«Μπαμπά, μην τις αφήσεις να με ξεχάσουν. Φρόντισε να μάθουν πόσο τις αγαπώ».

Συγκλονίζει η μαρτυρία 30χρονης βρετανίδας που σώθηκε από την φωτιά στο Μάτι – Λίγο πριν πέσει στην θάλασσα τηλεφώνησε στον πατέρα της για να αποχαιρετίσει εκείνον και τις κόρες της – «Μπαμπά, δεν θα τα καταφέρω, δεν υπάρχει διέξοδος, δεν καταλαβαίνεις;» Δεν πίστευα ότι θα ξαναδώ τα παιδιά μου. Ήταν απαίσιο»
Κρεμόταν από έναν βράχο και πήρε τα παιδιά της να τα αποχαιρετίσει. Άλλη μια ιστορία που συγκλονίζει από την φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Η βρετανίδα Jaimie – Marie Degge την ώρα που πίστευε ότι όλα είχαν χαθεί και θα πέθαινε στις φωτιές στο Μάτι πήρε τηλέφωνο τον πατέρα της στο Λονδίνο.

 
Η 30χρονη βρετανίδα που ήταν διακοπές στην Ελλάδα και τελικά κατάφερε από θαύμα να ζήσει, διηγείται στην Daily Mail όλα όσα έζησε εκείνο το δραματικό βράδυ. «Ήθελα μόνο να του μιλήσω και να του πω να φροντίσει οι κόρες μου να με θυμούνται. Είπα, μπαμπά σε παρακαλώ φρόντισε τα παιδιά μου να μεγαλώσουν μαζί. Φρόντισε να αγαπούν η μια την άλλη όπως τις αγαπώ κι εγώ. Μην τις αφήσεις να με ξεχάσουν. Φρόντισε να μάθουν πόσο τις αγαπώ».
Η Jaimie – Marie Degge, ήταν διακοπές στην Ελλάδα με την μητέρα της, Jenny Dimitrijevic, όταν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι στο οποίο έμεναν στο Μάτι.
Η περιγραφή της για τις στιγμές που ήρθε μια ανάσα από τον θάνατο είναι συγκλονιστικές.
«Ούρλιαζα και έκλαιγα. «Μπαμπά, δεν θα τα καταφέρω, δεν υπάρχει διέξοδος, δεν καταλαβαίνεις;» Δεν πίστευα ότι θα ξαναδώ τα παιδιά μου. Ήταν απαίσιο».
Η 30χρονη βρετανίδα
Η 30χρονη βρετανίδα σώθηκε από μια βάρκα που την περιμάζεψε όπως και άλλους από την ακτή. Το σπίτι της μητέρας της ήταν το μόνο που σώθηκε από τις φλόγες σε έναν ολόκληρο δρόμο.
Πως κατάλαβαν ότι πλησιάζει η φωτιά
Τόσο η ίδια όσο και η μητέρα της κατάλαβαν ότι η φωτιά είναι κοντά όταν άρχισε να «βρέχει» στάχτες. «Ο θείος μου ανέβηκε σε ένα ποδήλατο και κατευθύνθηκε προς το βουνό για να δει τι γίνεται με την φωτιά. Όταν επέστρεψε ούρλιαζε: «Πρέπει να φύγουμε άμεσα! Γρήγορα! Πάμε στην παραλία!»
«Πανικοβληθήκαμε! Πήραμε τα διαβατήριά μας, τα πετάξαμε σε μια τσάντα και μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Οδηγήσαμε 30 δευτερόλεπτα και είδαμε ένα σπίτι στις φλόγες λίγο πιο κάτω από το δικό μας. Υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι κρεμιόντουσαν από το αυτοκίνητο και προσπαθούσαν να μπουν σε αυτό. Εγώ, ούρλιαζα στη μητέρα μου και της έλεγα: «Προχώρα! Προχώρα!» Ήταν όλα σκοτεινά λόγω του καπνού. Τα αυτοκίνητα έπεφταν το ένα πάνω στο άλλο εξαιτίας του πανικού».
Ήταν σαν τον Τιτανικό – Μείναμε 8 ώρες μέσα στην θάλασσα
«Δεν έχω ξανακούσει κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι στην θάλασσα, πάνω από 700, ούρλιαζαν συνεχώς!» Και η μητέρα της συνεχίζει: «Ήταν σαν τον Τιτανικό. Τόσοι πολλοί άνθρωποι».
Περιγράφοντας τις ώρες που πέρασαν μέσα στο νεκρό λέει: «Μπήκαμε στην θάλασσα μέχρι τον λαιμό. Κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου ακούω τις κραυγές των ανθρώπων, το ελικόπτερο να πετάει από πάνω μας και την φωτιά. Οι άνθρωποι κρατούσαν τα σκυλιά και τα παιδιά τους πάνω από τα κεφάλια τους. Περιμέναμε στο νερό και προσπαθούσαμε να καλύψουμε τα πρόσωπά μας. Το πρόσωπό μου πονούσε τόσο πολύ από το αλάτι, την φωτιά και τον καπνό».