Στη διπολική διαταραχή το άτομο παρουσιάζει έντονες μεταπτώσεις της διάθεσής του. Πιο συγκεκριμένα, η διάθεσή του κινείται ανάμεσα σε δύο δίπολα, το ένα της μανίας και στο άλλο ηκατάθλιψης.
Γενικά, οι διακυμάνσεις της διάθεσης είναι ως ένα βαθμό φυσιολογικές σε κάθε άτομο. Στην περίπτωση ωστόσο της διπολικής διαταραχής, αυτά τα «πάνω-κάτω» της διάθεσης του ατόμου, είναι παθολογικά, καθώς επηρεάζουν την καθημερινή του λειτουργικότητα και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι επικίνδυνα ακόμη και για τη ζωή του.
Η διαταραχή εμφανίζεται συχνότερα γύρω στην ηλικία των 20 ετών- αρχή της ενήλικης ζωής, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί και στην εφηβεία.
Η έναρξη της νόσου σε μεγαλύτερη ηλικία θα πρέπει να ανησυχήσει τον κλινικό για την πιθανότητα ύπαρξης κάποιου οργανικού παράγοντα. Λόγω της ποικιλομορφίας της διαταραχής (βαρύτητα και συχνότητα εμφάνισης), η διάγνωση της διαταραχής δεν είναι εύκολη. Για το λόγο αυτό, πολλές φορές δεν διαγιγνώσκεται εγκαίρως.
Η μη έγκαιρη διάγνωση της ασθένειας συνδέεται με φτωχή λειτουργικότητα, διαταραγμένες διαπροσωπικές σχέσεις, κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα, καταχρήσεις ουσιών και συχνά αυτοκτονικές τάσεις (10-15% των ασθενών). Συνεπώς, γίνεται κατανοητό ότι η έγκαιρη διάγνωση είναι το κλειδί για την αποτελεσματική θεραπεία αυτής.
Κυριότερα συμπτώματα της μανίας:
Διαταραγμένη συναισθηματική διάθεση (ευφορία)
Διογκωμένη αυτοεκτίμηση
Μειωμένη ανάγκη για ύπνο
Διάσπαση της προσοχής
Υπερβολική δραστηριότητα/ Υπερ-κινητικότητα (αυξημένη εμπλοκή σε κοινωνικές, επαγγελματικές, σεξουαλικές, θρησκευτικές κ.α. δραστηριότητες)
Συναισθηματική αστάθεια
Παραληρητικές ιδέες και ψευδαισθήσεις
Τα αίτια της Διπολικής Διαταραχής:
Τα αίτια της διπολικής διαταραχής δεν είναι πλήρως γνωστά, αλλά φαίνεται να εμπλέκουν βιολογικούς, ψυχολογικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Ωστόσο, η ύπαρξη στρεσογόνων παραγόντων (π.χ. διαζύγιο, απώλεια εργασίας, θάνατος/ σοβαρή ασθένεια αγαπημένου προσώπου κ.α.), φαίνεται να παίζει καθοριστικό ρόλο, τόσο στην πυροδότηση της νόσου, όσο και στην εμφάνιση υποτροπών.
Θεραπεία διπολικής διαταραχής:
Η θεραπεία της διπολικής διαταραχής θα πρέπει να ξεκινάει το συντομότερο δυνατό από τη διάγνωση αυτής. Με την κατάλληλη αγωγή, ο ασθενής, σε βάθος χρόνου, μπορεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Αυτό που θα πρέπει να τονιστεί είναι ότι απαιτείται φαρμακοθεραπεία εφ’ όρου ζωής και μακροχρόνια θεραπευτική σχέση με τον ψυχίατρο για τη ρύθμιση της αγωγής.
Για την αντιμετώπιση της διπολικής διαταραχής χρησιμοποιούνται ποικίλα σχήματα ανάλογα με τη φάση στην οποία βρίσκεται η νόσος (μανία ή κατάθλιψη) όπως το λίθιο και τα αντιεπιληπτικά φάρμακα ως σταθεροποιητές της διάθεσης, αντιψυχωτικά, βενζοδιαζεπίνες και αντικαταθλιπτικά.
Ιδιαίτερα αποτελεσματικές για την αντιμετώπιση της διπολικής διαταραχής, έχουν αποδειχθεί διάφορα είδη ψυχοθεραπείας που σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική αγωγή μπορούν να φέρουν σημαντικά αποτελέσματα.
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει το άτομο στη συμμόρφωση προς τη θεραπεία, στη μείωση των υποτροπών, στην ενίσχυση της λειτουργικότητάς του και στον περιορισμό των νοσηλειών.
Από όσα προηγήθηκαν γίνεται σαφές ότι η διπολική διαταραχή είναι μία σοβαρότατη ψυχική ασθένεια, όπου με μακροχρόνια θεραπευτική αντιμετώπιση (φαρμακοθεραπεία σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία) το άτομο μπορεί να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα, να προλάβει την εμφάνιση υποτροπών και να ζήσει μια φυσιολογική και όμορφη ζωή!