Ο Καραμανλής καπούτ, το χρηματιστήριο καλπάζει, ο Μπερλουσκόνι την έχει άσχημα γιατί τώρα κάποιες ανακάλυψαν ότι “πληρωνόντουσαν”, ο Σαρκοζί χτυπιέται από παιδεραστές που “τώρα το θυμήθηκαν ότι τους άρεσαν τ’ αγοράκια”, το άγρυπνο μάτι της Κλίντον οδηγεί Αρμενία και Τουρκία να υπογράψουν “συνθήκες”, ο Ομπάμα παίρνει “προκαταβολικά” το Νόμπελ ειρήνης για να μην την πατήσει όπως ο Κλίντον, τα παιδιά του Ανάν βρίσκονται πάλι στην εξουσία, έρχονται αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις.
Για ποιόν χτυπά η καμπάνα; Βρε πολιτικοί αναλυτές ούτε κουβέντα;; Πάλι εμείς θα βγάλουμε τον όφη…