Αριστοτέλης Βαλαωρίτης -Το δάκρυ

Ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1824-1879) ήταν επικός ποιητής του αρματολισμού – ένας από τους πιο διακεκριμένους Επτανήσιους ποιητές του 19ου αιώνα-και πολιτικός. Ο Βαλαωρίτης χαρακτηρίστηκε εθνικός ποιητής, καθώς ύμνησε με επικά χαρακτηριστικά των αγώνα τον επαναστατημένων Ελλήνων. Επιπλέον, ασχολήθηκε ενεργά και με την πολιτική, αφού έγινε βουλευτής της «Ιονίου Πολιτείας» και για μια περίοδο επτά ετών πάλεψε για την ελευθερία των Επτανήσων.

Ο Βαλαωρίτης ήταν μια από τις σημαντικότερες μορφές της ελληνικής λογοτεχνίας τον 19ο αιώνα και πέρασε μια ζωή με πολλές περιπέτειες. Στην ελληνική γραμματεία έχει αφήσει το στίγμα του ποιητή που ύμνησε τον αγώνα των αρματωλών και ήταν ένας από τους κυριότερους εκφραστές της επτανησιακής σχολής.
[ΝΕΑΝΙΚΑ – ΑΧΡΟΝΟΛΟΓΗΤΑ – ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ] /[ΑΧΡΟΝΟΛΟΓΗΤΑ 1848;-1879;]
Μη με σπαράζεις, άσπλαχνη, με τα παράπονά σου, μη με ποτίζεις αλοή. Μην κλαις, μη μου πικραίνεσαι… 5 Γιατί κάθε ματιά σου πάντα το δάκρυ να τη σβει;
Πες μου τί θέλεις, άπιστη; Γιατί χολή, φαρμάκι θα ’ν’ η αγάπη σου για με; 10 Γιατί κι εγώ, ψυχούλα μου, να μη χαρώ λιγάκι μιαν ώρα ξάστερη μ’ εσέ;
Κι εσύ πικρά με κοίταζες αχνή σαν πεθαμένη 15 και σαν το μάρμαρο βουβή. «Αγάπη, ωσάν να μὄλεγες, αγάπη, ποτισμένη με τέτοιο δάκρυ, πάντα ζει».
greek-language