Αναμένεται Συνάντηση Τραμπ-Πούτιν Σήμερα Στο Βιετνάμ -Με Ισχνά Αποτελέσματα Ουσίας

Του Μιχαήλ Στυλιανού
Με δισταγμούς και μισόλογα και ήξεις αφίξεις από τον ίδιο Αμερικανό Πρόεδρο και εκπροσώπους του  έχει προετοιμαστεί μια συνάντηση των δύο ηγετών – που  ειδοποιημένοι «πιθανολογούν» και οι Ρώσοι- κατά την σημερινή σύνοδο στο  Βιετνάμ της ετήσιας διάσκεψης του οργανισμού  Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας-Ειρηνικού (APEC).
O πέπλος αμφιβολίας και μυστηρίου, στον οποίο προσέκρουαν και χθες οι εκπρόσωποι της διεθνούς ενημέρωσης, που επιχειρούν στο Ανόϊ να ανιχνεύσουν τον τόπο και χρόνο της συνάντησης στα  περιθώρια της διάσκεψης, προφανώς οφείλεται σε προσπάθεια πρόληψης μιας  αποτρεπτικής «κατακραυγής» στην Ουάσιγκτον,  από « Βαθύ Κράτος», λόμπι, Δημοκρατικό Κόμμα και καθεστωτικά ΜΜΕ, εναντίον νέας συνάντησης του Αμερικανού Προέδρου με  τον  «Ρώσο εχθρό», όπως καθημερινά και  με ευφάνταστη φρασεολογία περιγράφεται ο Βλαντιμίρ Πούτιν στο Κογκρέσο και σε  ΜΜΕ, έντυπα και προφορικού λόγου.
Η επίσκεψη στο Βιετνάμ είναι ο τέταρτος σταθμός στην πρώτη ασιατική περιοδεία του Τραμπ -μετά τις Ιαπωνία, Νότιο Κορέα και Κίνα – η οποία θα λήξει στις Φιλιππίνες, όπου από χθες σημειώνονταν μεγάλες διαδηλώσεις εναντίον αυτής της επίσκεψης. Αυτού του είδους οι λαϊκές «εκδηλώσεις υποδοχής» –που σημειωτέον, προβλήθηκαν έντονα από επίσημα  ευρωπαϊκά όργανα διεθνούς ενημέρωσης όπως τα Euronews και Deutsche Welle- προηγήθηκαν ή και συνέπεσαν με την  επίσκεψη Τραμπ τόσο στην Ιαπωνία όσο και στην Νότιο Κορέα, χώρες που η παρουσία αμερικανικών βάσεων, στρατού και αντιπυραυλικών συστημάτων τύπου ΤHAAD τις καθιστά  βέβαιους στόχους Βόρειο-Κορεατικών πυρηνικών πυραύλων.
Η «πιθανολογούμενη» αμερικανο-ρωσική συνάντηση κορυφής θα είναι η δεύτερη της Προεδρίας Τραμπ, μετά την εγκάρδια –όσο και στείρα- συνάντηση των δύο ανδρών στο Αμβούργο τον Ιούλιο, στο περιθώριο της διάσκεψης των G 20. Για το θεματολόγιο της αναμενόμενης σημερινής συνάντησης, την διεύθυνση και την διάρκειά της, ουδείς γνωρίζει τι  -εκτός προσώπων της απόλυτης εμπιστοσύνης του Αμερικανού Προέδρου, (που συχνά αποδείχθηκαν εκ των υστέρων ανάξιά της).
Βέβαιο είναι ότι ο ίδιος και το περιβάλλον του θα την προβάλουν/δικαιολογήσουν (στην εσωτερική πολιτική αγορά) ως πρωτοβουλία για την στρατολόγηση και της ρωσικής, μετά την κινεζική «συμμαχία», στην κοινή επιχείρηση  πειθαναγκασμού του καθεστώτος της Βορείου Κορέας «να εγκαταλείψει πλήρως και για πάντα» το πρόγραμμα του πυραυλικού/πυρηνικού εξοπλισμού του.
