Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal
Σχεδόν κάθε Κυριακή, από την στήλη μου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος της Λευκωσίας, κάνω μία αναφορά στη διαφθορά που σαρώνει το πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Κύπρου. Και σε τούτη την ιστοσελίδα, κυνηγούμε τη διαφθορά, διότι ένας πολιτικός που εκβιάζεται μπορεί να πουλήσει τα πάντα. Και καταλαβαινόμαστε…
Είναι μία επιλογή να ομιλούμε για τη διαφθορά, στη γενική σιωπή που επικρατούσε μέχρι πρόσφατα. Σχεδόν κάθε Κυριακή αφιέρωνα το υστερόγραφο της στήλης μου σε τούτο το “φαινόμενο”, που στην Κύπρο αντικατέστησε το κράτος. Το ίδιο είχε συμβεί και στην Ελλάδα πριν από τα Μνημόνια. Και ειλικρινά δεν γνωρίζω αν η διαφθορά καταπολεμήθηκε στην Ελλάδα. Ακούγονται πολλά αλλά δεν έχουν παρουσιαστεί στοιχεία.
Η διαφθορά των πολιτικών και οικονομικών παραγόντων και στη “Μητέρα Πατρίδα” γονάτισε την Ελλάδα και έφερε μεγάλη φτώχεια στον ελληνικό λαό. Κατά μάνα, κατά θυγατέρα, που λένε και στην Κύπρο. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, έστειλαν και τη “μητέρα” και τη “θυγατέρα” στα Μνημόνια, αλλά εκτός του Άκη Τσοχατζόπουλου και μερικών δημάρχων στην Κύπρο, το διεφθαρμένο σύστημα δεν ηττήθηκε.
Πολύ λίγοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι είχαν το θάρρος να μιλήσουν για τη διαφθορά στο νησί. Τόλμησα, μάλιστα, μία φορά να υποστηρίξω ότι είναι μάστιγα, οι συνέπειες της οποίας είναι όπως αυτές της τουρκικής κατοχής.
Αποδεικνύεται ότι έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Η διαφθορά και τα σκάνδαλα των κυπριακών τραπεζών με τις κατηγορίες για ξέπλυμα παράνομου χρήματος, κατέστρεψαν τη φήμη της μικρής Πατρίδας μας. Και προκάλεσαν μεγάλη ζημία και στο εθνικό θέμα.
Πριν μερικές μέρες έγινε …«θαύμα». Αίφνης, το «Νησί των Αγίων» ανακάλυψε τη διαφθορά. Με τη βοήθεια του τηλεοπτικού δικτύου Αλ Τζαζίρα, που ελέγχεται από τον Εμίρη του Κατάρ και φίλο του Ταγίπ Ερντογάν, πληροφορηθήκαμε το τεράστιο μέγεθος της απάτης με την πώληση των «χρυσών διαβατηρίων».
Ακόμα και αν δεχθώ τη «λογική» μερικών στελεχών της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης στην Κύπρο, ότι το συγκεκριμένο κανάλι ερεύνησε την υπόθεση για λογαριασμό της Τουρκίας, δεν παύει να είναι μία εξαιρετική έρευνα, που άνοιξε τα μάτια σε όλους στο νησί.
Τώρα όλοι γνωρίζουν ότι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, με τη βοήθεια δικηγόρων, λογιστών και κρατικών υπαλλήλων, είχαν στήσει μία από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία. Όχι μόνο της Κύπρου.
Μία απάτη της τάξης των 8 και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ, για το μέγεθος του νησιού είναι ένα τεράστιο ποσό. Και αν η αστυνομία και μετά η δικαιοσύνη αποφασίσουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, θα αποδειχθεί ότι από τα οκτώ αυτά δισεκ. ούτε το ένα τρίτο κατέληξε στα ταμεία του κράτους. Είμαι έτοιμος να στοιχηματίσω.
Άκουσα και μία κυρία υπουργό, η οποία αντί να σταθεί στο σκάνδαλο αυτό καθ’ αυτό, λυπήθηκε η καημένη επειδή το κράτος και η οικονομία θα έχουν …απώλειες με την ακύρωση του προγράμματος των «χρυσών διαβατηρίων».
Μελετώντας το βίντεο του Αλ Τζαζίρα -το οποίο είναι αμαρτωλό, χωρίς αμφιβολία, αλλά στο θέμα αυτό έκανε εξαιρετική δουλειά- ο καθένας μπορεί να καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα: ότι πολλά από τα χρήματα, που δαπανούσαν αυτοί οι …«άγιοι» άνθρωποι που αγόραζαν τα διαβατήρια, δεν κατέληγαν στο κράτος, το οποίο έπαιρνε το ποσοστό του και νομιμοποιούσε αυτή την απάτη.
