Η μοιραία καταδίωξη στου Ρέντη και οι 23 σφαίρες που «γάζωσαν» την Ομάδα ΔΙ.ΑΣ.

Το απόγευμα της 1η Μαρτίου 2011 οι ριπές από το Καλάσνικοφ και το πιστόλι των 9mm στην οδό Περικλέους του Ρέντη έκοψαν το νήμα της ζωής δύο νεαρών αστυνομικών. Σήμερα, 7 χρόνια αργότερα, οι συνάδελφοι τους δεν έχουν ξεχάσει τον 22χρονο Γιώργο Σκυλογιάννη και τον 23χρονο Ιωάννη Ευαγγελινέλη.
Η ώρα είναι περίπου 18:30 και το κέντρο της Άμεσης Δράσης δίνει σήμα προς όλες της μονάδες ότι στην περιοχή του Μενιδίου έχει γίνει ένοπλη ληστεία με θύμα έναν προμηθευτή περιπτέρου και λεία ποσό 11.000 ευρώ. Οι δράστες έχουν επιβιβαστεί σε ένα κλεμμένο Ι.Χ. αυτοκίνητο Volvo ασημί χρώματος. Κάθε διαθέσιμη δύναμη (περιπολικά της Άμεσης Δράσης και μηχανές της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ.) σαρώνουν κάθε περιοχή δίπλα στον Κηφισό για τον εντοπισμό τους. Το ύποπτο όχημα εντοπίζεται και σιγά – σιγά οι αστυνομικοί (με σβηστούς φάρους και σε απόσταση περίπου 100μ. -για να μη γίνουν αντιληπτοί- το ακολουθούν).
 
Σε κάποιο σημείο οι αστυνομικοί γίνονται αντιληπτοί από τους ληστές. Ο οδηγός του κλεμμένου Volvo ακινητοποιεί το όχημα και οι επιβαίνοντες ανοίγουν πυρ εναντίον των μονάδων της Ομάδας ΔΙ.ΑΣ. που βρίσκονται στο σημείο. Θα βρεθούν 23 κάλυκες από Καλάσνικοφ, ενώ οι αστυνομικοί θα πυροβολήσουν 17 φορές εναντίον τους, τραυματίζοντας έναν ληστή που κάθε στο πίσω μέρους του ασημί οχήματος. Οι Γιώργος Σκυλογιάννης και Γιάννης Ευαγγελινέλης δεν θα είναι τόσο τυχεροί, καθώς οι σφαίρες από το βαρύ πολεμικό τυφέκιο τους έχουν «γαζώσει» και οι δύο νεαροί αστυνομικοί πληρώνουν με τη ζωή τους με τη μάχη με το έγκλημα. Λίγη ώρα μετά η ΕΛ.ΑΣ. εντοπίζει το ασημί Volvo εγκαταλελειμμένο, με ένα κοντόκανο Καλάσνικοφ και ένα πιστόλι των 9mm παραιτημένα μέσα και η σύλληψη των δραστών θεωρείται «ζήτημα τιμής» γι’ αυτούς.
 
«Στα γόνατά μου ήταν το κεφάλι του Γιώργου και δίπλα μου ο Γιάννης»
Ο 37χρονος σήμερα Παναγιώτης Γ. είναι ένας από τους αστυνομικούς που έσπευσε στο σημείο και δέχθηκε τα πυρά. Μία σφαίρα τον τραυμάτισε στη μηριαία φλέβα και χρειάστηκε να νοσηλευτεί για 9 ημέρες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Η περιγραφή στο δικαστήριο των όσων συνέβησαν το μοιραίο απόγευμα της 1ης Μαρτίου 2011 είναι συγκλονιστική:
«Περί τις 18:30 πήραμε σήμα για μια ληστεία στο Μενίδι απ’ όπου διέφυγε ένα γκρι Volvo στο οποίο επέβαιναν άτομα με βαρύ οπλισμό. Ύστερα από λίγα λεπτά το εντοπίσαμε στον Κηφισό, στο ρεύμα προς Πειραιά. Στο ύψος του Ρέντη έκανε ελιγμό στον παράδρομο. Ήμασταν πίσω του στα 50 μέτρα χωρίς να έχουμε αναμμένο φάρο. Με το που έστριψε, ανέπτυξε ταχύτητα και φρέναρε απότομα. Η απόστασή μας μειώθηκε στα 15 – 20 μέτρα.
 
Πριν προλάβουμε να σταματήσουμε, βλέπω ένα Καλάσνικοφ να βγαίνει από το παράθυρο, από την πλευρά του οδηγού και να μας ρίχνει κατά ριπάς. Έπεσα χτυπημένος από σφαίρα. Προσπαθούσα να πάρω κάλυψη και μετά να ανταποδώσω. Ένιωθα αδύναμος και γύρω μου είδα 20 άτομα πεσμένα κάτω. Στα γόνατά μου ήταν το κεφάλι του Γιώργου και δίπλα μου ο Γιάννης. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω και παρακαλούσα τον Θεό να με βοηθήσει ή να με αφήσει να τελειώσω εκεί».
Λίγα λόγια για τους δύο νεκρούς αστυνομικούς:
 
Γιάννης Ευαγγελινέλης: Γεννήθηκε το 1988 στο Μαρούσι και υπηρετούσε στην Ομάδα ΔΙ.ΑΣ. Ο πρόωρος θάνατος του πατέρα του τον υποχρέωσε να αναζητήσει εργασία αμέσως μόλις τελείωσε το σχολείο. Αντί να δουλέψει στο εργοστάσιο ξυλείας στο οποίο ήταν συνιδιοκτήτης ο πατέρας του, προτίμησε να καταταγεί, τον Οκτώβριο του 2008, στην Ελληνική Αστυνομία. Την 1η Μαρτίου 2011 τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά αυτόματου όπλου και πιστολιού κατά τη διάρκεια συμπλοκής με τέσσερις δράστες.
 
Γιώργος Σκυλογιάννης: Γεννήθηκε το 1989 στα Τρίκαλα (ήταν το μεγαλύτερο από τα πέντε παιδιά ενός υπαλλήλου καθαριότητας του Δήμου) και υπηρετούσε στην Ομάδα ΔΙ.ΑΣ. Δούλευε από μικρός ως σερβιτόρος για να βοηθήσει την οικογένειά του. Στην EΛ. ΑΣ. κατετάγη το καλοκαίρι του 2009 και υπηρετούσε στην ομάδα ΔΙΑΣ Δυτικής Αττικής. Την 1η Μαρτίου 2011 τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά αυτόματου όπλου και πιστολιού κατά τη διάρκεια συμπλοκής με τέσσερις δράστες.