Επειδή πάνω απ’ όλα σεβόμαστε την Ελληνική δικαιοσύνη και το δικαίωμα κάθε πολίτη να προσφεύγει σε αυτή, κρατήσαμε με νύχια και δόντια την Trollympia να μην επέμβει στο κείμενο που ακολουθεί. Ενδεικτικά ήθελε να το διανθίσει με τα ακόλουθα:
“Σιωνιστικός δάκτυλος πίσω από τη λογοκρισία του ιστορικού ντοκουμέντου που δημιούργησε ο γνωστός Ελληνολάτρης – Αρχαιολάτρης – Εθνικός – Ολύμπιος κύριος Γαβράς. Οι Ιουδαιοχριστιανοί για άλλη μια φορά έβαλαν το συνωμοτικό τους δάκτυλο και έθαψαν την αλήθεια, γι’ αυτό και μεις ως γνήσιοι Ελ προσφεύγουμε στην Σιωνοκινούμενη δικαιοσύνη για να αδικηθούμε και να συνεχίσουμε τη γκρίνια μας. Οι σκοταδιστές διάδοχοι του εβραιομασωνοκρατούμενου ιερατείου με τη δαιμονική δύναμη του Νεφελίμ Σολομώντα επιτέθηκαν για άλλη μια φορά στα δίκαια του Ελ – λην – ικ – ου πνεύματος κλπ κλπ”.
Στο μεταξύ ο Γαβράς είχε κάνει την ανάλογη δήλωση (δηλωσίας βρε φανταστικέ σκηνοθέτη;) και το θέμα είχε λήξει με το βίντεο να παίζεται κανονικά αφού οι ρασοφόροι βαφτίστηκαν ως μπαχαλάκηδες περαστικοί. Περαστικά μας. Διαβάστε το δελτίο τύπου:
Ο Παναγιώτης Δημητράς (Εκπρόσωπος ΕΠΣΕ) και ο Βασίλης Σωτηρόπουλος (Νομικός Σύμβουλος του ΕΠΣΕ) κατέθεσαν αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, επικαλούμενοι το συνταγματικό δικαίωμά τους, ως επισκέπτες του Μουσείου, στην ανεμπόδιστη πρόσβαση στο έργο του γνωστού σκηνοθέτη που προβάλλεται στους δύο χώρους προβολών του Μουσείου Ακρόπολης. Το δικαίωμα του κοινού στην ανεμπόδιστη πρόσβαση σε δημοσιευμένα έργα τέχνης έχει αναγνωριστεί από σειρά αποφάσεων Δικαστηρίων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης σε σχετικές υποθέσεις (υπόθεση βιβλίου Ε. Σωτηροπούλου, ταινίας Da Vinci Code, ταινίας Aλέξανδρος, βιβλίου Μ. Ανδρουλάκη) καθώς και με έγγραφα του Συνηγόρου του Πολίτη (υπόθεση έκθεσης «Outlook», υπόθεση όπερας «Ρούσαλκα»).
Υπενθυμίζεται ότι από το απόσπασμα 1 λεπτού και 40 δευτερολέπτων του εν λόγω video του Κώστα Γαβρά που προβάλλεται, η Διοίκηση του Μουσείου αφαίρεσε σκηνή 12 δευτερολέπτων στην οποία εμφανίζονται μορφές των πρωτοχριστιανικών χρόνων να απολαξεύουν τμήματα του αετώματος και της ζωφόρου του Παρθενώνα. Η υπόθεση απασχόλησε τα διεθνή μέσα ενημέρωσης (Reuters, Associated Press κλπ) ως μία περίπτωση λογοκρισίας που φέρεται ότι επιβλήθηκε από δυσαρεστημένους εκπροσώπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ενώ ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Μουσείου, καθηγητής κ. Δ. Παντερμαλής, δήλωσε σε τηλεοπτικό κανάλι ότι προέβη σε αυτή την προσαρμογή επειδή διάφοροι ιστορικοί και βυζαντινολόγοι του εξέφρασαν την «δυσφορία» τους για την εν λόγω σκηνή.
Με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, οι αιτούντες ζητούν την προσωρινή ρύθμιση κατάστασης, με την προβολή του πλήρους αποσπάσματος του video, χωρίς την αποκοπή της επίμαχης σκηνής και την ανάρτηση προειδοποιητικής πινακίδας που θα ενημερώνει το κοινό σχετικά με την προβολή της σκηνής.
Η εκδίκαση της αίτησης ορίστηκε για το Δεκέμβριο 2009. Οι αιτούντες εκφράζουν την ευχή να συμμορφωθεί το Μουσείο και το Υπουργείο σε συντομότερο χρόνο προς τις επιταγές της ελευθερίας της έκφρασης, ώστε να παύσει ο διεθνής διασυρμός της χώρας από τα ΜΜΕ.
Ακολουθεί απόσπασμα από την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων:
«Η συγκεκριμένη παραβίαση συνιστά προσβολή της προσωπικότητας των αιτούντων και ενδιαφερόμενων να παρακολουθήσουν το έργο, διότι δεν κρίνονται ώριμοι για να διαμορφώσουν μόνοι τους άποψη για το κατά πόσον τα ιστορικά γεγονότα συνέβησαν όπως τα αναπαριστά με την καλλιτεχνική του ματιά ο σκηνοθέτης, αναζητώντας στη συνέχεια τις τυχόν διαφορετικές απόψεις. Ο εν δυνάμει επισκέπτης του Μουσείου κρίνεται από τους καθ’ ων εκ των προτέρων ανίκανος να δει με κριτικό μάτι και να αποφασίσει μόνος αν συμφωνεί ή όχι με το παρουσιαζόμενο video και γι’ αυτό οι καθ’ ων επενέβησαν για να αποκλείσουν την πρόσβαση του θεατή στις “βλαβερές” ή “ενοχλητικές” πληροφορίες που μεταδίδει στο έργο του ο καλλιτέχνης. Η συγκεκριμένη συμπεριφορά, όπως εκδηλώνεται με πράξεις (αποκοπή επίμαχης σκηνής από το έργο) και παραλείψεις (δηλωμένη άρνηση για αποκατάσταση του έργου μετά από την δημόσια και διεθνή κατακραυγή σχετικά με το συμβάν) συνιστά προσβολή της προσωπικότητας των αιτούντων, η οποία είναι διαρκής και τους αποκλείει από την ενάσκηση των ως άνω συνταγματικών τους δικαιωμάτων, δηλαδή της απρόσκοπτης ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους, της ελεύθερης λήψης πληροφοριών, της ακώλυτης πρόσβασης σε έργο τέχνης που προβάλλεται δημοσίως, της ανεμπόδιστης απόλαυσης του υφιστάμενου πολιτιστικού περιβάλλοντος.»