ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΜΦΙΣΗΜΙΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΕΥΓΛΩΤΤΗΣ ΣΑΦΗΝΕΙΑΣ

Γράφει η Φανούλα Αργυρού
Ο Τζέρεμι Κόρπιν εξέφρασε τη λύπη του που δεν επιτεύχθηκε συμφωνία, που ήταν τόσο κοντά, είπε. Μίλησε για «επανένωση» και όχι για ενωμένο, ενιαίο κράτος. Είναι πολύ καλά γνωστόν ότι η λέξη «επανένωση» σκόπιμα εφευρέθηκε και προωθήθηκε τόσο από ξένους, όσο και δικούς μας, για να αντικαταστήσει τη λέξη «απελευθέρωση», που σημαίνει ουσιαστικά «επανένωση» δύο συνιστώντων κρατών.
Προεκλογικά ακούμε και πάλι πολλά και διάφορα από διάφορους. Και από τους Βρετανούς και από τους Κύπριους. Πρόσφατα ο ηγέτης των Εργατικών στο Λονδίνο, Τζέρεμι Κόρπιν, κατά τη διάρκεια της πρώτης συγκέντρωσης της νέας ομάδας «Εργατικοί Φίλοι της Κύπρου» στις 17.10.2017 [φωτο], σε αίθουσα της Βουλής των Κοινοτήτων, μας προέβαλε τη δική του «νέα στρατηγική», αν εκλεγεί πρωθυπουργός.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ «ΝΕΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ», ΟΤΑΝ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΟΜΟΦΩΝΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΤΟΥ 2009 ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΛΥΣΗ ΔΔΟ) ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΤΑ ΠΕΡΙΒΟΗΤΑ ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ Σ.Α. ΤΟΥ ΟΗΕ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 649/90 ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ 750/92 ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ, ΔΙΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΔΟ ΜΕ ΔΙΖΩΝΙΚΟΤΗΤΑ, ΜΕ ΕΓΓΥΗΜΕΝΕΣ ΚΑΘΑΡΕΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΕΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΓΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΧΗ;
Τα λεχθέντα Κόρπιν ήταν, δυστυχώς, μια διγλωσσία, εφόσον ταυτίζονται με τη ΔΙΖΩΝΙΚΗ γραμμή του Φόρεϊν Όφις όπως αυτή προωθήθηκε με την 30μελή του ομάδα στο Κραν Μοντανά, όπου συμφωνήθηκαν σχεδόν τα πάντα (έκθεση Γ.Γ. του ΟΗΕ).
Ο κ. Κόρπιν εξέφρασε τη λύπη του που δεν επιτεύχθηκε συμφωνία, που ήταν τόσο κοντά, είπε. Μίλησε για «επανένωση» και όχι για ενωμένο, ενιαίο κράτος. Είναι πολύ καλά γνωστόν ότι η λέξη «επανένωση» σκόπιμα εφευρέθηκε και προωθήθηκε τόσο από ξένους, όσο και δικούς μας, για να αντικαταστήσει τη λέξη «απελευθέρωση», που σημαίνει ουσιαστικά «επανένωση» δύο συνιστώντων κρατών.
Δεν έκανε καμιάν αναφορά στην Κυπριακή Δημοκρατία, στο κράτος δικαίου, στη δικαιοσύνη, στη δημοκρατία, αντιθέτως επανειλημμένα μίλησε για τη «νήσο Κύπρο», για «δύο κοινότητες» και τα «δικαιώματά τους», μίλησε για «διαμοιρασμό εξουσίας» που καθαρά υπονοεί δύο «συνιστώντα κράτη», και τα οποία προωθούνται μέσω της ρατσιστικής, διαιρετικής δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας (την οποία εντέχνως απέφυγε να αναφέρει). Μια «λύση» που πάει πίσω στον χρόνο και έχει τις ρίζες της στο Φόρεϊν Όφις το 1956 και το οποίο στις 16.8.1974 την υιοθέτησε πλήρως και την προωθεί μέχρι σήμερα ως «λύση», όπως απαίτησε και ο Ραούφ Ντενκτάς, με χάρτη στη Γενεύη 2 στις 12.8.1974.
Ο κ. Κόρπιν, αφενός υποστήριξε την άμεση συνέχιση των διαπραγματεύσεων και, αφετέρου, να επιτραπεί στον κόσμο να επιστρέψει στα σπίτια του. Αυτά τα δύο, όμως, δεν συμφιλιώνονται. Στην τελευταία έκθεσή του ο Γ.Γ. του ΟΗΕ ξεκαθαρίζει ότι ένας από τους πρωταρχικούς στόχους των είναι οι περισσότεροι πρόσφυγες να μην επιστρέψουν στα σπίτια τους και να επανακτήσουν τις περιουσίες τους, δηλαδή να επισημοποιηθεί το εθνικό ξεκαθάρισμα των Ελλήνων προσφύγων, για να έχουν οι Τούρκοι της Κύπρου και η Τουρκία καθαρό τουρκικό συνιστών κράτος. Εξ ου π.χ. και η πρόταση για δημιουργία «δικαστηρίου περιουσιών».
