Του Στέλιου Παπαθεμελή
«Η τουρκική επιθετικότητα εναντίον μας, εκδηλώνεται στρατιωτικά και κλιμακώνεται στρατιωτικά.
Η Ελλάδα απαντά ? όταν σπανίως απαντά ? δια της κατευναστικής, διπλωματικής οδού. Ουδέποτε η στρατιωτική μας ηγεσία έλαβε εντολή να εκπονήσει σχέδια εφαρμογής στρατιωτικών μέτρων.
Η στάση μας αυτή υποδηλώνει μόνιμο φοβικό μας σύνδρομο και αποθρασύνει τον εχθρό, προτρέποντάς τον στην ουσία, να εντείνει τους στρατιωτικούς εκβιασμούς του.
Υπολογίζεται ότι τα τελευταία χρόνια, υποχρεώθηκαν οι πιλότοι μας να προβούν σε 18.615 υπερπτήσεις αναχαιτίσεων, με το αποτρόπαιο κόστος των 280 εκατομμυρίων ευρώ.
Οι τουρκικές παραβιάσεις εδραιώνουν τις έκνομες διεκδικήσεις της ?γκυρας, καλλιεργούν το αίσθημα ανασφάλειας στον λαό μας, ιδίως στις βαλλόμενες περιοχές του Ανατολικού Αιγαίου και με την μέθοδο του μαρτυρίου της σταγόνας, ενσταλάζουν ηττοπάθεια στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας.
Συχνά χρησιμοποιείται ως δίλλημα το γνωστό ψευδοδίλλημα «ειρήνη ή πόλεμος». Είναι προφανές ότι όλοι είμαστε εναντίον του πολέμου και υπέρ της ειρήνης. Όμως το αληθινό δίλλημα είναι «αποτροπή ή πόλεμος». Και οι λογικοί άνθρωποι στον κόσμο είμαστε υπέρ της αποτροπής του πολέμου.
Για να αποτρέψουμε ωστόσο τον πόλεμο: Πρώτον, πρέπει να αποβάλουμε το φοβικό μας σύνδρομο. Δεύτερον, να πάψουμε να καλυπτόμεθα πίσω από την εύκολη επίκληση της σωφροσύνης, διότι, κατά την έκφραση του Θουκυδίδη, εν προκειμένω, «το σώφρον (είναι) του ανάνδρου πρόσχημα».
Παγκοσμίως και παλαιόθεν, η απάντηση στις περιπτώσεις αυτές είναι μία: Στα στρατιωτικά μέτρα (της Τουρκίας), ελληνικά στρατιωτικά αντίμετρα-αντίποινα.
Η Ελλάς οφείλει γι? αυτήν την απόφασή της που ανακαθορίζει την στρατηγική και τακτική της, να ενημερώσει ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ, που υποχρεούνται σε αναγκαία συνδρομή.
Η ιστορία των τουρκικών παραβιάσεων, είναι η ιστορία μιας κατάρριψης που δεν έγινε. Καιρός να γίνει. Κάλιο αργά παρά ποτέ».