Οι σύγχρονοι «Γραικύλοι» και η περίπτωση του κ. Στέφανου Κασιμάτη
Εδώ και πάνω από τρία χρόνια, δηλαδή αφότου ανέλαβε τα καθήκοντά του ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Προκόπης Παυλόπουλος, παίρνοντας τη σκυτάλη από μεγάλους ιστορικούς και βυζαντινολόγους, με επικεφαλής την Ελένη Αρβελέρ, αγωνίζεται για το αυτονόητο: Να αποδείξει ότι το Βυζάντιο δεν είναι μέρος του Μεσαίωνα, του οποίου ο «ζόφος» οφείλεται ιδίως στην Καθολική Εκκλησία και στην Ιερά Εξέταση. Αντιθέτως, το Βυζάντιο και ο Βυζαντινός Πολιτισμός «έστρωσαν» το δρόμο στην Αναγέννηση, δοθέντος ότι όχι μόνο περιέσωσαν τη βασική κληρονομιά της Αρχαίας Ελλάδας και της Αρχαίας Ρώμης αλλά προσέθεσαν, διαμορφώνοντας έτσι τους τρεις πυλώνες του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, τις θεμελιώδεις αρχές της Χριστιανικής Διδασκαλίας, δηλαδήτον Ανθρωπισμό, την Αλληλεγγύη, την Ειρήνη και τη Δικαιοσύνη.
Αυτές οι θέσεις του Προκόπη Παυλόπουλου κυριαρχούν, ευτυχώς, σήμερα, στις περισσότερες έδρες Βυζαντινών Σπουδών στα μεγαλύτερα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια, με κορυφαία τη Σορβόνη, λόγω και της «κληρονομιάς» της μεγάλης μας Ελένης Αρβελέρ.
Κι όμως, στη σημερινή «Καθημερινή» -φυσικά στην «Καθημερινή» των «ιστορικών» του ΕΛΙΑΜΕΠ και του κραυγαλέου εθνομηδενισμού– «έσκασε μύτη» και ο κ. Στέφανος Κασιμάτης. Λοιδορεί, κατά την προσφιλή του κομπλεξική συνήθεια, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας διερωτώμενος αν έμαθε ιστορία «στο κατηχητικό»!!! Και επικαλείται τονΆγγλο ιστορικό Edward Gibbon («Decline and Fall of the Roman Empire»), τον οποίο θεωρεί «αυθεντία» για να «κατατροπώσει» τον Προκόπη Παυλόπουλο. Προφανώς ο κ. Κασιμάτης επικαλείται τον Gibbon -φαίνεται πως μόνον αυτόν έχει διαβάσει, γιατί είναι γνωστό ότι ο «Φαληρεύς» διαβάζει ένα βιβλίο και σπεύδει να βρει τρόπο να ενημερώσει περί αυτού τους αδαείς για να δείξει «πολυμαθής»- που υποστηρίζει την αρνητική επιρροή του Χριστιανισμού, εν γένει, στην παρακμή και την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Εδώ όμως αποδεικνύεται και η εμπάθεια και η αμάθεια του κ. Κασιμάτη. Η εμπάθεια -το κόμπλεξ καλλίτερα έναντι του Προκόπη Παυλόπουλου- γνωστή. Η αμάθειά του όμως έγκειται στο ότι αγνοεί πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έρχεται, και ορθώς, να καταπολεμήσει την ανιστόρητη θέση που θέλει το Βυζάντιο να μοιράζεται ή και να αναλαμβάνει τις ευθύνες της Καθολικής Εκκλησίας. Πέραν δε τούτου, κάθε σοβαρός μελετητής του Gibbon γνωρίζει πως ακόμη και αυτός απέδωσε το μεγαλύτερο βάρος της παρακμής και της πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας σε άλλους εσωγενείς και, κυρίως, εξωγενείς παράγοντες της Αυτοκρατορίας.
Με το νέο «πόνημά» του ο κ. Στέφανος Κασιμάτης αποθεώνει, εκ νέου, μεταξύ άλλων την ημιμάθειά του, η οποία είναι πολύ χειρότερη από την αμάθεια. Τον αμαθή τον καταλαβαίνεις από την αρχή. Ο ημιμαθής κρύβεται κάτω από τη «λεοντή» του υφέρποντος δήθεν πνευματικού «σπουδαρχίδη» ή, ακόμη χειρότερα, διεκδικεί τον εφήμερο τίτλο της «ιδιοφυίας του καθημερινού», για να θυμηθούμε τον Fernado Pessoaστον «Ηρόστρατο».
Με τα τελευταία «κατορθώματά» του ο κ. Στέφανος Κασιμάτης επιβεβαιώνει ότικατατάσσεται «επαξίως» μεταξύ των «Γραικύλων», κατά Κικέρωνα. Θυμίζω ότι οι Ρωμαίοι λέγανε «omnia novit Graeculus esuriens» («τα πάντα γνωρίζει ο πειναλέος Γραικύλος»). Θυμίζω, τέλος, ότι ο μεγάλος ρήτορας, στο «De Oratore» (1,221), γράφει: «Ο σοφός δεν θέλει να αντιμετωπίζεται από τους ανόητους με τρόπο ώστε όσοι τον ακούν να τον θεωρούν βλάκα και Γραικύλο». Τον «γραικυλισμό» του κ. Στέφανου Κασιμάτη κορυφώνει το γεγονός ότι, ως γνωστόν, έχει υπάρξει συνειδητοποιημένος υμνητής της «καλής Χρυσής Αυγής». Τόσο «τεράστιος», φυσικά ετυμολογικώς εκ του «τέρατος».
