Ζαν Πολ Μαρά – Από τις σημαντικότερες μορφές της Γαλλικής Επανάστασης -Η δολοφονία του έγινε πασίγνωστος πίνακας

Ο Ζαν Πολ Μαρά (Jean-Paul Marat, 24 Μαΐου 1743 – 13 Ιουλίου 1793) ήταν Γάλλος πολιτικός και αρθρογράφος επαναστατικής εφημερίδας, από τις σημαντικότερες μορφές της Γαλλικής Επανάστασης. Γεννήθηκε στο Μπουντρύ (Boudry) του Νεσατέλ (Neuchâtel) της Ελβετίας. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Σπούδασε ιατρική στα πανεπιστήμια του Μπορντό και του Παρισιού.

Ως γιατρός ήταν αποτυχημένος και φτωχός, καταλήγοντας μάλιστα σε κάποια φάση της ζωής του να βρίσκει καταφύγιο στους υπονόμους του Παρισιού, όπου απέκτησε μία δερματοπάθεια που τον υποχρέωνε αργότερα σε πολύωρα λουτρά. Επηρεασμένος από τις ιδέες των Γάλλων διαφωτιστών, στράφηκε από τα νεανικά του χρόνια στη μελέτη και στην έρευνα των κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων της εποχής του.
Πρώτος καρπός των ερευνών του ήταν δύο μελέτες με τους τίτλους: Φιλοσοφικό δοκίμιο για τον άνθρωπο και Αλυσίδες της δουλείας, τις οποίες δημοσίευσε σε ηλικία 30 ετών.
Το 1789 άρχισε να εκδίδει την εφημερίδα «Ο Φίλος του Λαού», από τις στήλες της οποίας στηλίτευε τους αριστοκράτες. Επίσης, έκανε λόγο για ανεπάρκεια των κυβερνητικών παραγόντων.
Ήταν μέλος της περίφημης «Λέσχης των Κορδελιέρων» και αναγκάστηκε πολλές φορές να διακόψει την έκδοση της εφημερίδας του και να καταφύγει στο εξωτερικό (στην Αγγλία) για να αποφύγει τη σύλληψη. Ήταν αδιάλλακτος αντίπαλος του μοναρχικού καθεστώτος και συνέβαλε με την αρθρογραφία του στην καταδίκη και εκτέλεση του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, το 1793. Ο Μαρά αναδείχτηκε σε ηγετική μορφή της «Επιτροπής για Επαγρύπνηση της Κομμούνας».

Ακραία συμπεριφορά και θάνατος
Παρόλο που απολάμβανε της αγάπης του λαού, ως πολιτικός σύντομα κατέληξε σε ακρότητες. Υποστήριζε τη βία ως μέσο για την εξουδετέρωση των συνωμοσιών εναντίον της Επανάστασης και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις «Σφαγές του Σεπτέμβρη». Ως πρόεδρος της «Λέσχης των Ιακωβίνων» απομάκρυνε το Στρατηγό Ντυμουριέ από την ηγεσία των επαναστατικών στρατευμάτων. Συνέβαλε επίσης στην ανατροπή των Γιρονδίνων από την εξουσία (1793).
Ένα μήνα αργότερα και ενώ βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του, στις 13 Ιουλίου 1793, δολοφονήθηκε από τη νεαρή Σαρλότ Κορντέ, που ήταν στην υπηρεσία των Γιρονδίνων.
Η Κορντέ τον δολοφόνησε με μαχαίρι στο λουτρό του, όπου ο Μαρά περνούσε πολλές ώρες λόγω της δερματοπάθειάς του.
Μετά το θάνατό του, τιμήθηκε ως ήρωας και μάρτυρας, λίγους μήνες όμως μετά, ο γαλλικός λαός τον χαρακτήρισε τέρας και αποκατέστησε τη δολοφόνο του, η οποία είχε εκτελεστεί στη λαιμητόμο, λίγο μετά την πράξη της.
[wikipedia.org]