Ο απατεώνας, αν δεν το καταλάβατε- είναι πρώτο απ’ όλους το κυπριακό κράτος. Και μετά από αυτό οι υπόλοιποι που αναμείχθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Ο πρόεδρος της κυπριακής Βουλής και ο βουλευτής του ΑΚΕΛ πιάστηκαν επ’ αυτοφώρω. Πόσοι άλλοι έκαναν την ίδια δουλειά, αλλά δεν θα συλληφθούν ποτέ, αντίθετα θα περνάνε ζωή και κότα με τα χρήματα των «χρυσών διαβατηρίων»;
Θα ήταν ενδιαφέρον να γνωρίζαμε τα δικηγορικά και λογιστικά γραφεία που συμμετείχαν στην υπόθεση αυτή, τα κτηματομεσιτικά γραφεία και τους πολιτικούς, που τους κάλυπταν. Διότι θα μπορούσαμε να καταλήξουμε σε συμπεράσματα.
Παλαιότερα κατηγορήθηκαν για διαφθορά (και διασύρθηκαν) πολιτικοί αρχηγοί. Και μετά; θα πείτε και θα έχετε δίκιο. Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Το είπαμε πολλές φορές. Σε αυτό το νησί δεν τιμωρείται κανείς. Μάλλον ας το θέσουμε διαφορετικά: Τη γλιτώνουν οι μεγαλόσχημοι και τιμωρούνται πάντα οι μικροί.
Με πληροφόρησαν πρόσφατα για μία υπόθεση αγοραπωλησίας, στην οποία συμμετείχαν πολιτικοί και κρατικοί λειτουργοί. Είναι φρικτές οι καταγγελίες, αλλά αρνήθηκαν να μου πουν ονόματα και …διευθύνσεις. Έχασαν τις δουλειές τους και τις περιουσίες τους πολλοί άνθρωποι για να εξυπηρετηθούν επιχειρηματίες που είχαν άκρες με συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα.
Πόσες ιστορίες έχουμε ακούσει όλοι για τη διαφθορά; Αλλά πολύ λίγοι μιλούσαμε και ενοχλούσαμε. Για τους υπόλοιπους είχε γίνει συνήθεια. Και για τους πολύ λίγους τα κέρδη ήταν ασύλληπτα.
Φοβάμαι πως και γι’ αυτή η υπόθεση, όπως όλες τις άλλες με πιο κραυγαλέες αυτές των «διεφθαρμένων πολιτικών αρχηγών» και των δανείων στα πολιτικά πρόσωπα, δεν θα συμβεί τίποτα. Δεν θα τιμωρηθεί κανένας. Σε όλο τον κόσμο, τα βρώμικα συστήματα και οι μαφίες, θυσιάζουν μερικούς δικούς τους για να σταματήσει ο θόρυβος και συνεχίζουν το …θεάρεστο έργο τους.
Να μην φοβόμαστε να το λέμε και να το φωνάζουμε: Το πολιτικό και το οικονομικό σύστημα είναι διεφθαρμένο. Και στο εξωτερικό η Κύπρος έχει χαρακτηριστεί μία διεφθαρμένη χώρα. Σε λίγο θα ντρεπόμαστε να λέμε πως ερχόμαστε από το Νησί της Αφροδίτης. Γιατί πρέπει να πληρώνει η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της Κύπρου τους απατεώνες;
Δεν έχω ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει. Αλλά, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε να διαμαρτυρόμαστε και να ζητάμε κάθαρση και τιμωρία. Πρέπει να συνεχίσουμε.
Ευθύνη έχουν και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Εάν αληθεύει ότι το διεφθαρμένο κύκλωμα «εισήλθε» και στα ΜΜΕ, οι πολίτες θα ρίχνουν πέτρες αγαπητοί συνάδελφοι… Αντισταθείτε.
Ως μία γενική αναφορά: Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, ειδικά στην Κύπρο και την Ελλάδα, ιδιαίτερα αν διατηρούν υπεύθυνες θέσεις και λαμβάνουν αποφάσεις, είναι ψωμοτύρι αυτών που έχουν βαλθεί να επιβάλουν φιλοτουρκικές λύσεις στην Κύπρο και στο Αιγαίο. Ο πολιτικός που εκβιάζεται θα σώσει το τομάρι του. Όχι την Πατρίδα. Γι’ αυτό, πρέπει να είναι λαϊκή η απαίτηση για να σπάσει το απόστημα της διαφθοράς. Οι διαφθαρμένοι πολιτικοί πρέπει να πάνε στη φυλακή, όχι να παίρνουν αποφάσεις για τις τύχες των λαών.