Την ίδια βέβαια διγλωσσία μάς σερβίρουν και οι Συντηρητικοί, τάχατες, «φίλοι» μας…
Διγλωσσία Κυπρίων
Ταυτόχρονα και στην Κυπριακή Δημοκρατία, από το στρατόπεδο του υποψήφιου Νικόλα Παπαδόπουλου, διαβάζουμε ότι η «η Νέα Στρατηγική το λέει καθαρά: Η πλήρης επαναφορά του Κυπριακού στις ορθές του παραμέτρους ως προβλήματος εισβολής και κατοχής όπως ορίζονται από τις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου και τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε…» («Αν δεν θέλετε να δείτε τη Ν.Σ., τουλάχιστον μη λοιδορείτε», «Σημερινή», 15 Οκτώβριος 2017»).
Μα πώς μπορεί να τα λέει καθαρά όλα αυτά η «νέα στρατηγική», όταν βασίζεται στις ομόφωνες αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου (εννοείται του 2009 που υποστηρίζουν λύση ΔΔΟ) και κυρίως στα περιβόητα ψηφίσματα του Σ.Α του ΟΗΕ, τα οποία από το 649/90 και το ακόμα χειρότερο 750/92 υποστηρίζουν τη ρατσιστική, διαιρετική ΔΔΟ με διζωνικότητα, με εγγυημένες καθαρές πλειοψηφίες πληθυσμού και ιδιοκτησίας γης στην κάθε περιοχή;
Η Διζωνικότητα
Το ψήφισμα 750 της 10ης Απριλίου 1992, αφού επαναβεβαιώνει στη δεύτερή του παράγραφο τα ψηφίσματά του 649/90 και 716/91 και αφού γράφει ότι η λύση θα πρέπει να βασίζεται σε ένα κράτος με μία κυριαρχία κ.λπ., προχωρεί και προσθέτει την προϋπόθεση ότι αυτό θα αποτελείται από δύο πολιτικά ισότιμες κοινότητες, όπως καθορίζεται στην παράγραφο 11 της έκθεσης του Γ.Γ. του ΟΗΕ (S/23780) σε μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία…
Στην παράγραφο 11 της έκθεσης του Γ.Γ. κατεγράφη ακριβώς τι επιβεβαίωσε το Σ.Α. ως προς την ερμηνεία της πολιτικής ισότητας:
«Αν και πολιτική ισότητα δεν σημαίνει ίση αριθμητική συμμετοχή σε όλα τα τμήματα της ομόσπονδης Κυβέρνησης και της διαχείρισης, θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται inter alia με διάφορους τρόπους: Απαραίτητο όπως, για έγκριση ή τροποποίηση του ομόσπονδου συντάγματος του Κράτους της Κύπρου, αυτό γίνεται με έγκριση αμφοτέρων των κοινοτήτων. Στην αποτελεσματική συμμετοχή αμφοτέρων των κοινοτήτων σε όλα τα όργανα και αποφάσεις της ομόσπονδης Κυβέρνησης. Σε ασφαλιστικές δικλίδες, ούτως ώστε η ομόσπονδη Κυβέρνηση να μην έχει την εξουσία να υιοθετήσει οποιαδήποτε μέτρα εναντίον των συμφερόντων της άλλης κοινότητας και στην ισότητα και ίδιες εξουσίες και αρμοδιότητες των δύο ομόσπονδων κρατών».
Καθαρή πλειοψηφία πληθυσμού και ιδιοκτησία γης
Στη δε παράγραφο 20 τονίζεται: «Η διζωνικότητα της ομοσπονδίας αντικατοπτρίζεται στο γεγονός ότι το κάθε ομόσπονδο κράτος θα διοικείται από μια κοινότητα, η οποία θα έχει εγγυημένη καθαρή πλειοψηφία πληθυσμού και ιδιοκτησία γης στην περιοχή της. Αντικατοπτρίζεται, επίσης, με το γεγονός ότι δεν θα επιτρέπεται στην ομόσπονδη Κυβέρνηση να καταπατά τις αρμοδιότητες των ομόσπονδων κρατών, ούτε το ένα ομόσπονδο κράτος να καταπατά τις εξουσίες και αρμοδιότητες του άλλου κράτους».
Το ψήφισμα 750/92 απαντά και στον υποψήφιο του ΑΚΕΛ, Σταύρο Μαλά, όταν ερωτηθείς στο ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ 30.10.2017 για τις κινήσεις που γίνονται στα κατεχόμενα, είπε: «Η συζήτηση περί διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας είναι κενή περιεχομένου. Δεν υπάρχει πουθενά η περιγραφή του περιεχομένου. Ας συμφωνήσουμε στο κείμενο και στη συνέχεια πάμε στην ερμηνεία. Στην άλλη πλευρά, μιλούν για απόρριψη ομοσπονδίας, γιατί ακριβώς υπάρχει ένα πολιτικό κενό».
Δεν υπάρχει κενό, κ. Μαλά, αφενός υπάρχει τουρκική πολιτική, η οποία αποθηκεύει τις παραχωρήσεις και προχωρεί για περισσότερες και, αφετέρου, ενσυνείδητη διγλωσσία τόσο από τους εμπνευστές της, όσο και από τη δική μας πλευρά.
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος