοι καταλαμβάνουν σταδιακά, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησο, Αλβανία, Ουγγαρία, μέχρι που τον Σεπτέμβρη του 1529 φτάνουν μπροστά στις πύλες της Βιέννης μιας από τις μεγαλύτερες πόλεις της κεντρικής Ευρώπης.
Ο Σουλεϊμάν με δέκα χιλιάδες στρατό είχε ξεκινήσει από την Κωνσταντινούπολη και περνώντας μέσα από την νοτιοανατολική Ευρώπη, συγκέντρωσε επιπλέον στράτευμα. Στην Βιέννη φτάνουν πρώτοι είκοσι χιλιάδες Δελήδες, οι οποίοι φρόντισαν να δείξουν στην Ευρώπη ποιοι είναι. Λεηλάτησαν, έσφαξαν, βίασαν, ξεκοίλιασαν έγκυες, παλούκωσαν τα έμβρυα.
Οι σκηνές αυτές επιβεβαιώνονται είτε από τα τούρκικα χρονικά της εποχής, είτε από αυτόπτες μάρτυρες που γλίτωσαν τις σφαγές και φρόντισαν να τις μεταφέρουν σε όλη την Ευρώπη. Μετά από αυτήν την προσφορά «πολιτισμού» που έκαναν οι προπομποί έφτασε και το υπόλοιπο σώμα του Τουρκικού στρατού, ο οποίος στρατοπέδευσε περιμετρικά της Βιέννης.
Όπως λένε οι πήγες ήταν τόσο μεγάλο το στράτευμα τους, που το στρατόπεδο ήταν επταπλάσιο της πόλης. Ο Σουλεϊμάν έχοντας την γνωστή τακτική των Οθωμανών έστειλε μαντατοφόρους και ζήτησε οι κάτοικοι της πόλης να γίνουν μουσουλμάνοι από χριστιανοί και δεν θα είχαν να φοβηθούν τίποτα.
Αν όμως δεν το δεχόντουσαν, θα τους σκότωνε όλους. Οι πολιορκημένοι απάντησαν ότι δεν αλλάζουν πίστη και προτιμούν να πεθάνουν. Ο Σουλεϊμάν δεν διέταξε άμεσα έφοδο αλλά ξεκίνησε την πολιορκία των βιεννέζων. Χρησιμοποίησε πρώτα το ισχυρό όπλο του τα κανόνια βάζοντας τα να βομβαρδίζουν ανηλεώς την πόλη. Τα βλήματα στην αρχή τους προκαλούσαν μεγάλες ζημιές, επειδή έπεφταν στα σοκάκια της Βιέννης που ήταν κατασκευασμένα από πέτρα, η σκληρότητα της έκανε τα βλήματα να εξοστρακιζόντουσαν με αποτέλεσμα να χτυπούν τους τοίχους των σπιτιών καταστρέφοντας τους.
Οι πολιορκημένοι για να τα αντιμετωπίσουν γρήγορα – γρήγορα ξέστρωσαν όσο γρηγορότερα μπορούσαν όλα τα πέτρινα σοκάκια, με αποτέλεσμα τα βλήματα να πέφτουν στο χώμα και να βουλιάζουν. Ο Σουλεϊμάν βλέποντας ότι δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα έβαλε τους δικούς του να φτιάξουν βαθιά χαρακώματα, για να προστατεύονται από τα βλήματα και έτσι να πλησιάσουν τα τείχη ανεμπόδιστα, για να σκάψουν λαγούμια που έφταναν κάτω από τα τείχη για να τα ανατινάξουν.
Οι Βιεννέζοι μην γνωρίζοντας τις τακτικές των Τούρκων δεν μπορούσαν να καταλάβουν για πιο λόγο έσκαβαν. Για να λύσουν την απορία τους έκαναν αιφνιδιαστική έξοδο, πιάνοντας έναν αιχμάλωτο. Από την ανάκριση που του έκαναν μπόρεσαν να μάθουν ότι το σκοπός των λαγουμιτζήδων ήταν η υπονόμευση με μπαρούτι και η ανατίναξη των τειχών από τα θεμέλια τους. Αποφάσισαν τότε να βάλουν βάρδιες κοντά στα τείχη και άκουγαν όλο το 24ωρο αν υπήρχαν δονήσεις στο υπέδαφος. Με αυτό τον τρόπο κατόρθωσαν να βρουν τα πιο τα κοντινότερα λαγούμια και άρχισαν να τα καταστρέφουν σκάβοντας από την αντίθετη πλευρά.
Ο βαρύς χειμώνας και η καταρρακτώδης βροχή που ενέσκηψαν, υποχρέωσαν τους Τούρκους να σταματήσουν προσωρινά μιας και ο καιρός ξανάφτιαξε και συνέχισαν την επίθεση τους, σε κάποια στιγμή της πολιορκίας κατόρθωσαν να ανατινάξουν ένα λαγούμι και να γκρεμίσουν τα τείχη κάνοντας ένα τεράστιο άνοιγμα. Η επίθεση τους ήταν σφοδρότατη, όμως οι πολιορκημένοι κράτησαν γενναία άμυνα υποχρεώνοντας τους επιτεθειμένους να υποχωρήσουν με απώλειες μεγάλες. Ο σουλτάνος τότε αποφάσισε να χρησιμοποίηση το επίλεκτο σώμα των γενιτσάρων στους οποίους έταξε πλουσιοπάροχα λάφυρα αν κατόρθωναν να μπουν στην Βιέννη.
Ακολούθησε καινούργια επιτυχημένη υπονόμευση, έκρηξη και νέα επίθεση στα τείχη. Ξανά όμως οι πολιορκημένοι αμύνθηκαν με ξεχωριστή γενναιότητα, διώχνοντας τους Τούρκους, μέχρι που υποχρεωθήκαν σε υποχώρηση με τέτοιες απώλειες, που τους έκαναν να αποχωρήσουν οριστικά. Τα αποτελέσματα της μάχης αυτής σημαντικά, πρώτα από όλα η φρίκη που σκόρπισαν οι Τούρκοι στην Δυτική Ευρώπη έχει μείνει χαραγμένη μέχρι σήμερα ανεξίτηλα στην μνήμη των λαών της Ευρώπης.
Η νίκη των πολιορκημένων από την στιγμή που είχε ηττηθεί η πρώτη γραμμή άμυνας απέναντι στο Ισλάμ, που ήταν το Βυζάντιο είχε τεράστια σημασία για την Ευρώπη. Αν η Βιέννη είχε καταρρεύσει, οι Τούρκοι θα είχαν φτάσει μέχρι τις όχθες του Ρήνου. Η αναχαίτιση της πολιορκίας της Βιέννης έσωσε την Ευρώπη από την δουλεία και τον μαρασμό.
Η Τουρκοκρατία δεν έφτασε στη Δυτική Ευρώπη τότε, τώρα όμως βλέπουμε να αναβιώνει το φάντασμα του νέο-οθωμανισμού και να χρησιμοποιούνται ομάδες ανθρώπων ισλαμικού θρησκεύματος για να επιτυχή ένας νέο σουλτάνος τα σχέδια του. Τα χτυπήματα εκ των εκ των έσω σε Παρίσι και την Βιέννη, κάθε άλλο παρά τυχαία μπορούν να θεωρηθούν.
Δυστυχώς οι φίλοι μας Ευρωπαίοι εναγκαλίζονται με ένα επικίνδυνο καθεστώς και ακόμη δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο που υπάρχει, εύχομαι να μην το καταλάβουν όταν δουν τους πιστούς του σουλτάνου στις πύλες τους.