Πιστεύουμε ειλικρινά στην ειρηνική συνύπαρξη και ανάπτυξη όλων των βαλκανικών λαών, και ιδιαίτερα μέσα στο πλαίσιο της Ε.Ε. Πέρα όμως από συναισθηματισμούς και επιθυμίες, οφείλουμε να είμαστε ρεαλιστές.
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι οι ενέργειες του κράτους των Σκοπίων κινούνται προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Η προπαγάνδα, τα ψέματα, οι κλοπές της ιστορίας και του πολιτισμού μας, οι παράλογες, έστω και έμμεσες, διεκδικήσεις που θίγουν και κυριαρχικά μας δικαιώματα δεν μπορεί να είναι η βάση για τη δημιουργία σχέσεων καλής γειτονίας και συνεργασίας.
Οι λόγοι που δείχνουν ότι, τελικά, η ονομασία του κράτους των Σκοπίων με το συνθετικό όρο “Μακεδονία” συνιστά μία λανθασμένη πολιτική, είναι:
1
Τα Σκόπια όλα αυτά τα χρόνια των διαπραγματεύσεων, αντί να δείξουν υπευθυνότητα και πνεύμα συνεννόησης, εντείνουν την αδιαλλαξία τους και την προκλητικότητά τους:
– Οικειοποιούνται συστηματικά την ιστορία μας στο εξωτερικό και στο εσωτερικό τους μέσα από ψευδή και προκλητικά βιβλία και χάρτες (τόσο δήθεν ιστορικά όσο και εκπαιδευτικά), δημιουργώντας αδικαιολόγητη αντιπαλότητα και έχθρα μεταξύ δύο γειτονικών λαών, καθώς και προϋποθέσεις αποσταθεροποίησης και διαρκών διενέξεων στην περιοχή.
– Χρησιμοποιούν μακεδονικά ιστορικά στοιχεία, μνημεία και σύμβολα για να αναδείξουν την πλαστογραφημένη ταυτότητά τους, προκαλώντας τον ελληνικό λαό αλλά και όλους όσους γνωρίζουν ιστορία.
– Εγείρουν έμμεσα ή άμεσα ανύπαρκτες και ανιστόρητες διεκδικήσεις (εδαφικές, οικονομικές αποζημιώσεις κλπ.).
– Όλα τα παραπάνω γίνονται στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του αυτοπροσδιορισμού, κάτι που αποτελεί χονδροειδές θράσος και παγκόσμια πρωτοτυπία.
2
Ενδεχόμενη αναγνώρισή τους με γεωγραφικό προσδιορισμό, ως, π.χ., Βόρεια Μακεδονία, θα παραπέμπει σε μία γεωγραφικά διαμελισμένη οντότητα. Υπό αυτό το πρίσμα, αντί να λύνουμε το πρόβλημα το μεγεθύνουμε και το καθιστούμε μόνιμο:
– Η Βόρεια Μακεδονία, ως αναγνωρισμένο κράτος πλέον από όλες τις χώρες, θα προσδιορίσει (βορειο) μακεδονικό έθνος, γλώσσα και ιστορία, που, από τη μέχρι σήμερα εμπειρία, ξέρουμε πολύ καλά πώς θα προβληθούν και πώς θα χρησιμοποιηθούν.
– Πώς θα ονομάζεται πλέον η Μακεδονία, πώς θα αναφέρεται γεωγραφικά, τουριστικά, εμπορικά; Μήπως θα αναφέρεται ως Νότια Μακεδονία; Τι σχέση θα έχουν στη συνείδηση των λαών η Βόρεια και Νότια Μακεδονία; Τι σύγχυση και αλλοίωση θα επιφέρουν στις ήδη διαστρεβλωμένες (από τους Σκοπιανούς) επιστήμες της Γεωγραφίας και της Ιστορίας;
– Η σκοπιανή Μακεδονία, ακόμη και με τον προσδιορισμό Βόρεια, ως επίσημη κρατική οντότητα θα υπερισχύσει σε νομιμοποίηση και προβολή (όπως ήδη δυστυχώς συμβαίνει) της Μακεδονίας, η οποία είναι η μόνη που έχει τη συνέχεια και τη σχέση με την αρχαία ιστορία, τον πολιτισμό και το όνομα.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η υπόθεση είναι χαμένη; Όχι. Η κατάσταση, σίγουρα, δεν είναι εύκολη, αλλά όχι χαμένη. Μόνο εμείς οι Έλληνες, που έχουμε το άμεσο πρόβλημα με τους γείτονές μας, μπορούμε να βάλουμε οριστικά ταφόπλακα στο ζήτημα και να τους ονομάσουμε για τις υπόλοιπες χιλιετίες Μακεδόνες.
Ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσουμε; Το 1992 όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί, υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας (ανώτατο πολιτειακό όργανο), πήραν την απόφαση να μη δεχτούν τον όρο “Μακεδονία” στην ονομασία του κράτους των Σκοπίων. Μόνο το ίδιο όργανο είναι δεοντολογικά ορθό να ανατρέψει αυτή την απόφαση, ή μέσω δημοψηφίσματος.
