Κώστα Δημ. Χρονόπουλου(Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)
Πριν ένα μήνα συνάντησα τον Πολύκαρπο (τον θυμόσοφο καστανά /καλαμποκά της γειτονιάς μου).
– “Καλημέρα Πολύκαρπε, τι κάνεις; “
– “Καλημέρα κυρ -Κώστα, εδώ ….κρυώνω και καψαλίζω τα δάχτυλά μου”.
– “Άστα. Π. με όποια δουλειά και να καταπιαστεί κανείς ταλαιπωρείται.”
-“Εκτός από μία”.
-“Σ’ ακούω”.
– “Την Π ο λ ι τ ι κ ή . Άμα γίνεις πολιτικός, έχεις ξέγνοιαστα τα πάντα- όλα δικά σου, μονά -ζυγά”.
Δεν υπάρχει καλύτερη, πιο τεμπέλικη δουλειά. Πολύ χρήμα, (και καθαρό και βρώμικο) χωρίς ευθύνες.
Και αν δεν τα πας καλά, ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Δεν πέφτεις έξω, δεν καταστρέφεσαι επαγγελματικά, απλά ξαποσταίνεις για λίγο και ξαναπιάνεις δουλειά με τις επόμενες εκλογές. Και σύνταξη μετά από 8 μόνο χρόνια !!! Ο χαζουλός λαουτζίκος σου ξαναδίνει ευκαιρίες.
Άκου και το κουφό: Ποτέ δεν φταίς εσύ για τα λάθη σου. Πάντα οι προηγούμενοι, οι απέναντι σου οι τωρινοί, αλλά και οι ….. επόμενοι!
Ποτέ δεν πληρώνεις, για ό,τι και αν έκανες. Παραγράφονται λέει!….
Ούτε επαγγελματικός αγώνας χρειάζεται, αφού ο ανταγωνιστής του – άχρηστος και ανίκανος όπως κι εσύ ……ωριμάζει, σαπίζει και πέφτει – φρούτο ώριμο – από μόνο του”.
– “Λησμονείς πως υπάρχουν αρκετά Κόμματα”.
– “Καθόλου. Μόνο που είναι μια απ’ τα ίδια. Γρανάζια της ίδιας μηχανής, του Συστήματος, βολεύονται με τη σειρά πότε ο ένας, πότε ο άλλος”.
– “Πρέπει όμως να έχεις και κάποια προσόντα, διπλώματα , να πείθεις τον κόσμο”.
-“Με το συμπάθιο αλλά: Κουραφέξαλα. Ποιά διπλώματα; Αυτά που ευκολότερα παίρνουν οι καταληψίες και οι ταραχοποιοί που τρομοκρατούν κάτι φοβισμένα ανθρωπάκια καθηγητές που τους περνάνε μπας και γλυτώσουν από δαύτους; Όσο για τις ικανότητες να πείσουν, τι είναι αυτό πάλι;
Είναι δύσκολο να σαι δημαγωγός, ψεύτης, να μη ντρέπεσαι να λες άλλα το πρωί και άλλα το βράδυ”.
– “Αν κατάλαβα καλά, πιστεύεις πως ο καλύτερος και σιγουρότερος επαγγελματικός προσανατολισμός, είναι η Πολιτική; “
– “Σιγουρότατος”.
– “Δεν μου λες Πολύκαρπε, αν γινόμουνα Πρωθυπουργός αύριο και σε καλούσα να σε κάνω σύμβουλό μου ή και Υπουργό θα δεχόσουνα;”.
– “Πρώτα απ’ όλα δεν θα γίνεις ποτέ, γιατί ξέρω το χαρακτήρα και τις αρχές σου. Αλλά, μια και με ρωτάς σου απαντώ: Η Υπ/γος Μετανάστευσης, για να μπορώ να ξαπλώνω και να λιάααζομαι με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, ή Οικονομικών”.
– “Μα δεν έχεις οικονομικές γνώσεις;”
– “Έχω όμως …. σηκωμένο γιακά, για το κρύο”.
-“Για να πας όμως στις Βρυξέλες θα πρέπει να βάλεις και κόκκινο συριτάκι”.
-“Μωρέ και κόκκινο συριτάκι και κόκκινο φωτάκι”.
-“Άχρηστο θα σου ήτανε το τελευταίο”.
-“Γιατί;”
-“Μα γεμάτη από κόκκινα φανάρια είναι η πόλη, με τόσους εταίρους και εταίρες”.
-“Αλλού το πας”.
-“Μάλλον εκεί που είναι Πολύκαρπε”.
-“Σε χαιρετώ”.
-“Στο καλό”.