Γράφει ο Θύμιος Παπανικολάου
Ζούμε, ίσως, την πιο βάρβαρη εποχή της ιστορίας: Μια εποχή όπου η αλήθεια αποτελεί «έγκλημα εσχάτης προδοσίας» και δέχεται, από τους καθεστωτικούς μηχανισμούς, μια ολοκληρωτική, «παγκοσμιοποιημένη» και άγρια επίθεση.
Ζούμε ένα παγκόσμιο καθεστώς όπου η ανανδρία, η υποταγή και η ρουφιανιά έχουν αναχθεί σε υπέρτατες αρετές. Το μόνο «θάρρος» που δεν ατιμάζει, σήμερα, είναι το να εγκρίνεις και να υποστηρίζεις όλα τα ψέματα, τις υπερβασίες και τις ανομίες της πλανητικής Τάξης Πραγμάτων. Το να χορεύεις, σαν πίθηκος, μπροστά στους ισχυρούς του χρήματος και στον «νταβά» σου: Όπως οι τηλεοπτικοί πίθηκοι και γελωτοποιοί…
Σε αυτούς τους πιθήκους και γελωτοποιούς του θεάματος έχει αναταθεί ο ρόλος των διανοητών Ιησουϊτών, για να μας διδάξουν ότι: Η «δημοκρατία» είναι η αυθαιρεσία, η «ελευθερία» είναι να λες ψέματα και ο «στοχασμός» είναι η προπαγάνδα των αφεντικών και τα ιδεολογήματα των παγκοσμιοποιητών.
Αυτοί οι προφήτες του θεάματος πληρώνονται με πακτωλούς χρημάτων και με ποικίλα «δώρα», από ποικίλους μηχανισμούς της εξουσίας. Το «κασέ» τους είναι ανάλογο με την «ειδίκευση» που έχουν στην πώληση των ψεμάτων και του εαυτού τους και κυρίως στην πώληση της αποβλακωτικής αποχαύνωσης και παραπληροφόρησης…
Σημαιοφόρος σε αυτό το «είδος» του διανοητικού ιησουϊτισμού είναι ο Λάκης Λαζόπουλος. Αυτός έχει το ταλέντο να πουλάει την προπαγάνδα των «νταβάδων» του, την απουσία ιδεών και τον εαυτό του με ένα γυαλιστερό περικάλυμμα: Τις σατιρικές ικανότητές τους (ομολογουμένως) και τα «αριστερά» χρώματα.
Έτσι το «ταλέντο» του τον βοηθάει να πουλάει, σε ένα μαζικό αποχαυνωμένο κοινό προοδευτικούληδων του καναπέ και «αριστερών» χαζοχαρούμενων, την απουσία ιδεών σαν «στοχασμό», την προπαγάνδα των «νταβάδων» του σαν «αριστερή σκέψη», τη βεβήλωση των πάντων σαν «Επανάσταση», τις βάρβαρες αυθαιρεσίες του σαν «ελεύθερη άποψη», την εξουσιαστική του αυθάδεια σαν «δημοκρατία», το φαιό ψεύδος του σαν «αλήθεια» και τον εαυτό του σαν σύγχρονο Αριστοφάνη…
Ο Λαζόπουλος αποτελεί από τις πιο μοχθηρές γκριμάτσες της νεοαταξικής προπαγάνδας, από τους πιο δόλιους και γλοιώδεις «λακέδες» των ηγεμόνων του χρήματος και των μονοπωλίων της εξουσίας. Ο μοχθηρός και δόλιος ρόλος του υπερτερεί των άλλων επειδή αυτός διαθέτει ταλέντο: τη σατιρική ικανότητα να καυτηριάζει επιλεκτικά τα κακώς κείμενα και έτσι, υποκριτικά, πιο εύκολα και ύπουλα, να σφετερίζεται και να εμπορεύεται τις αριστερές ιδέες και τις αγωνιστικές παραδόσεις…
Με αυτά τα μεγάλα του προσόντα εκτελεί τις υπηρεσίες που του έχουν ανατεθεί.
Μόνο που οι μάσκες του ψεύδους και τις απάτης, πέφτουν όλο και περισσότερο όταν οξύνονται τα κοινωνικά γεγονότα. Το ίδιο κατεδαφίζονται και τα κλισέ της προπαγάνδας που πλασάρει σε κάθε εκπομπή του, κλισέ με τα οποία βομβαρδίζεται εδώ και πολλά χρόνια η ελληνική κοινωνία.
Γιατί είναι σκανδαλώδης πρόκληση ο Λαζόπουλος, ο ακριβοπληρωμένος και ο «μύστης» του θηριώδους τηλεθεάματος της αγοράς και του χρήματος, να μας μιλάνε για το «ρατσισμό» της ελληνικής κοινωνίας και να στιγματίζει τον ελληνικό λαό σαν «ρατσιστή».
Ποιοι; Ο Λαζόπουλος και τα αφεντικά του; Οι Τράπεζες, τα χρηματιστηριακά Ιδρύματα και όλες οι δομές του ιμπεριαλισμού που επιδοτούν τον «αντιρατσισμό» και τους διατεταγμένους υπηρέτες τους, τύπου Λαζόπουλου;
Μα τόσο ηλίθιο περνάνε τον ελληνικό λαό;
Φαίνεται, πως πιστεύουν όλοι αυτοί οι «διατεταγμένοι» υπηρέτες ότι απευθύνονται σε ηλίθιους υπηκόους. Ταυτίζουν τον ελληνικό λαό με τους χαζοχαρούενους χειροκροτητές των στούντιο;
Η ζωή, κύριε Λαζόπουλε, δεν είναι τα ανεκδοτάκια των μικροαστικών μορμολύκειων που σε χειροκροτούν…