ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΚΑΙ ΧΙΟΥΜΟΡ ΤΟΥ «ΑΡΚΑ»  

Πόσο δίκιο είχαμε στην ανάρτησή μας για την παρακμή του «ΑΡΚΑ»…
Και μόνο η «ανάρτηση – απάντηση» στο site του αρκεί για να επιβεβαιώσει ότι το χιούμορ του «ΑΡΚΑ» κατατάσσεται πλέον στα «ουσιώδη εν ανεπαρκεία».
Τι λέει λοιπόν η απάντησή του;  Ότι, δήθεν, οι γελοιογραφικοί «καρποί του» είναι πολύτιμοι και «γι’ αυτό τον πετροβολούν»!!
Κατ’ αρχάς κανείς δεν τον «πετροβολά».  Κριτική του γίνεται, και από κριτική κάτι θα έπρεπε να ξέρει, εφόσον διατείνεται ότι είναι, ακόμη, γελοιογράφος.  Ύστερα κανείς δεν αμφισβήτησε ότι ο «ΑΡΚΑΣ» υπήρξε εξαίρετος, σχεδόν μοναδικός, γελοιογράφος, όταν βεβαίως ήταν ένας ελεύθερος γελοιογράφος και άφηνε το πηγαίο ταλέντο του να ρέει ελεύθερο στο «λιβάδι της τέχνης».  Απλώς -και κατά γενική ομολογία- τώρα το ταλέντο του έχει σιγήσει, γιατί έχει τεθεί στην υπηρεσία της αδίστακτης εμπορευματοποίησης, ανάλογα με το εμπορικό στο οποίο εκτίθεται η γελοιογραφία του.  Ή ακόμη χειρότερα, ανάλογα με το «δημοσιογραφικό μανάβικο» στο οποίο «πωλούνται» οι καρποί του, κομμένοι μάλιστα με βιασύνη και άγουροι, για να προλάβουν την περιστασιακή πελατεία…
Για να τελειώνουμε: Νοσταλγούμε τον «ΑΡΚΑ» που τα σκίτσα του είχαν ένα χιούμορ εκλεκτό και κατέτασσαν τον δημιουργό τους στη χορεία των μεγάλων ευρωπαίων γελοιογράφων, σε εφημερίδες και έντυπα που σέβονται το λειτούργημά τους και όχι σε φυλλάδες που και αυτές καταρρέουν ελλείψει αναγνωστών, ας είναι καλά οι «προσφορές» της συμφοράς.  Και λυπόμαστε το σημερινό «ΑΡΚΑ», με έργα που παραπέμπουν σ’ ένα φτηνό γελοιογραφικό τζουκ-μποξ.  Υπάρχουν ακόμη μερικά στο Μοναστηράκι.  Ήταν, το λέμε για τους νεότερους που δεν τα γνώρισαν, μηχανάκια μουσικής, όπου ό,τι τάλιρο έριχνες τέτοιο δίσκο άκουγες.
Α, και με την ευκαιρία τα έργα και οι ημέρες του «ΑΡΚΑ» μας θυμίζουν το τραγούδι του μεγάλου Στράτου Διονυσίου «πάρε ό,τι θέλεις παλιατζή», προσθέτοντας και παραφράζοντας «από ένα ταλέντο που δεν ζει»!…