Η πρόταση των θεσμών τεκμηριώνει την ερημοποίηση της Ελληνικής οικονομίας από τον Σαμαρά γκρεμίζοντας το "σουξέ στόρι"
“Οι παλιές αμαρτίες ρίχνουν μεγάλες σκιές”. Σαιξπηρ
Τι ειναι λοιπόν αυτή η επαίσχυντη πρόταση των θεσμών; Μα όλα τα προαπαιτούμενα που εκκρεμούν από την εποχή Παπαδήμου, μαζεμένα! Δεν υπάρχει τίποτα “νέο” στις παρανοϊκές απαιτήσεις που προέβαλλαν χθες στον Έλληνα πρωθυπουργό. Ακόμα και η κατάργηση του ΕΚΑΣ που άφησε άναυδους πολλούς, εμείς θα σας θυμίσουμε ότι ηταν μια κερκόπορτα που την άνοιξε το 2012 ο “ευπατρίδης” Ιωάννης Στουρνάρας! Ναι, ο άνθρωπος που η οσμή του κρύβεται πίσω από την “εθνική συνεννόηση” του Σαμαρά.
Το οτι οι θεσμοί λοιπόν έρχονται και ζητούν μαζεμένα όλα τα προαπαιτούμενα που εκκρεμούσαν από την εποχή ακόμα του Παπαδήμου, τεκμηριώνει την ερημοποίηση της οικονομίας από την κυβέρνηση Σαμαρά. Όχι βέβαια πως οι περισπούδαστοι ενημερωτές – βαποράκια του θρυλικού “σουξέ στόρι” δεν το γνώριζαν. Άπαντες γνώριζαν ότι από το 2014 η Τρόικα είχε βάλει σφραγίδα στην καταστροφή, με το να μην εκταμιεύσει ουτε μία δόση! Διότι πολλοί έχουν λησμονήσει ότι η δόση που εκταμιεύθηκε τον Αύγουστο του 2014, ηταν αυτή του 2013!
Τα μαγειρεμένα πλεονάσματα δε, ηταν μόνον για εσωτερική κατανάλωση, αφού στην συμφωνία του 2012 υπήρχε ρητά ο όρος της συζήτησης για το χρέος σε περίπτωση που η Ελλάδα επιτύχει πλεόνασμα. Ο Σαμαράς βεβαίως ουτε τόλμησε να το ζητήσει και αυτό θα είναι ένα αντικείμενο διερεύνησης και της εξεταστικής. Γνώριζε την πραγματική εικόνα που ήταν διαφορετική από αυτή που πάσαρε στους ιθαγενείς.
Η συνέχεια είναι γνωστή: Από τον Οκτώβρη του 2014, ο Σαμαράς άρχισε να εφαρμόζει το σύστημα “καμμένη Γη” ώστε να φορτώσει την κατάρρευση στην κυβερνηση που θα προέκυπτε μετά τις εκλογές. Μαζί με το συντονισμένο εθνικό σαμποτάζ με τις καταθέσεις, την μειοδοσία με τις ανακοινώσεις του ΕΛΚ, το σφυροκόπημα του “υπογράψετε τα πάντα” από σύσσωμη την διαπλοκή.
Δεν πέτυχε.
Ο Σαμαράς λοιπόν, ως άλλος στρατηγός Κουτουζοφ έκαψε τα σπαρτά για να παραδώσει καμμένη Γη και να αποδυναμώσει τον “μισητό εχθρό”.
Λησμόνησε όμως κάτι. Αυτό το κάτι που κρατά την Ελλάδα ζωντανή εδώ και χιλιάδες χρόνια και συμπυκνώνεται στους στίχους του γνωστού εμβατηρίου:
Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν σαν τον λίβα που καίει τα σπαρτά.
Η Ελλάδα όμως ποτέ δεν πεθαίνει. Δεν την σκιάζει φοβέρα καμμιά.
Και σύντομα άπαντες θα το νιώσουν στο πετσί τους. Ως χάδι οι φίλοι, ως ράπισμα οι εχθροί.
