“Πάρτε κόσμε, τρέξτε κόσμε, γρηγορείτε κόσμε, χεστήτε απάνω σας κόσμε, έεερχεται ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ κόσμε…τα χρόνια πριν τη ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ…τα χρόνια πριν τον ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ, 3ος ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟ και ψόφος ψόφος παντού ψόφος…τώρα όλα σε σούπερ προσφορά, Χριστός, Αντίχριστος και σημεία των καιρών, τρία στην τιμή του ενός”
Όλα τα σφάζουν και όλα μαχαιρώνουν σήμερα, οι τύποι που αλλάζουνε το αίμα με νερό και νίπτουνε με αυτό τα χείρας των Πιλάτων, οι έμποροι των πάντων ορατών και αοράτων. Όπως πολύ σοφά είπε ο Παύλος Παυλίδης.
Πόσο παραπάνω λεφτά μωρέ μπορεί άλλο να βγουν μέσω της καταστροφολογίας; Πόσοι περισσότεροι μπορεί να τρώνε ψωμί πουλώντας Αντίχριστο; “Πάρτε βιβλία να μάθετε από πού θα σας έρθει ο Aντίχριστος”, “κάντε κλίκ εδώ γιατί παίζει σοβαρά να έχει ήδη έρθει”, “έχει ξεκινήσει ο 3οςΠΠ, δείτε πώς και από πού…”, “Και σας τα έλεγα εγώ…” και άπειρα κουτουλού.
Όσο όμως υπάρχουν αφελείς, τόσο υπάρχουν και έξυπνοι κερδοσκόποι που πλουτίζουν πουλώντας Αντίχριστο, τρόμο και suspense, γιατί σε όλους μας αρέσουν τελικά τα θρίλερ.
Κανένα share λοιπόν, κανένα like και κανένα κλίκ από εδώ και πέρα παρακαλώ σε οτιδήποτε έχει σχέση με τα παραπάνω. Λίγο έλεος μόνο! Τι share άλλωστε και τι like να κανείς πλέον, σε ποια είδηση, σε ποιό άρθρο και σε ποιόν άνθρωπο τελικά; Σε ποιά λόγια και σε ποιά κατώγια; Όπου μα όπου και να κοιτάξεις, ακούσεις ή διαβάσεις, μια ακατάπαυστη και παντός είδους αναπαραγωγή εσχατο-καταστροφό-ψοφολογίας και τίποτα λιγότερο.
Αντιλαμβανόμαστε ναι μεν οι περισσότεροι ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω, ότι στην τηλεόραση πλέον το μόνο πράγμα που τελικά βλέπουμε είναι, έναν κλέφτη να λέει έναν άλλο κλέφτη κλέφτη και έναν φασίστα να λέει έναν άλλο φασίστα φασίστα, αλλά δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα δε, ότι στην καθημερινότητα μας όλοι πλέον συμπεριφερόμαστε ακριβώς το ίδιο. Δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμα ότι, σαν ήδη καλά και χειραφετημένα υποπροϊόντα καταστροφολογίας που όλοι κατά ένα περίεργο τρόπο έχουμε γίνει, απευθυνόμαστε στους άλλους ανθρώπους υποτιμητικά ως χειραφετημένα υποπροϊόντα καταστροφολογίας.
Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε, αλλά το μόνο πράγμα που τα δικά μου στραβάδια τελικά βλέπουν, είναι παντός είδους φοβισμένους και καταθλιπτικούς ανθρώπους που απεγνωσμένα προσπαθούν να επιβιώσουν ο καθείς με τον δικό του τρόπο μέσα σε αυτό τον ορυμαγδό, να κατηγορούν ακατάπαυστα άλλους φοβισμένους και καταθλιπτικούς ανθρώπους που επίσης απεγνωσμένα προσπαθούν για το ίδιο.
Με άλλα λόγια, ο κλέψας του κλέψαντος αυτοί , ο περιγελάσας του περιγελάσαντος εμείς, ο εξαπατηθείς του εξαπατηθέντος εμείς, ο αυταπατηθείς του αυταπατηθέντος εμείς και όλοι σαν άλλα ανόητα παιδάκια με χεσμένα παντελόνια που αρνούνται ότι χέστηκαν.
Και όλοι ενεργά και αόμματα μελή της υπερσύγχρονης Βαβέλ. Ένα απίστευτο μπάχαλο δηλαδή με μπαχαλάκηδες όλους μας. Και το πιο τραγικό απ’ όλα είναι η πλήρης άγνοια όπως προανέφερα και με εμένα πρώτο και καλύτερο. Διότι όλοι ενδόμυχα και κρυφο-περηφανιάρικα, ακόμα θεωρούμε τον εαυτό μας, πιο ξύπνιο, πιο αφυπνισμένο και με περισσότερη διαύγεια σκεπτόμενο σε σύγκριση με τους άλλους.
Κανέναν δεν τον πείραζε όμως παλαιότερα που δαιμονιζόταν βουτηγμένος μέσα στην ευδαιμονία και πείστηκε ότι βασικά ο γάιδαρος πετάει. Μας πείραξε όμως όλους πάρα πολύ τελικά, όταν ο γάιδαρος δεν πέταξε. Και μάλιστα τώρα κιόλας ως πιο ξύπνιοι κιόλας, μας φταίνε οι άλλοι που είτε πίστεψαν το ίδιο είτε ακόμα το πιστεύουν. Και μην μου πείτε, ότι όλοι δεν πιστέψαμε ότι ο γάιδαρος πετάει και μάλιστα ότι θα πετάει και για πάντα κιόλας; Ρητορική η ερώτηση.
Και σήμερα πλέον έχουμε όλοι καταλήξει στο να μην είμαστε τίποτα παραπάνω από τις αυταπόδεικτες και αυτό-εκπληρούμενες αποδείξεις, κάθε είδους τελικά εσχατολογίας. Πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, ηθικής και θρησκευτικής. Και αποδεικνύεται καθημερινώς από τις ίδιες μας τις πράξεις, λόγια και συμπεριφορές. Από την πιο ασήμαντη συνομιλία στον δρόμο, στο σπίτι, στην δουλειά έως την πιο σημαντική απόφαση ζωής.
Τα ήδη αρίστως δηλαδή μαριναρισμένα και αναβράζοντα υλικά της ίδιας χύτρας, που ακόμα αποκαλούν τα υπόλοιπά αναβράζοντα υλικά, κοιμισμένα θύματα μιας συνταγής ενός πραγματικά Master chef τελικά.
Εέεερχεται ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ λοιπόν…έρχεται ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ, ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ, ο 3ος ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ…και τελικά το μόνο που δεν έρχεται είναι ΛΙΓΟ ΕΛΕΟΣ, από κανένα μας.
Παρεμπιπτόντως και προσωπικά για εμένα όλες οι παραπάνω καταστροφές, λοιμοί και καταποντισμοί, κατά ένα πολύ μεγάλο βαθμό έχουν ήδη γίνει και τις έχω ήδη υποστεί, πριν καν ακόμα γίνουν. Δεν θα υπεισέλθω σε περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά είναι αλήθεια. Και είμαι σίγουρος ότι παρόμοια κατακλυσμικά γεγονότα και αλλαγές δεν έχουν συντελεστεί μόνο στην δική μου ζωή, αλλά δυστυχώς και σε πολλών άλλων.
Και εν τέλει ρωτάω εάν, εάν βρε παιδί μου, σπάσει ο διάολος κάνα ποδάρι τελοσπάντων και τα πράγματα δεν γίνουν τελικά όπως όλοι ήδη αναμεταδίδουν, θα παίζει κανένα ρόλο; Όχι. Γιατί; Γιατί πολύ απλά τα έχουμε ήδη προκαλέσει μεταξύ μας, πριν καν ακόμα γίνουν. Και χάσαμε πριν καν χάσουμε. Κι αν τελικά όντως από μόνα τους τα πάντα τελικά χαθούν, θα έχουμε χάσει 2, 3 και 5 φορές παραπάνω, γιατί πολύ απλά προτρέξαμε όλοι στην διαδικασία του χασίματος μια ώρα αρχύτερα.
Γνωρίζω πολύ καλά όμως ταυτόχρονα και εξ ιδίων τα αλλότρια ότι, εμείς οι “καλοί χριστιανοί” πάντα θέλαμε να γνωρίζουμε τα των εσχάτων. Και τα μάθαμε τελικά και μια ώρα αρχύτερα κιόλας. Τα βομβαρδίζουμε όμως έκτοτε ακατάπαυστα σε όλους αυτούς που δεν τα γνώριζαν. Και από εκεί που πήγαμε να κάνουμε το καλό, με αγνή πάντα διάθεση, κάναμε μόνο κακό τελικά και πρώτα απ’ όλα στους ίδιους μας τους εαυτούς.
Καλό και σωστό είναι μεν να γνωρίζει κανείς τα των εσχάτων, διότι όντως πλέον όλα επαληθεύονται, το κακό όμως δε αρχίζει όταν αρχίζουμε και δίνουμε περισσότερη βαρύτητα από όση χρειάζεται. Στο μέλλον, σε αυτά που θα γίνουν και έρχονται και αρχίζει το “σαράκι” της διαρκούς ανησυχίας, ανασφάλειας, κατάθλιψης, φόβου και απόλυτης τελικά αδυναμίας, να τρώει την ζωή ΟΛΩΝ. Φτάνοντας έτσι ήδη σε ένα μαζικό ΑΜΒΕR ALERT.
Όλοι πρέπει από εδώ και πέρα να γνωρίζουμε ότι, ο διάβολος και ο οποιοσδήποτε τελοσπάντων χειραγωγός και δυνάστης μαζών, ανέκαθεν ήθελε όλοι να ασχολούνται με αποκλειστικά δύο πράγματα. Με τα δύο εκείνα πράγματα που ουσιαστικά δεν ανήκουν σε κανέναν και κανείς δεν μπορεί να ελέγξει.
Α) Με το παρελθόν. “Εάν τότε δεν είχα κάνει αυτό… δεν θα είχε γίνει αυτό που έγινε…και τώρα θα ήμουν αλλιώς…”, “Εάν τότε που μου είχε δοθεί η ευκαιρία, είχα κάνει εκείνο…κι όχι αυτό που έκανα…τώρα θα είχε γίνει κάτι άλλο…” και πάει λέγωντας. Εάν εάν εάν. Το χάσαμε δηλαδή το παιχνίδι. Διότι πολύ απλά το παρελθόν δεν μας ανήκει κι ότι έγινε έγινε. Θέλει όμως πολύ ο ακατανόμαστος να ασχολούμαστε με αυτά που περάσανε, διότι το παρελθόν αποδεδειγμένα και εκ του αποτελέσματος παράγει μόνο θύματα, διότι διαφορετικά δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που φτάσαμε.
Β) Με το μέλλον. “Δεν ξέρω τι να κάνω, έχω χάσει τον ύπνο μου…”, “Εάν γίνει αυτό…τότε εγώ θα πρέπει να προετοιμαστώ και να κάνω εκείνο…”, “ Κι εάν γίνει όμως το άλλο…τότε θα πρέπει να κάνω το παράλλο…”, “Και τώρα που δεν μπορώ να κάνω τίποτα…τι θα κάνω;” Και εάν εάν εάν πάλι. Και πάλι το χάσαμε το παιχνίδι, τελείωσε και η ιστορίας μας επίσης. Γιατί; Γιατί έτσι πέφτουμε ξανά στην παρόμοια παγίδα, διότι το μέλλον, θα παράξει μόνο θύματα, αφού έτσι πλέον όλοι αναμεταδίδουν.
Και δεν ασχολούμαστε εν ολίγοις, με το μόνο πράγμα που μας ανήκει και το μόνο που πραγματικά μπορούμε να ελέγξουμε. Με το τώρα! Με το παρών! ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΩ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ! Να είστε σίγουροι ότι, εάν σήμερα ζήσουμε σωστά και το παρελθόν θα αξιοποιήσουμε και το μέλλον δεν θα χάσουμε.
Τι ωραία που τα κατάφερε ο ακατανόμαστος όμως ε; Τα κατάφερε τόσο ωραία που αντί να σκεφτόμαστε όλοι για τον Χριστό, σκεφτόμαστε μόνο για τον Αντίχριστο. “Τι θα γίνει όταν θα έρθει ο Αντίχριστος” και “Πώς θα τα βγάλουμε πέρα όταν θα έρθει ο Αντίχριστος” και έτσι εν ολίγοις στην καθημερινότητά μας γίναμε όλοι αντίχριστοι, προς τον συνάνθρωπό μας χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε. Σε τέτοιο σημείο πλέον που πραγματικά μπορεί και να μη χρειαστεί να έρθει πλέον. Τι να έρθει να κάνει άλλωστε, να κάθεται, αφού τα κάναμε όλα από μόνοι!
Και πού ξέρεις βρε αδελφέ στην τελική ότι, θα προλάβεις να δεις τον Αντίχριστο ή την οποιαδήποτε καταστροφή και δεν θα έχεις πεθάνει πριν καν έρθει ή γίνει το οτιδήποτε; Δεν βλέπεις ήδη τι γίνεται τώρα γύρω σου; Λίγοι σου φαίνονται αυτοί που ήδη φεύγουν πρόωρα;
Αντί λοιπόν όλοι να κλικάρουμε, να διαβάζουμε και να αναμεταδίδουμε τα των εσχάτων και να αγωνιούμε για το πώς θα προετοιμαστούμε καλύτερα για τον Αντίχριστο, που δεν ξέρουμε καν αν θα τον συναντήσουμε, γιατί δεν προετοιμαζόμαστε όλοι από τώρα για τον Χριστό που σίγουρα θα τον συναντήσουμε όταν φύγουμε από εδώ; Εάν τώρα προετοιμαστούμε για τον Χριστό που σίγουρα θα τον συναντήσουμε και να έρθει και ο Αντίχριστος, εμείς δεν θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι και γι‘ αυτόν ούτως ή άλλως; Θα είμαστε και να είστε απολύτως σίγουροι γι’ αυτό!
Βλέπεις εν τέλει αυτός που φοβάται τα μάγια, είναι ευάλωτος σε αυτά. Και κανείς να μην του έχει κάνει τίποτα, μια ζωή θα τρέχει για να του τα “λύσουν”. Αυτός που έζησε μέσα στον φόβο μην του χαλάσει η ζωή, είναι αυτός που μόνος του την χάλασε, πριν τελικά χαλάσει.
Γιατί σε όλους αρέσει να ζούνε διαρκώς σε κατάσταση συναγερμού, πραγματικά δεν το καταλαβαίνω. Δεν μπορούμε δηλαδή να είμαστε χριστιανοί ήρεμοι και πράοι; Γιατί πρέπει να είμαστε συνέχεια στην πρίζα σε κατάσταση πανικού και αλλοφροσύνης; Δεν βλέπουμε ότι έτσι γελοιοποιείται και η πραγματική πίστη στον Χριστό; Γιατί να μην αισθανόμαστε δυνατοί και σημαντικοί επειδή μας αγαπά και πέθανε για εμάς; Πρέπει δηλαδή να αισθανόμαστε καταδιωκόμενοι για να αισθανόμαστε ότι υπάρχουμε και ότι έχουμε τελικά αξία;
Δεν είναι πραγματικός χριστιανός ούτε καν άνθρωπος με σώας τα φρένας αυτός που επιθυμεί τον θαυμασμό και την προσοχή των άλλων, ακόμα και του Αντιχρίστου τον ενδιαφέρον, για να νιώσει ότι υπάρχει και ότι έχει αξία. Θύμα όχι μόνο του Αντιχρίστου θα είναι αλλά και του οποιοδήποτε άλλου μικρο-επιτήδειου.
Λέει ο Άγιος Ειρηναίος “Ασφαλέστερον ουν και ακινδυνότερον, το περιμένειν την έκβασιν της προφητείας, ή το καταστοχάζεσθαι και καταμαντεύεσθαι ονόματος” Είναι πιο ασφαλές και πιο ακίνδυνο, να περιμένεις και να δεις δηλαδή πώς θα εξελιχθούν όλα, παρά να κάθεσαι να μαντεύεις και να προσπαθείς να φανταστείς τι θα γίνει και πως θα γίνει ότι γίνει.
Και εάν είναι να έρθει τελοσπάντων ο Αντίχριστος, ας έρθει μια ώρα αρχύτερα γιατί θα φέρει και τον Χριστό μας μια ώρα αρχύτερα. Διότι εμείς οι χριστιανοί αγαπούμε, δοξάζουμε και φοβόμαστε μόνο το Αφεντικό της πλάσης αυτής και όχι το τσιράκι Του.
Αμήν Αμήν Αμήν
Β.Παπαδόπουλος