Γράφει ο Μαγια
Το «εμπόδιο» ξεπεράστηκε. Μετά το διαρκές σφυροκόπημα του Γ. Βαρουφάκη, μέσω δηλώσεων, διαρροών και δημοσιευμάτων, με αποκορύφωμα το Eurogroup στη Λετονία (το οποίο μοιάζει να συνεδρίασε με μόνο σκοπό να γίνει στόχος ο Βαρουφάκης), η κυβέρνηση πρόσφερε στους δανειστές-επικυρίαρχους αυτό που επιμόνως αξίωναν. Έναν άλλον συνομιλητή.
«Κάναμε λάθη στην διαπραγμάτευση γι’ αυτό και βελτιώνουμε τον συντονισμό», σχολίασε ο Ε. Τσακαλώτος αμέσως μετά τον ανασχηματισμό της διαπραγματευτικής ομάδας.
Ωστόσο, οργίλη ήταν η αντίδραση του Μαξίμου στη δήλωση του επικεφαλής του Εurogroup, Γ.Ντάισελμπλουμ, οποίος με ύφος αποικιοκράτη, μιλώντας στο ολλανδικό τηλεοπτικό δίκτυο RTLZ, είπε οι αλλαγές στην ελληνική διαπραγματευτική ομάδα, έγιναν κατόπιν δικής του υπόδειξης!
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να απέχει πλέον παρά ελάχιστα από μια συμφωνία με τους πιστωτές.
Όμως, πόσο έντιμος μπορεί να είναι ο συμβιβασμός με το Δ΄οικονομικό Ράιχ, όταν το μόνο πλαίσιο διαπραγμάτευσης που αναγνωρίζει είναι οι όροι που το …ίδιο επιβάλλει στους υπηκόους του;
Η χώρα βρίσκεται στη δίνη ενός ακήρυχτου οικονομικού πολέμου, ο οποίος, πρωτίστως, αποσκοπεί στην πρόκληση φόβου στους λαούς της Ευρώπης για όποιες αριστερές λύσεις, για όποιες προοδευτικές αριστερές κυβερνήσεις, για να μην έρθει στην Ευρώπη το νέο και υγιές.
Ο Β. Σόιμπλε και οι αχυράνθρωποι του απαιτούν απ’ την Ελληνική κυβέρνηση να υποκύψει, να συνθηκολογήσει με αντάλλαγμα τη ρευστότητα. Απαιτούν να τη σύρουν, την ύστατη ώρα, σε συμφωνία άτακτου συμβιβασμού, τραυματισμένη και βαριά εκτεθειμένη απέναντι στους ίδιους τους ψηφοφόρους της. Να την καταστήσουν παράδειγμα προς αποφυγή.
Είναι εξόχως αποκαλυπτική η πρόσφατη αναφορά του Β. Σόιμπλε, κατά τη διάρκεια ομιλίας του, στο Columbia University: «Είχα πει στον πρωθυπουργό Τσίπρα ότι “αν υποσχεθείς στους εκλογείς σου ότι θα φέρεις ανάκαμψη και θα μείνεις στην Ευρωζώνη χωρίς να μείνεις πιστός στο πρόγραμμα, τότε θα υποφέρεις”».
Το Βερολίνο δεν κρύβει τις προθέσεις του. Απαιτεί να συνεχιστεί η Μνημονιακή βαρβαρότητα, με νέες μειώσεις συντάξεων, νέες μειώσεις μισθών, νέες περικοπές στις κοινωνικές παροχές. Με ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια, ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή των μεσαίων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, άρα ακόμη μεγαλύτερη ανεργία.
Οργή και αγανάκτηση για τους έξω, αηδία για τους μέσα. Για το Μνημονιακό καθεστώς, πολιτικό προσωπικό, εργολάβους, μιντιάρχες, μεγαλοδημοσιογράφους, που δρουν σαν γιουσουφάκια των έξω. Επιχειρούν να πάρουν ρεβάνς, συντασσόμενοι με τις πιο αδιάλλακτες δυνάμεις της Ευρωδεξιάς, που βάλλουν κατά της χώρας. Είναι η φυσική και αυτονόητη συμπεριφορά του υποτακτικού στον αφέντη του.
Οι επόμενες μέρες θα είναι καθοριστικές. Όχι για το μέλλον της κυβέρνησης, αλλά για την αξιοπιστία της Αριστεράς!