Ο εξόφθαλμος παραλογισμός αυτού του προστάγματος, όταν συνδυάζεται με μαζικές εξαγωγές πυραυλικού και λοιπού αμερικανικού εξοπλισμού πολλών δισεκατομμυρίων, στην Ιαπωνία και στην Νότιο Κορέα και με συχνές μεγάλες ασκήσεις στην δεύτερη, με ειδικές δυνάμεις σε παραμεθόρια γυμνάσια με την επωνυμία «επιχειρήσεις αποκεφαλισμού», δεν γίνεται προφανώς αντιληπτός στην Ουάσιγκτον.
Το ίδιο οξύμωρο θα ανακύψει στην συνάντηση Τραμπ-Πούτιν που θα συμπέσει με αποκορύφωση μέτρων φίμωσης  στις ΗΠΑ των Ρωσικών ΜΜΕ, Ρ.Τ. και Σπούτνικ, που οριστικά κλήθηκαν να δηλωθούν ως «όργανα της ρωσικής κυβέρνησης», δηλαδή να αυτοστιγματιστούν ως προπαγανδιστικά. Αμερικανοί και Βρετανοί πολιτικοί παράγοντες, διανοούμενοι και δημοσιογράφοι που προσκαλούνται να γνωμοδοτήσουν επί θεμάτων της επικαιρότητας και Αμερικανοί δημοσιογράφοι απασχολούμενοι σε αυτά χαρακτηρίζονται από αμερικανικά και βρετανικά καθεστωτικά όργανα «χρήσιμοι ηλίθιοι» ή ρωσικά όργανα – σε πλήρη αναβίωση του Μακαρθισμού, σε επιδεινωμένη μάλιστα επιδημία.
Το μέτρο αυτό δεν ισχύει φυσικά για αντίστοιχα ΜΜΕ άλλων χωρών, που λειτουργούν επίσης με κρατική χρηματοδότηση                   ( BBC, Deutsche Welle, T.V. MONDE, France 24, Al Jazeera κλπ). Όπως δεν ισχύει –μέχρι σήμερα- στη Ρωσία για τα αμερικανικά (κατάλοιπα του Ψυχρού Πολέμου) δίκτυα προβολής της αμερικανικής πολιτικής και κοσμοαντίληψης, Voice of America και Radio/TV Free Europe, που δεν διστάζουν να συμμετέχουν απροσχημάτιστα σε προεκλογικούς αγώνες και πολιτικές διαμάχες. Σήμερα  αναφέρεται ότι η Μόσχα θα εφαρμόσει μέτρα αντιποίνων στην αμερικανική φίμωση.
Στη σημερινή συνάντηση αναμένεται να τύχει εφαρμογής άλλη μια φορά, σε επίπεδο κορυφής, η ρωσική πολιτική διαχωρισμού και «εγκιβωτισμού» των τομέων συγκρούσεως με τους τομείς «δυνητικής συνεργασίας» στις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις. Είναι βέβαιο πως θα συζητηθεί ο τρόπος και η μορφή της μετά-Τζιχαντιστικής ειρήνευσης στη Συρία και η ευρύτερη κατάσταση πραγμάτων που θα προκύψει στη Μέση Ανατολή. Η επιχειρούμενη από Σαουδική Αραβία (εμφανώς) και Ισραήλ (πλαγίως) ανάφλεξη νέας εστίας πολέμου στον Λίβανο, εναντίον των συμμαχικών στο Ιράν δυνάμεων Εσμπολάχ, δεν μπορεί παρά να τεθεί από  ρωσικής πλευράς -μολονότι ματαίως, δεδομένης της και οικογενειακής προσήλωσης Τραμπ στις ισραηλινές θέσεις.
