…αυτοδιαχειριζόμενα πολιτιστικά καφενεία

πολλά βαρύ και εύφλεκτοοοοο!… (η φωτό από το γνήσιο αυτοδιαχειριζόμενο Καφενείο)
Έπίσημη παραδοχή παρακρατικής οντότητας;

Έχουμε βάλει λυτούς και δεμένους να μας εξηγήσουν τι εννούσε ο Νιώτης με αυτόν τον ορισμό. Λογιστές, δικηγόροι, βιβλία, εταιρικά δίκαια, βρε πουθενά να μη βρίσκουμε αυτόν τον όρο;
Μόνο στις αρλούμπες των ΜΜ”Ε” και του γίγαντα Νιώτη υπάρχουν αυτοί οι όροι. Όπως και οι όροι “αντεξουσιαστές” κλπ. Αν τα παιδιά του Νιώτη, του Βούτση, του Κουράκη ήταν όντως αντεξουσιαστές, τότε θα ήταν ορφανά.
Η απορία πάντως παραμένει. Πως ανακάλυψαν αυτούς τους όρους οι προαναφερθέντες; Δηλαδή μπορεί ο κάθε Έλληνας πολίτης να ανοίξει ένα “αυτοδιαχειριζόμενο πολιτιστικό καφενείο”, να διατηρεί εξοπλισμό, να έχει συμβόλαια ΔΕΚΟ, κόστος λειτουργίας και διατήρησης; Να δέχεται χρήματα και να ξοδεύει χωρίς παραστατικά; ΑΦΜ;
Γιατί όσο και αν ψάξαμε, δεν είδαμε κάποιο αντίστοιχο μόρφωμα με νόμιμη λειτουργία. Πως λοιπόν το διατυμπανίζουν τα μέσα, ο δήμος και ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της βουλής; Διαχρονικά το κράτος αναγνώριζε μόνο ένα είδος οντότητας που δεν ήταν νομικά κατοχυρωμένη. Την παρακρατική.