Το πλαστικό έγινε ευρέως διαδεδομένο στα μέσα του 20ου αιώνα και από τότε υπολογίζεται πως έχουν παραχθεί πάνω από 6 δισεκατομμύρια τόνοι για προϊόντα καθημερινής χρήσης. Σχεδόν όλο το μέρος αυτής της παραγωγής έχει καταλήξει στα σκουπίδια και από εκεί και έπειτα η διαδρομή του παραμένει λίγο-πολύ άγνωστη. Πρόσφατα οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως όλο αυτό το πλαστικό όχι απλά δεν πρόκειται ποτέ να το ξεφορτωθούμε, αλλά μοιάζει να έχει βρει ένα ακόμη πιο αναπάντεχο τρόπο για να παραμείνει στον πλανήτη.
Νέα “πετρώματα” από τμήματα λιωμένων πλαστικών αποβλήτων και σκουπίδια που ξεβράζονται στην ακτή ανακάλυψαν Καναδοί επιστήμονες σε σύμπλεγμα νησιών στη Χαβάη. Η πρώτη φορά που τα πετρώματα εντοπίστηκαν ήταν το 2006, αλλά μόλις το 2012 μελετήθηκαν τα ευρήματα με τις επιστημονικές έρευνες να δημοσιεύονται από τον οργανισμό geosociety.
Το νέο αυτό υλικό, γνωστό ως “plastiglomerate” (πλαστικοπαγές), διαμορφώνεται όταν το λιωμένο πλαστικό αναμειγνύεται με ιζήματα, κομμάτια λάβας, βότσαλα, όστρακα, ξύλο και οργανικά σκουπίδια.
Σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύει το geososcitey το νέο αυτό μείγμα ενδέχεται να αποτελέσει μέρος της γεωλογικής ιστορίας της Γης και να γίνει ένα υπεραιωνόβιο ίχνος της ανθρώπινης παρουσίας πλανήτη μας. Η παραλία Kamilo στην οποία εντοπίστηκε το υλικό θεωρείται ως μια από τις μολυσμένες στον πλανήτη και τα θαλάσσια ρεύματα ευθύνονται για την τεράστια συσσώρευση αποβλήτων στην ακτογραμμή της.
Αν και αρχικά οι επιστήμονες είχαν υποθέσει πως αιτία για το λιωμένο πλαστικό θα ήταν πιθανότατα η λάβα, το ιστορικό έδειξε πως στο σημείο είχε πάνω από έναν αιώνα να υπάρξει επαφή με ηφαιστειακό υλικό. Αυτό που τελικά μοιάζει ως πιθανότερη αιτία είναι οι φωτιές που οι ντόπιοι χρησιμοποιούν για να ξεφορτωθούν τα σκουπίδια.
Οι επιστήμονες είναι σχεδόν σίγουροι πως το φαινόμενο δεν είναι αποκλειστικότητα της Χαβάης και πως σε αρκετά ακόμη σημεία του πλανήτη θα υπάρχουν αντίστοιχα υλικά. Παράλληλα, όλο και περισσότερο ενισχύεται η θεωρία πoυ θέλει να διανύουμε την νέα γεωλογική περίοδο η οποία ονομάζεται Ανθρωπόκαινος εξαιτίας των γεωλογικών αλλαγών που επιφέρει η ανθρώπινη δραστηριότητα.