O 53χρονος Θανάσης Λερούνης είναι καθηγητής ηλεκτρονικός που γνώρισε τους Καλάς το 1994 σε τουριστικό ταξίδι.Συγκλονίστηκε από τους θρύλους τους,που τους θέλουν απογόνους του Μ.Αλεξάνδρου και αδελφούς των Ελλήνων,αλλά και από τα τρομαχτικά προβλήματα επιβίωσης,και υγιεινής και παιδείας που αντιμετώπιζε αυτή η πανάρχαια ιθαγενείς φυλή.Ο Λερούνης κατάλαβε ότι οι Καλάς είναι ένα ζωντανό απολίθωμα της αρχαίας Ελλάδας και της εποχής του σιδήρου που κρατούσε ανόθευτη την αρχαία του παράδοση.Αποφάσισε από τότε να αφιερώση την ζωή του σ’ αυτήν την υπόθεση.Βοήθησε στο κτίσιμο του πρώτου νέου σχολείου για τους μικρούς Καλάς δημιουργώντας τη ΜΚΟ “Έλληνες Εθελοντές” και χρησιμοποιόντας εθελοντική εργασία 20-25 συναδέλφων του.Σήμερα έχει κτίσει τρία κτίρια,αναπαλαίωσε άλλα πέντε και έβαλε σε όλα τουαλέτες και βρύσες.Κατάφερε να δημιουργήσει σύγχρονες υποδομές στην κοιλάδα που είχε παραμείνει αποκομμένη από τον κόσμο για αιώνες.Οργάνωσε έργο ύδρευσης καθώς κι ένα πρόγραμμα καταγραφής και διάσωσης της γλώσσας των Καλάς.Τον τελευταίο καιρό για την εποπτεία αυτού του έργου είχε πάρει ειδική υπηρεσιακή άδεια από τα ΣΕΚ των Αγίων Αναργύρων στο οποίο υπηρετούσε και παρέμεινε επί δέκα μήνες στο χωριό Μπρούν στο κτίριο-δημιούργημα του,το <<Καλάς Ντούρ>>(Πολιτιστικό Κέντρο των Καλάς)απ’ όπου και απήχθη από δωδεκαμελή ομάδα ένοπλων μασκοφόρων.
Για όποιον γνωρίζει καλά τα πράγματα της περιοχής,δεν είναι μόνο οι Καλάς που δηλώνουν απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάδρου και διασώζουν ήθη,έθιμα και τη θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων(Δωδεκάθεο,Ανθεστήρια.Άμεση Δημοκρατία,Δημογεροντία ,διονυσιακές γιορτές κ.λ.π.).
Το ίδιο υσχύει και για άλλες και για άλλες λαότητες και έθνη της περιοχής όπως οι Ισμαηλίτες Μπουρούσο στη Χούντζα,το έθνος των Παστούν(σουνίτες και ουαχαβίτες)και ανάμεσά τους ιδιαίτερα η πολυπληθής φατρία των Αφρίντι(που στελεχώνουν μαζικά τους Ταλιμπάν)και οι Νουριστανοί,οι οποίοι στελέχωσαν μαζικά τη μετριοπαθή Βόρεια Συμμαχία στον πόλεμο του Αφγανιστάν.Δηλαδή το αίσθημα της ελληνογένειας είναι εκτεταμένο και έντονο σ΄ έναν αριθμό που υπερβαίνει τα τριάντα εκατομμύρια ανθρώπους (!!)σε Πακιστάν,Αφγανιστάν και Τσατζικιστάν. Σε όποιον Έλληνα δημοσιογράφο έχει πάει στην περιοχή,είναι γνωστό πως οι Έλληνες απολάμβαναν ένα είδος ασυλίας μεταξύ των αντιμαχομένων επειδή θεωρούνταν ομόαιμοι αδελφοί τους.Μέχρι την πρόσφατη απαγωγή του Θανάση Λερούνη οι Έλληνες είτε ως μέλη της εκστρατευτικής αποστολής στο Αφγανιστάν,είτε ως μέλη Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων(ΜΚΟ),είτε ως δημοσιογράφοι,έχαιραν ενός ειδικού καθεστώτος.Είναι χαρακτηριστικό πως όταν μέλη άλλων εκστρατευτικών αποστολών ήθελαν να κυκλοφορήσουν στην Καμπούλ εκτός υπηρεσίας,πρόσθεταν στη στολή τους το ελληνικό εθνόσημο ώστε να μην τους χτυπήσουν οι Ταλιμπάν….
Στο συγκεκριμένο άρθρο είχαμε τονίσει πως οι Κάλας γνώριζαν ότι <<κάτι θα συμβεί το καλοκαίρι>> και είχαν γι΄ αυτό το λόγο φροντίσει να ενημερώσουν τους φίλους τους στην Ελλάδα,την Ευρώπη,την Ασία και την Ιαπωνία.Αυτές οι ανησυχίες των Καλάς καλύφτηκαν διεθνώς(και στη Δύση και στην Ασία),από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ,ενώ στην Ελλάδα υπήρξε σιωπή με την εξαίρεση του περιοδικού αυτού.(σσ.Βισάλτης:Και ελαχίστων μπλόγκερ συμπληρώνω εγώ)
Οι πληροφορίες από το άρθρο του Γιώργου Αλεξάδρου <<Τι μεγάλο παίζεται στον χώρο των Καλάς…>> –
Περιοδικό “Τρίτο Μάτι”