Πώς ο τρομοκράτης Ντενκτάς, από προδότης, έγινε συνομιλητής!

Της Φανούλας Αργυρού


ΜΙΑ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ… ΜΙΑ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ

ΤΟΝ ΝΤΕΝΚΤΑΣ ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ Ο Π. ΓΙΩΡΚΑΤΖΗΣ, Ο ΓΛ. ΚΛΗΡΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΚΡΙΤΩΝ ΤΟΡΝΑΡΙΤΗΣ. Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΤΟΝ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΟΤΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΟΥΣΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΜΕΝΑΝ ΑΝΟΙΚΤΕΣ…

Η κυπριακή Κυβέρνηση, από το 1964 θεωρούσε τον Ραούφ Ντενκτάς προδότη της πατρίδας του, πράκτορα ξένων δυνάμεων και ένοχο εγκλημάτων. Στις 5 Αυγούστου 1965, απαντώντας σε ισχυρισμό του Ντενκτάς, ο Σπ. Κυπριανού, ως Υπ. Εξωτερικών τότε, δήλωσε: «Δεν προτίθεμαι να απαντήσω στις ψευδολογίες ενός προδότου της πατρίδος του, ενός πράκτορος ξένης δυνάμεως σε βάρος ιδικής του χώρας»
Με την ευκαιρία των γεγονότων στην Καταλωνία και παρόλο που τα πράγματα εκεί διαφέρουν κατά πολύ από το Κυπριακό, υπάρχουν εξίσου ενδιαφέρουσες ομοιότητες, όσο και διαφορές. Παραδείγματος χάριν, η Καταλωνία δεν είναι προϊόν εισβολής και συνεχιζόμενης για 43 χρόνια κατοχής, εθνικού ξεκαθαρίσματος, εποικισμού, ξεριζωμού, δημογραφικής αλλοίωσης και σωρείας τουρκικών εγκλημάτων…
Όμως η περίπτωση του ισπανικού δικαστικού ευρωπαϊκού εντάλματος για σύλληψη του έκπτωτου πρώην ηγέτη της Καταλωνίας Κάρλες Πουτζδεμόν με τις κατηγορίες για ψευδορκία, εξέγερση, εσκεμμένη ανυπακοή εναντίον του κράτους κ.λπ., έχει άμεση ομοιότητα με την περίπτωση δράσης του αρχιτρομοκράτη Ραούφ Ντενκτάς εναντίον του κράτους το 1963/64, αλλά μια εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση. Ο Πουτζδεμόν αναμένεται να δικαστεί αντιμετωπίζοντας μια πιθανή φυλάκιση 30 χρόνων, αν καταδικαστεί, ενώ ο Ντενκτάς;
Ας δούμε πώς αντιμετωπίστηκε από την τότε κυβέρνηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου η τρομοκρατική δράση του Ραούφ Ντενκτάς.
Το πρώτο πραξικόπημα
Το 1963/64, του πρώτου πραξικοπήματος για διάλυση της ΚΔ και αντικατάστασή της από δύο ομόσπονδα συνιστώντα κράτη, ηγήθηκε ο αρχηγός του, αρχιτρομοκράτης Ρ. Ντενκτάς, με δυνατή ανάμειξη της ΤΟΥΡΔΥΚ (τουρκική δύναμη στην Κύπρο, όπου βρίσκεται ακόμα, βάσει της Συνθήκης Συμμαχίας του 1960) μαζί με Τούρκους της Κύπρου, λεγόμενους «μαχητές» εκπαιδευμένους από τον τουρκικό στρατό. (Λεπτομέρειες για τις τουρκικές προετοιμασίες, μυστικές αποστολές οπλισμού, εκπαίδευση κ.λπ. στο δίγλωσσο βιβλίο «Αιματηρή Αλήθεια – Bloody Truth» της Κίνησης για Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Κύπρο, Λευκωσία 2009).
Το τουρκικό έγγραφο για πραξικόπημα εναντίον της ΚΔ
Το προμελετημένο τουρκικό έγκλημα εναντίον του κράτους υπεγράφη από τον Αντιπρόεδρο της Κύπρου Δρα Φαζίλ Κουτσιούκ και τον Πρόεδρο της Κοινοτικής Συνέλευσης, Ραούφ Ντενκτάς, στις 14 Σεπτεμβρίου 1963. Το έγγραφο βρέθηκε στο γραφείο του τότε υπουργού Γεωργίας Φαζίλ Πλουμέρ, ο οποίος το ξέχασε, στη βιασύνη του να εγκαταλείψει το γραφείο μετά τη διαταγή από την ηγεσία τους στις 22 Δεκεμβρίου 1963, όπως όλοι οι Τουρκοκύπριοι στη δημόσια υπηρεσία αποχωρήσουν, γιατί θα ξεκινούσε η επίθεση εναντίον μας. Το έγγραφο βρίσκεται δημοσιευμένο στην ολότητά του στο βιβλίο του μ. Χριστόδουλου Βενιαμίν, πρώην υπ. Εσωτερικών και Άμυνας, «Τα δύσκολα χρόνια μιας ζωής», στο βιβλίο του αγαπητού Χ. Χαραλαμπίδη «Ραούφ Ντενκτάς, βίος και πολιτεία μιας διχασμένης προσωπικότητας της Εγγύς και Μέσης Ανατολής», έκδοση 2003, και, σε σύνοψη, στο βιβλίο της γράφουσας «Διζωνική Εκτέλεση της Κ.Δ. 1955-2011».
Η εφημερίδα «Φιλελεύθερος», στα αποκαλυπτικά της δημοσιεύματα τον Φεβρουάριο του 1964, αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο έγγραφο στις 21 και 23 Φεβρουαρίου 1964.
«Ο Ντενκτάς, μετά την τουρκοκυπριακή ανταρσία που ο ίδιος είχε προετοιμάσει και υποκινήσει, έφυγε κρυφά με τη βοήθεια του Γλαύκου Κληρίδη. Επανήλθε όμως κρυφά στις 31 Ιουλίου 1964 και υποκίνησε τη δημιουργία “τουρκοκυπριακού καντονιού Τηλλυρίας-Λεύκας”. Η ενέργεια εκείνη των Τούρκων οδήγησε στις μάχες της Μασούρας, όπως έμειναν στην ιστορία… Έφυγε ξανά στις 8.8.1964 από τον Ορμίσκο των Κοκκίνων με τουρκικό πολεμικό σκάφος, φοβούμενος να μη συλληφθεί» (Χ. Χαραλαμπίδης, «Ρ. Ντενκτάς»).
Προδότης, πράκτορας, εγκληματίας
Η κυπριακή Κυβέρνηση από το 1964 θεωρούσε τον Ραούφ Ντενκτάς προδότη της πατρίδας του, πράκτορα ξένων δυνάμεων και ένοχο εγκλημάτων. Στις 5 Αυγούστου 1965, απαντώντας σε ισχυρισμό του Ντενκτάς, ο Σπ. Κυπριανού, ως Υπ. Εξωτερικών τότε, δήλωσε: «Δεν προτίθεμαι να απαντήσω στις ψευδολογίες ενός προδότου της πατρίδος του, ενός πράκτορος ξένης δυνάμεως σε βάρος ιδικής του χώρας. Αι δραστηριότητες του Ντενκτάς θα πρέπει να είναι καλώς γνωστές σε όλους μας» (Βιβλίο γράφουσας «Top Secret», 2004).
Στις 31 Οκτωβρίου 1967, ο Ρ. Ντενκτάς επέστρεψε παράνομα μαζί με άλλους δύο Τουρκοκύπριους στην Κύπρο. Συνελήφθησαν όλοι στον Άγιο Θεόδωρο Καρπασίας. Οδηγήθηκαν στο Αρχηγείο της Εθνικής Φρουράς, όπου ανακρίθηκαν από αξιωματούχους της Δύναμης με υπόδειξη του Αρχηγού της ΑΣΔΑΚ, στρατηγού Γρίβα-Διγενή και μεταφέρθηκαν στις Κεντρικές Φυλακές. Ο τότε Υπ. Εσωτερικών Πολύκαρπος Γιωρκάτζης είχε δώσει εντολή στην Αστυνομία να μετέφερνε εκείνη τους συλληφθέντες στο αρχηγείο της για ανάκριση από δικούς τους αξιωματικούς, όμως αυτό έγινε αντιληπτό και ο Διγενής έδωσε οδηγίες και μεταφέρθηκε στο Αρχηγείο Εθνικής Φρουράς, όπου πρόλαβαν και του πήραν μακροσκελή κατάθεση, η οποία βρίσκεται ολόκληρη στο βιβλίο του Χ. Χαραλαμπίδη.
Τον Ντενκτάς επισκέφθηκαν στις Κεντρικές Φυλακές ο Π. Γιωρκάτζης, ο Γλ. Κληρίδης και ο Γενικός Εισαγγελέας Κρίτων Τορναρίτης. Ο τελευταίος ενημέρωσε τον δικηγόρο του ότι η κυβέρνηση δεν θα προχωρούσε δικαστικώς εναντίον του και ότι οι κατηγορίες εναντίον του θα παρέμεναν ανοικτές…
Στις 12 Νοεμβρίου 1967 ο Ντενκτάς και οι άλλοι δύο απολύθηκαν και στάλθηκαν αεροπορικώς στην Κωνσταντινούπολη, αφού τους ακύρωσαν τα κυπριακά διαβατήρια.
Την απελευθέρωση του Ντενκτάς είχε ζητήσει η Τουρκία μέσω των Βρετανών, αλλά υπήρχε και παρασκήνιο από την ίδια την κυπριακή Κυβέρνηση. Ο Μακάριος εξουσιοδότησε τον Κρ. Τορναρίτη να προβεί σε επαφές στο Λονδίνο, όπου πήγε στις 12.3.1968, με τον Ντενκτάς, για επιστροφή του ως… συνομιλητή! Από τις αρχές Ιανουαρίου 1967 ο Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης έλεγε στους Βρετανούς, και είχε μιλήσει και με Μακάριο και Γλ. Κληρίδη, ότι έπρεπε να ξεκινήσουν συνομιλίες μεταξύ Μακαρίου και Τουρκοκυπρίων και να τερματιζόταν ο ελληνο-τουρκικός διάλογος, πάγωμα για 10 χρόνια της Ένωσης και της διχοτόμησης… («Top Secret», 2004).
Στις 8 Απριλίου 1968 η βρετανική «Γκάρντιαν» έγραψε ότι «ο Μακάριος έστειλε νέο διαβατήριο στον Ντενκτάς» για να επανέλθει επίσημα στο νησί…
Τελικά, το εμπόδιο ήταν η Ελληνική Μεραρχία. Μετά την ταπεινωτική εκδίωξή της με τη συγκατάθεση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, ο οποίος δεν μπορούσε να το ζητήσει ο ίδιος, φοβούμενος μην αποκληθεί προδότης, υπέδειξε στον Αμερικανό πρέσβη να το αναλάμβανε η ελληνική Κυβέρνηση, έτσι άνοιξε ο δρόμος για τον δι-κοινοτικό διάλογο στο επίπεδο «δύο κοινοτήτων». (Αυτό διαβουλεύονταν στην Κύπρο από τον Ιανουάριο του 1967). Αφού έβγαλαν από τη μέση την Ελλάδα και… ανέπνευσαν Βρετανία, Μόσχα και Τουρκία. Ελεύθερο, πλέον, το έδαφος για εισβολή… Με τον Ντενκτάς ελεύθερο. Πιστό επί τόπου εκτελεστή των σχεδίων Δρος Νιχάτ Ερίμ…
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος