Το ερώτημα είναι πότε θα το καταλάβει;

Ή αλλιώς  “Ο κοινός εχθρός μπορεί να ενώσει τους κατά φαντασίαν αντιπάλους”.
Του Ζαν Κοέν
Στις 27.3.1991 έγραψα ένα άρθρο στην «Καθημερινή» για τις επιπτώσεις που είχε ο πρώτος πόλεμος του Κόλπου για την Ελλάδα .
Στο άρθρο εκείνο έλεγα ότι Τουρκία θα πέσει στα χέρια των ισλαμιστών, εξηγούσα το γιατί και παρέθετα και τα πρώτα σημάδια όπως η πτώση κατά 30% της κυκλοφορίας των κοσμικών εφημερίδων προς όφελος των θρησκευτικών, οι πρώτες μαντίλες στα πανεπιστήμια, η πτώση της κατανάλωσης αλκοόλ καθώς και οι πρώτες θρησκευτικές φωνές μεταξύ των νέων και κατώτερων αξιωματικών του Στρατού.
Σε άρθρο του στο έγκυρο αμερικανικό περιοδικό Newsweek (28 Σεπτεμβρίου) και με τίτλο «Εγκαταλείποντας τον Ατατούρκ» ο Τούρκος αναλυτής Soner Cagaptay  μέλος του Washington Institute for Near East Policy, ένα από τα ποιο έγκυρα think tank στο κόσμο  για θέματα Εγγύς Ανατολής,  εξηγεί πως από το 2002 που εξελέγει για πρώτη φορά το Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (ΚΔΑ) έχει επιβληθεί σε όλους τους χώρους εξουσίας στην Τουρκία, από την εκτελεστική και νομοθετική μέχρι την δικαστική, τους δημοσίους υπαλλήλους και τώρα σιγά σιγά στον στρατό.  
Βέβαια, η Τουρκία, αλεπού ούσα όταν έρχεται σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, έχει φροντίσει να φτιάξει τις σχέσεις της όχι μόνο με όλες τις  Αραβικές χώρες της περιοχής αλλά και με τις ανά τον κόσμο Μουσουλμανικές χώρες.
Και φυσικά αν θες να δείξεις πως είσαι καλώς Μουσουλμάνος πρέπει να υποστηρίζεις τους παλαιστίνιους και να έχεις  εχθρό το Ισραήλ. Όπερ και εγένετο.
Η αρχή έγινε στο Νταβός με την θεαματική, και θεατρική, έξοδο του Ερντογκάν από την σκηνή την οποία μοιραζόταν με τον πρόεδρο του Ισραήλ Πέρες. Βλέποντας την υποδοχή ηρώου που του επιφύλαξαν στο αεροδρόμιο ο Ερντογκάν κατάλαβε πως ήρθε η ώρα να επιβάλει ανοιχτά πλέον τον ισλαμισμό στην Τουρκία.
Οι τελευταίες επισκέψεις του Ερντογκάν σε Αραβικές χώρες, σήμερα βρίσκεται  στο Ιράκ,  καθώς και οι τελευταίες ενέργειες της Τουρκίας εναντίον του Ισραήλ, με αποκορύφωμα την τηλεοπτική σειρά στο τουρκικό κανάλι TRT που δείχνει τους Ισραηλινούς στρατιώτες ως δολοφόνους, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία πως η Τουρκία αφού δεν μπορεί να μπει στην ΕΕ θα προσπαθήσει να γίνει η ηγέτιδα δύναμη του αραβικού κόσμου και η αιχμή του ισλαμικού δόρατος εναντίον της Ευρώπης.  
Ευτυχώς η Ελλάδα δεν έχει σύνορα ούτε με την Τουρκία, ούτε με άλλη Μουσουλμανική χώρα όπως το Ισραήλ, ούτε φυσικά έχει μουσουλμανική μειονότητα στη χώρα της όπως το Ισραήλ και ως εκ τούτου δεν χρειάζεται να ανησυχεί. Άλλωστε, όπως λέει και το παραμύθι της ελληνικής διπλωματίας τα τελευταία 60 χρόνια «οι παραδοσιακά καλές σχέσεις με τις Αραβικές και Μουσουλμανικές  χώρες» μας επιτρέπουν να μην ανησυχούμε.
Παρένθεση. Το γεγονός ότι τα καθεστώτα των Αραβικών χωρών όπως τα ξέρουμε σήμερα  θα καταρρεύσουν μέσα στην επόμενη δεκαετία  δεν φαίνεται να ανησυχεί την Ελληνική Διπλωματία ούτε φυσικά τα ΜΜΕ που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη.
Όσον αφορά τις «καλές σχέσεις» με τις Αραβικές χώρες ρωτήστε και μάθετε πόσες φορές ψήφησαν οι Αραβικές χώρες μαζί με την Ελλάδα για το Κυπριακό και πόσες φορές το Ισραήλ, από το 1974 και μέχρι σήμερα, και να δεν κουφαθείτε κερδίζετε ρολόι, για να μην μιλήσω για τις τεράστιες και ανύπαρκτες φυσικά αραβικές επενδύσεις στην Ελλάδα. Κλείνει η παρένθεση.
Και για να σοβαρευτούμε, όλη αυτή η κίνηση της Τουρκίας συμφέρει αφάνταστα την Ελλάδα  αφού θα είναι η πρώτη γραμμή άμυνας εναντίον του ισλαμισμού στην Ευρώπη. Θα τη βοηθήσει σε εξεύρεση λύσεις διαφόρων προβλημάτων που έχει με την Τουρκία , και μάλιστα με τρόπο που να συμφέρει στην Ελλάδα, ακόμα και στην λύση του κυπριακού. 
Αναγκαστικά βέβαια θα χρειαστεί να συνεργαστεί στενά με το Ισραήλ αφού το τελευταίο είναι το ένα από τα δύο μόνα κράτη στην περιοχή που έχει μεγάλη Μουσουλμανική  μειονότητα  (20%) σύνορα με Μουσουλμανικές  χώρες  και που εξορισμού δεν μπορεί να εξισλαμιστεί  Η άλλη είναι η Ελλάδα.
Αλλά μην ανησυχείτε το τρομακτικό  αυτό σενάριο (στενή στρατηγική συνεργασία Ελλάδα Ισραήλ) δεν πρόκειται να γίνει. Διότι η Ελλάδα δεν θα συμμαχήσει ποτέ με δολοφόνους παιδιών, θεοκτώνους, και ανεπτυγμένες κοινωνίες.
Η Ελλάδα θα συνεργαστεί με χώρες όπου τα δικαιώματα των ανθρώπων είναι σεβαστά (όπως των ομοφυλοφίλων, γυναικών)  ανθούν οι δημοκρατίες ( εκλεγέντες με 99% των  ψήφων) και η ανθρώπινη ζωή έχει αξία (μετά θάνατον βέβαια).
Το ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να συμμαχήσει με το Ισραήλ είναι αναπόφευκτο. Το ερώτηματα είναι δύο: πότε θα το καταλάβει και πότε επιτέλους θα αρχίσει να ασκεί γενικότερα εξωτερική πολιτική με ρεαλισμό και όχι μύθους, συνθήματα, και συναισθηματισμούς. 
Άλλα άρθρα του Ζ. Κοέν θα βρείτε εδώ.