Μετά τη στάση των Σκοπίων τα τελευταία έτη το θέμα πρέπει να συνδεθεί άμεσα με τα θέματα της εθνικής ταυτότητας, της γλώσσας της ΠΓΔΜ και της παραχάραξης της ιστορίας, και να σταματήσει να αποκαλείται απλά θέμα ονόματος, γιατί υποβαθμίζει το ζήτημα και στερείται σοβαρότητας.
Η κυβέρνηση πρέπει να ασκήσει veto για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε., στο ΝΑΤΟ ή και σε άλλους οργανισμούς -έχουμε αυτό το δικαίωμα- προτού λυθούν τα προαναφερθέντα θέματα.
Να αντιμετωπίζουμε τα Σκόπια και τις ΗΠΑ με τα δικά τους λόγια: Δηλώσεις Γκλιγκόροφ ότι οι Σλάβοι του 6ου μ.Χ. αιώνα δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες, εγκύκλιος ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, κ. Στεντίνιους, 1944 (“αδικαιολόγητη δημαγωγία οποιοσδήποτε λόγος για μακεδονικό έθνος”), και άλλα πολλά.
Να μην ξεχνάμε την απόφαση των 12 ευρωπαίων ηγετών στη Σύνοδο Κορυφής της Λισσαβόνας, το 1992, που δεν δέχθηκαν τον όρο “Μακεδονία” και παράγωγά του στο όνομα των Σκοπίων.
Ποιες θα είναι οι άμεσες συνέπειες μιας αρνητικής έκβασης;
Εθνική ήττα, ταπείνωση, ντροπή. Οι υποχρεώσεις μας απέναντι στις προηγούμενες γενιές δεν εξαντλούνται σε γιορτές και παρελάσεις. Αν δεν μπορούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας και τους υπόλοιπους ότι μία περιοχή με όνομα ελληνικό, ελληνικά ονόματα βασιλέων, τεκμηριωμένα από το 600 π.Χ., τουλάχιστον, με Έλληνες θεούς (και την έδρα τους στη Μακεδονία), ελληνικό πολιτισμό, όλα τα γραπτά μνημεία στην ελληνική και μόνο γλώσσα, συμμετοχή στις ελληνικές αμφικτιονίες, Ολυμπιακούς Αγώνες, δημιουργός της ελληνιστικής εποχής και πατρίδα του Αριστοτέλη δεν είναι ελληνική αλλά ανήκει στους Σλάβους του 6ου μ.Χ. αιώνα, τότε τι μπορούμε να πετύχουμε;
Το οδυνηρότερο είναι ότι, παρά το τόσο βαρύ τίμημα, το αντάλλαγμα θα είναι μόνο αποσταθεροποίηση και διενέξεις. Αυτή θα είναι υποθήκη που θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές, και των δύο χωρών.
Θα απολέσουμε την οποιαδήποτε σοβαρότητα – διαπραγματευτική ισχύ και για τα υπόλοιπα σοβαρά εθνικά μας θέματα.
Το θέμα του ονόματος των Σκοπίων αφορά και την οικονομία, τον τουρισμό, την επικοινωνία των ανθρώπων. Αν, π.χ., θελήσει κάποιος να επισκεφθεί την κοιτίδα του μακεδονικού πολιτισμού, τη χώρα του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου και κάνει αναζήτηση στο Διαδίκτυο, τι θα πάρει ως αποτέλεσμα; 85% ΠΓΔΜ. Για ξενοδοχεία και αξιοθέατα στη Μακεδονία, τα αποτελέσματα στο Internet και στις σχετικές μηχανές αναζήτησης δίνουν 100% ΠΓΔΜ.
Πολλές ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν επενδύσει εκατομμύρια ευρώ σε ονόματα εταιρειών ή προϊόντων με τον όρο “Μακεδονία” θα υποστούν τεράστια οικονομική ζημία.
Το θέμα έχει και πολλές άλλες πτυχές, που δυστυχώς δεν μπορούν να παρατεθούν όλες.
Είναι αυτονόητο ότι προς τη σωστή κατεύθυνση θα είμαστε ενεργοί συμπαραστάτες και αρωγοί, όσο δύσκολος κι αν είναι ο δρόμος. Το ίδιο πιστεύουμε ότι θα πράξει και ο υπόλοιπος ελληνικός λαός, που αυτή τη στιγμή κάθεται και παρακολουθεί τις εξελίξεις σαστισμένος, ελλιπώς πληροφορημένος, κουρασμένος και απογοητευμένος.
Γράφει ο Βασίλειος Δημ. Βασιλειάδης*
Νοε 08, 2009
* Ο Βασίλειος Δημ. Βασιλειάδης είναι διευθυντής Διοικήσεως Τραπεζών