Ειλικρινά δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι βρέθηκαν Ελληνες δικαστικοί λειτουργοί να επιβάλουν βαρύτερη ποινή σε έναν πολίτη που επιχείρησε να αναχαιτίσει Τούρκους λαθροεισβολείς από τους ίδιους τους Τούρκους που διέσχισαν παράνομα την πιο ευαίσθητη οριογραμμή της πατρίδας μας.
Από τον Γιώργο Χαρβαλιά
«δημοκρατία»
Στο ίδιο σημείο όπου πριν από μερικούς μήνες στρατιώτες, αστυνομικοί και πολίτες έδωσαν μάχη για να κόψουν τον δρόμο σε αφιονισμένα στίφη ισλαμιστών. Το διαβάζω και δεν το πιστεύω. Δυστυχώς συνέβη όμως και αυτό. Όχι επί ΣΥΡΙΖΑ.
Επί της λαοπροβλήτου, «κεντροδεξιάς» και «επιτελικής» κυβέρνησης του σύγχρονου Μωυσή, που στο επόμενο επεισόδιο μαζικής λαθροεισβολής θα ψάχνει πολιτοφύλακες, και θα εισπράττει το παράσημο της ανοιχτής παλάμης… Υπάρχουν, λοιπόν, πολλά ερωτήματα για αυτή την απίθανη υπόθεση. Καταρχάς τι δουλειά είχε η επίκληση του άθλιου αντιρατσιστικού νόμου (ας όψεται ο Σαμαράς που τον έφτιαξε καθ΄ υπαγόρευσιν της Καγκελαρίας) στο επεισόδιο του Εβρου; Οποιος προσπαθεί να φυλάξει τα σύνορα είναι «ρατσιστής»; Με ποια λογική; Του Λιάκου; Οι πολίτες πρέπει να συνδράμουν τις αρμόδιες Αρχές στο έργο τους, ειδικά όταν υπάρχει μείζον ζήτημα εθνικής ασφάλειας; Ναι ή όχι;
Έκανε λάθος ο τσοπάνος που προσπάθησε να τους ακινητοποιήσει μέχρι να έρθει η Αστυνομία; Άντε να του προσάψουμε το παράπτωμα αντιποίησης Αρχής. Όμως αυτοί που του επιτέθηκαν τι θράσος είχαν; Λαθραίοι, σε μια ξένη χώρα, πέφτουν πάνω σε έναν νόμιμο κάτοικο, την ιδιότητα του οποίου ούτε καν γνωρίζουν. Και μόλις τους εμποδίζει τη διέλευση σπεύδουν να τον ξυλοκοπήσουν για να συνεχίσουν ανενόχλητοι το παράνομο ταξίδι τους. Τι σόι άνθρωποι είναι αυτοί; «Οικογενειάρχες»; Και πώς λέγεται το αδίκημα που διέπραξαν, κύριοι δικαστές; Απλώς «παράνομη είσοδος»; Μήπως είναι ανάλογο με αυτό των χιλιάδων ισλαμοκανίβαλων που συνελήφθησαν τον Μάρτιο στον Εβρο, υποχρεώθηκαν σε τσουχτερό πρόστιμο, φυλακίστηκαν και ετοιμάζονταν για απέλαση (ώσπου να τους απελευθερώσει η Γερμανία επαναφέροντας τη διαδικασία ασύλου); Από την άλλη πλευρά, το μοναδικό αδίκημα του νεαρού Ελληνα ήταν ότι είχε μαζί του την καραμπίνα του – όπως οι περισσότεροι τσοπαναραίοι της ελληνικής υπαίθρου. Και φυσικά 200.000 Ελληνες κυνηγοί.
Πόσο βλάκας, πανάσχετος ή εγκάθετος πρέπει να είσαι για να ποινικοποιείς τη νόμιμη κατοχή όπλου, και δη κυνηγετικού, από ακρίτες των συνόρων που όλη τη μέρα κυκλοφορούν στην άγρια φύση; Γι’ αυτούς η καραμπίνα δεν είναι «χόμπι», «αθλητική ενασχόληση» ή «δραστηριότητα αναψυχής». Είναι καταρχάς μέσο προστασίας και αναπόσπαστο εργαλείο της δουλειάς τους. Μέσω αυτού καλούνται να υπερασπιστούν το βιoς τους. Με το ντουφέκι θα διώξουν τα επικηρυγμένα επιβλαβή από το κοπάδι, με το ντουφέκι θα προστατέψουν τις ζωές τους από τα αγρίμια. Και κατά δεύτερο λόγο με το ντουφέκι θα εξασφαλίσουν το θήραμα για το τραπέζι της οικογένειας.
Επομένως τι παράξενο να κουβαλάει την καραμπίνα μαζί του ο κτηνοτρόφος, νόμιμα και εν μέσω θηρευτικής περιόδου, στον Εβρο, που -για όσους γνωρίζουν- είναι η «κυνηγομάνα» όλης της Ελλάδας; Τίποτα παράξενο, αγαπητοί. Απλά ο Ελληνας έπρεπε να τιμωρηθεί σκληρότερα από τον Τούρκο για παραδειγματισμό. Να μη φυλάξει ξανά τα σύνορα. Να μην εμποδίσει ξανά τους Τούρκους. Κι έχει ο Θεός. Την επόμενη φορά που θα γίνει μαζικό «ντου», ο Μωυσής μπορεί να στείλει γλυκομίλητους «τεχνοκράτες» για να προτάξουν τα στήθη τους. Έχει μπόλικους στο επιτελείο του…