Ο Ιωσήφ Α’ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Βιέννη, 26 Ιουλίου 1678 – Βιέννη, 17 Απριλίου 1711) ήταν Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 1705 μέχρι το θάνατό του το 1711. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Αυτοκράτορα Λεοπόλδου Α΄ από την τρίτη σύζυγό του, Ελεονώρα Μαγδαληνή του Νόιμπουργκ.
Ο Ιωσήφ στέφθηκε Βασιλιάς της Ουγγαρίας σε ηλικία εννέα ετών το 1687, και Βασιλιάς της Γερμανίας στην ηλικία των έντεκα ετών το 1690. Όταν πέθανε ο πατέρας του, τον διαδέχθηκε στον Αυτοκρατορικό θρόνο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, καθώς και στον θρόνο του Βασιλείου της Βοημίας.
Ο Ιωσήφ συνέχισε τον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής, τον οποίο ξεκίνησε ο πατέρας του, εις βάρος του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας, σε μια άκαρπη προσπάθεια να γίνει Βασιλιάς της Ισπανίας ο νεώτερος αδελφός του Κάρολος ΣΤ΄ (αργότερα Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας). Τη διαδικασία, ωστόσο, κέρδισε ο πρίγκιπας Ευγένιος της Σαβοΐας, λόγω των νικών που πέτυχε ως στρατιωτικός διοικητής, ενώ ο ίδιος κατάφερε να ιδρύσει Αυστριακή ηγεμονία επί των εδαφών της Ιταλίας.
Ο Ιωσήφ, επίσης, είχε να αντιμετωπίσει μια παρατεταμένη εξέγερση στην Ουγγαρία, υποκινούμενη από τον Λουδοβίκο ΙΔ΄, η οποία επιλύθηκε μόνο μετά τον πρόωρο θάνατό του.
Το σύνθημά του ήταν “Με Αγάπη και Φόβο” (λατινικά: Amore et Timore).
[wikipedia.org]