Παρασιτισμός και διαπλοκή: οι αιτίες του Ελληνικού δράματος

Του Θύμιου Λυμπερόπουλου

Παρασιτισμός και διαπλοκή είναι χαρακτηριστικά των κοινωνιών που διέρχονται κρίση, πολιτική και ηθική.

Η Ελλάδα, τις δεκαετίες του ΠΑΣΟΚ, έζησε την απόλυτη παρακμή. Στήθηκε ένα δημοσιονομικό status, χωρίς αρχές και αξίες, χωρίς εθνικό σχέδιο. Οι μεγάλες ευρωπαϊκές επιδοτήσεις επί των πράσινων ημερών, αντί να χτίσουν τη μεγάλη Ελλάδα, έχτισαν τις βίλες των επιτήδειων και τις χρυσές τους καταθέσεις στο εξωτερικό.

Δαιδαλώδες κράτος, χιλιάδες νόμοι και εγκύκλιοι στήθηκαν για να εξυπηρετούν τον παρασιτισμό, για να δημιουργούν παράθυρα, εξυπηρετήσεις και εξαρτήσεις.

Τα χρόνια που κυβέρνησε η ΝΔ την Ελλάδα (πλην της αποτυχημένης μνημονιακής περιόδου), μόνο ως παρένθεση μπορούν να θεωρηθούν.

Η ρήση του Κώστα Καραμανλή, για «πέντε νταβατζήδες που κυβερνούν τη χώρα», έμεινε ιστορική γιατί ακριβώς αποτύπωσε με τον πλέον εύγλωττο τρόπο αυτό που συνέβαινε στην Ελλάδα.

Αποδείχτηκε πως οι εγχώριοι νταβατζήδες είχαν πολύ δυνατά πλοκάμια εντός και εκτός Ελλάδας και έτσι το σχέδιο υποδούλωσης της Ελλάδας που ξεκίνησε δυνατά επί Σημίτη, ολοκληρώθηκε με το Μνημόνιο του Παπανδρέου. Αν κάτι όμως μάθαμε από την περίοδο 2004 – 09 είναι ότι ο πατριωτισμός ενός Πρωθυπουργού παρά τις απειλές, πολιτικές και προσωπικές, είναι ικανός να βάλει τις βάσεις για κάτι καλό. Η αναβάθμιση της γεωστρατηγικής σημασίας της Ελλάδας, ενεργειακά και εμπορικά, ή η θωράκιση της μικρομεσαίας τάξης και της οικογένειας απέναντι στους πλειστηριασμούς – ενόψει της επερχόμενης κρίσης – ήταν έργα του Κώστα Καραμανλή. Και άλλα πολλά, μικρά ή μεγάλα που χάθηκαν στον καιάδα του λαϊκισμού.

Τα συμφέροντα του παρασιτισμού που δεν ήθελαν την Ελλάδα να αλλάξει, και αντί αυτού να υποδουλωθεί στα Μνημόνια ήταν θηριώδη. Αυτά, απέτρεψαν την εθνική ομοψυχία, όπως την είχε ζητήσει το 2008 -09, ο Κώστας Καραμανλής.

Το αποτέλεσμα; Η κατάρρευση της μικρομεσαίας τάξης λόγω των τιμωρητικών φόρων. Όμως το κράτος, δεν διόρθωσε τις παθογένειες με αποτέλεσμα οι πολίτες και ειδικά οι ασθενέστεροι να πληγούν ανεπανόρθωτα.

Δείτε τα μεγέθη: Η Ελλάδα, στην παγκόσμια κατάταξη για τη διαφθορά, βρίσκεται στην 69η θέση σε σύνολο 176 χωρών. Στα 20 δισ. ευρώ ο τζίρος του παρεμπορίου. Οι συνολικές απώλειες από τη φοροδιαφυγή αγγίζουν τα 15 δις ετησίως. Το κόστος της γραφειοκρατίας ξεπερνά τα 10 δισ. ευρώ το χρόνο. Τουλάχιστον 1,5 δις ευρώ το χρόνο ο τζίρος από το λαθρεμπόριο καυσίμων. Δεκάδες δις ευρώ διαφόρων υποθέσεων είναι εγκλωβισμένα σε δικαστικές διαμάχες. Ο κατάλογος μακρύς. Οι παθογένειες πολλές και εξόχως σημαντικές. Μία από αυτές ή λίγο από όλες αν θεραπευτούν αμέσως η Ελλάδα γυρίζει σελίδα.

Ο αγώνας που κάναμε ως κλάδος των αυτοκινητιστών να αποκαλύψουμε τη φοροδιαφυγή και το καθεστώς ανομίας για τις εταιρίες UBER και ΒΕΑΤ, πρέπει να γίνει κανόνας. Το νομοσχέδιο στις μεταφορές όπως και άλλα, είναι η απόδειξη πως κάτι επιτέλους μπορεί να αλλάξει. Η κυβέρνηση  Αλέξη Τσίπρα-Πάνου Καμένου πιστοποίησε πως αγωνίζεται και πως έχει το πείσμα να χτυπήσει τον παρασιτισμό και τον νεοφιλελευθερισμό.

Είμαστε δίπλα στην κυβέρνηση που παρά τις ελλείψεις και τις αστοχίες αποδεικνύει πως έχει τη βούληση. Θα είμαστε όμως απέναντι σε αυτούς που με τη στάση τους θα διαιωνίζουν στην Ελλάδα την αδικία. Τα νούμερα του παρασιτισμού είναι αμείλικτα.

Η αντεθνική στάση της αντιπολίτευσης, όπως αυτή εκδηλώθηκε κατά την υπεράσπιση των εταιριών UBER και ΒΕΑΤ, τρομάζει για τον τρόπο που κάποιοι αντιλαμβάνονται το κοινοβουλευτικό τους αξίωμα, σε ώρες εθνικής κρίσης. Αυτό φάνηκε και κατά την επίσκεψη Ερντογάν. Η αντιπολίτευση βρήκε μία ακόμη ευκαιρία για να δείξει πόσο κοντά βρίσκεται στο εθνικό ατόπημα. Έφτασε στο σημείο να χτυπήσει ένα Πρόεδρο της Δημοκρατίας πατριώτη με παγκόσμια αναγνώριση και ένα Πρωθυπουργό με τσαγανό, που με τόλμη ξεμπρόστιασαν διεθνώς τους Τούρκικους παραλογισμούς.

Οι ώρες είναι δύσκολες, τα συμφέροντα μεγάλα και η ανοχή του λαού περιορισμένη. Όλοι όσοι δεν υπηρετήσουν την εθνική ομοψυχία αλλά τη διαπλοκή, πρώτα θα αντιμετωπίσουν την οργή του λαού και ύστερα την ιστορία.