Η Μούσα είδε πάλι τη Μόρια να καίγεται και υπέδειξε μερικούς στίχους…
Από τον Παναγιώτη Λιάκο
«δημοκρατία»
Ασυνόδευτα παιδάκια
φέρανε μες στο χωριό
και όλα έχουνε μουστάκια
και το κάνουν ρημαδιό
Διατάξαν’ τους φαντάρους
να τους δίνουν κρουασάν
και ανοίξανε τις πύλες
στα στρατά του Ερντογάν
Πασάρουνε τη γη μας
σε ξένους μουσουλμάνους
και μας καθησυχάζουν
γιατί μας θέλουν χάννους
Τον πληθυσμό αλλάζουν
στην ένδοξη Ελλάδα
και παραδόσεις σπάζουν
με μια Βουλή ρημάδα!
Στις βρόμικες πλατείες
Χασάν και Εμινέ,
η γειτονιά σου πλέον
μυρίζει καμπινέ
Η όμορφη πατρίδα…
κατάντησε σαν μπάλωμα
Βλέπω να την κάνουν
πυρός το παρανάλωμα
Λέγανε θα τη σώσουν
τάχατες από την κρίση,
μα σκόπευαν να τη δώσουν
και σ’ Ανατολή και Δύση
Από το ταμείο λείπουν
380 δισ.
Κι αν μπουκάρουνε οι Τούρκοι
θα γυρεύεις να τους βρεις
Πού θα είν’ οι βουλευτάδες;
Πού θα είν’ οι υπουργοί;
Ψηφισμένοι πουρκουάδες
Θα γενούν όλοι λαγοί
Στο στόμα θα ‘χουν τα διαβατήρια,
με λίαρ τζετ και με τρεχαντήρια
θα κάνουν όλοι εξαφανιζόλ
πίνοντας ράθυμα ένα απερόλ
Θα ‘χουν φύγει πρώτοι πρώτοι
απ’ τη ζώνη του κινδύνου,
θα συμπάσχουν όμως κάπως
από βίλες του Λονδίνου
Αντίσταση θα κάνουνε
από το Παρίσι,
πουράκλες θα φουμάρουνε
και μπόλικο χασίσι
Και λόγια, λόγια, λόγια,
ευχές και υποσχέσεις,
μα τελικά οι πράξεις τους…
είναι για να τους χ€σ€#ς