Επίσης-κατά τα ρωσικής έμπνευσης δημοσιεύματα- θα τεθεί το καίριο  για την ειρήνη πρόβλημα της βαθμιαίας από ετών αμερικανικής υπαναχώρησης από συνθήκες περιορισμού των στρατηγικών όπλων  μεταξύ των δύο χωρών, όπως SALT 1, New START και INF. Η Μόσχα έχει προτείνει από καιρό  την ανανέωση της Συνθήκης Περιορισμού των Στρατηγικών Όπλων (START) αλλά οι ΗΠΑ αποφεύγουν να διευκρινίσουν τη θέση τους. Αυτό αφήνει ένα κενό, όπου η ανάπτυξη νέων στρατηγικών όπλων  τίθεται εκτός ελέγχου για πρώτη φορά από το 1972, όταν υπογράφτηκε η συνθήκη SALT 1, Περιορισμού των Στρατηγικών Εξοπλισμών. Αβέβαιη είναι και η τύχη της Συνθήκης INF, για τον περιορισμό των πυρηνικών όπλων, η εφαρμογή της οποίας έχει ανασταλεί, με διασταυρούμενες κατηγορίες για παραβίασή της.
Η συνεχής προώθηση Νατοϊκών δυνάμεων και αμερικανικών στρατευμάτων, με βαρύ οπλισμό και τανκς στα σύνορα της Ρωσίας, η εγκατάσταση αμερικανικών αντιπυραυλικών συστημάτων στη Ρουμανία και Πολωνία, ο πολλαπλασιασμός των κατά χώρα επιτελείων του ΝΑΤΟ, που ανακοίνωσε χθες ο Γ.Γ. Στόλτεμπεργκ, «για την εξασφάλιση ταχύτητας μεγίστης επιχειρησιακής κινητοποίησης», η επανεμφάνιση σημαντικών δυνάμεων γερμανικών τεθωρακισμένων στα ρωσικά σύνορα και  συνεχείς εμπρηστικές δηλώσεις του Στόλτεμπεργκ και Αμερικανών αξιωματούχων, συγκλίνουν στη δημιουργία πολεμικής ψυχολογίας στην περιοχή, που δεσπόζει στη ρωσική προβληματική και αναπόφευκτα θα υπεισέλθει στη συζήτηση κορυφής.
Δικαιούται να υποθέσει ο συστηματικός παρατηρητής ότι ο –(καυχόμενος  για την επιτηδειότητά του στις επιχειρηματικές διαπραγματεύσεις) Ντόναλντ  Τραμπ, θα επιδιώξει πιθανότατα, στην εμπιστευτική συνομιλία με τον Πούτιν, να αξιοποιήσει τον αποπνικτικό κλοιό ελέγχου και πολιορκίας που υφίσταται στο εσωτερικό της χώρας του και της κυβέρνησής του, για να αποσπάσει την κατανόηση του Ρώσου ομολόγου του και κάποιες «χειρονομίες επένδυσης με μελλοντική απόδοση», ώστε η σημερινή συνάντηση να προβληθεί ως εξ ίσου επιτυχημένη, όσο και η εγκάρδια και «καρποφόρα» συνάντηση με τον «Μεγάλο Πρόεδρο» (κατά την δήλωση Τραμπ) της Κίνας, Ξι Ζι Πινγκ.
Πέραν όμως της επιδεικτικής αμοιβαίας αβρότητας και φιλοφροσύνης και της  κοινής προσπάθειας  κάποιου αφοπλισμού της υστερικής αμερικανικής εκστρατείας εναντίον του προπαγανδιστικού δέματος Τραμπ-Ρωσία των συνασπισμένων στις ΗΠΑ καθεστωτικών πολιτικών και εκδοτικών δυνάμεων, ουσιαστικό μεσοπρόθεσμο αποτέλεσμα  δεν αναμένεται στις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις.