"Ξεκλείδωσαν" το nonews-NEWS…

Το άρθρο είναι από το “Στοχασμός – Πολιτική” και ανοίγει ένα μεγάλο θέμα που πρέπει να το δούμε σοβαρά εάν θέλουμε να διατηρήσουμε πραγματικά την ανεξαρτησία του διαδικτύου και να κρατήσουμε τους “νταβάδες” μακρυά.
Σχόλιο: Είναι μεγάλη ανοησία σε όποιον φιμώνει blogs.
H παραπάνω ανάρτηση “του μας έκανε ακόμη πιο δυνατούς” τα λέει όλα. Εμείς θα προσθέσουμε και το “πιο γνωστούς”.
Η αλήθεια είναι ότι η αρνητική διαφήμιση πολλές φορές έχει θετικά αποτελέσματα σε ένα χώρο που παλεύει για την ύπαρξή του. Τα παραδείγματα πολλά και χαρακτηριστικά.
Η αρχή έγινε με το press-gr και ακολούθησαν πολλά άλλα με τελευταία χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του troktiko. Βέβαια αν εξαιρέσουμε τα πραγματικά προβλήματα που η ίδια εταιρία ανέφερε τα υπόλοιπα “κλεισίματα” ή όπως θα επιθυμούσαν μερικοί να γίνουν “μάρτυρες” για μας εδώ ΔΕΝ υφίσταται περίπτωση φίμωσης, αλλά παράβαση όρων του παροχέα διαδικτυακού χώρου (Google).
Περιμέναμε κάποια εξήγηση από τους φίλους του nonews να αιτιολογήσουν ότι: “γράψαμε αυτό ή εκείνο και αυτό ενόχλησε” έτσι κάνουν οι πραγματικοί παθόντες οι οποίοι πράγματι το σύστημα του πολεμάει ή τους φοβάται. Αλλά από ότι έδειξαν τα πράγματα το σύστημα είναι πολύ πιο ισχυρό και σιωπά επιλέγοντας άλλες μορφές και τρόπους επίλυσης των “ενοχλητικών”.
Η περίπτωση του pressmme ήταν χαρακτηριστική και οι άνθρωποι που υπέπεσαν σε ποινικές γκάφες το έκλεισαν από μόνοι τους. Αυτό ΔΕΝ μπορεί να ενταχθεί στην όλη παραφιλολογία της φίμωσης, αλλά σε διαπροσωπικές διαφορές και ποινικές δίκες.
(αν και η μούγκα της ιστορίας του συγκεκριμένου blog μας θέτει ερωτηματικά τα οποία ΔΕΝ μας αφορούν). Το ότι υπήρξε τελευταία κλώνος και αυτό ΔΕΝ μας ενοχλεί αρκεί οι κλωνοποιημένοι να κοιτάνε στο καθρέπτη τους τον αρχικό πρόσωπο και να αναρωτιούνται αν αυτό είναι μια ελεύθερη φωνή ή συμβάλλει προβοκατόρικα στη νομοθέτηση για φίμωση της ελεύθερης έκφρασης.
Η συμπαράστασή μας σε κάθε blog που ισχυρίζεται ότι έχει περιπέτειες είναι αμέριστη, αλλά πάντα με τη δική μας στοχαστική ματιά. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις φίμωσης είναι δύο που περιγράφονται με τα σχετικά links:
>>>Ο «Γολγοθάς» του ελληνικού blogging και . . .<<< …και οι δύο αυτές περιπτώσεις έχουν δικαστική διαμάχη και ΔΕΝ έχουν να κάνουν με φίμωση από τη πολιτεία.
Όταν γράφεις επώνυμα και εκφράζεις πολιτικές απόψεις, πρέπει τουλάχιστον να είσαι έγκυρος, συνεπής, τίμιος και πάνω από όλα αντικειμενικός. Για τους λόγους αυτούς επιμένουμε να γράφουμε ότι οι περιπτώσεις αυτές που προαναφέρθηκαν και όσες άλλες (από ότι γνωρίζουμε) έχουν να κάνουν με ιδιαιτερότητες του blogger και ενός άλλου αντίκλητου. Εμάς μας ενδιαφέρει και πολεμάμε τη κρατική φίμωση που επιχειρείται για έλεγχο της ενημέρωσης.
Άρα τίμιοι αναγνώστες μας η αλήθεια είναι ότι η εξουσία επιδιώκει τη φίμωση και πρέπει το υγιές κομμάτι του blogging να αντισταθεί, όπως με τους ενωμένους bloggers οι οποίοι είναι ΜΗ επαγγελματίες δημοσιογράφοι και ενδιαφέρονται μέσα στα συνταγματικά τους περιθώρια να ακουστεί η φωνή τους, ή όποια φωνή του που σαν ελεύθεροι πολίτες μπορούν και πρέπει να εκφράζονται ελεύθερα.
Έχουμε γράψει, και όσοι μας διαβάζουν το γνωρίζουν, ότι είμαστε υπέρ της ψευδωνυμίας η οποία σου παρέχει τη δυνατότητα της ελευθερης έκφρασης (προστατεύοντας τα προσωπικά σου δεδομένα – για ευνόητους λόγους) και από την άλλη είσαι ένα υπαρκτό πρόσωπο που κινείσαι μέσα στα όρια της ευπρέπειας, της ηθικής δεοντολογίας του σεβασμού της προσωπικότητας του άλλου και σαφώς ο λόγος σου πρέπει να κινείται στα θεσμοθετημένα όρια του νομικού μας πολιτισμού.
Κάθε άλλη επίκληση ότι η ανωνυμία είναι ελευθερία και μπορεί ο καθένας να υβρίζει ή να συκοφαντεί επωνύμους είναι αμετροέπεια και ηθικός ξεπεσμός.
Τα παραπάνω εγράφησαν μετά τη δημοσιοποίηση του ίδιου του blog ότι συνεχίζει κανονικά χωρίς να σχολιάσει τους λόγους που ισχυρίζεται ότι τον φίμωσαν ή έστω τους λόγους που του εδόθη η άδεια να συνεχίσει να γράφει.
Η συνέχιση να αδιαφορεί χωρίς να μας εξηγήσει τους παραπάνω λόγους, για μας είναι διαφημιστικός… κάτι άλλο ΔΕΝ προκύπτει από αυτά που τουλάχιστον εμείς γνωρίζουμε.
Νάσος