Μεσημέρι Δευτέρας, στη λαϊκή αγορά Πατησίων. Λίγο μετά τις 15.00 η κίνηση «σπάει» και οι παραγωγοί αρχίζουν να μαζεύουν τους πάγκους τους. Ο δρόμος είναι γεμάτος με τα απομεινάρια της Αγοράς: μαυρισμένα μαρούλια, πατημένες ντομάτες, σάπια φρούτα και στραπατσαρισμένες πατάτες. Είναι τα προϊόντα «για πέταμα» των παραγωγών, φρούτα και λαχανικά που στην Ελλάδα της λιτότητας γίνονται το… μοναδικό γεύμα απελπισμένων ανθρώπων της διπλανής πόρτας. Οι «εξαθλιωμένοι των λαϊκών αγορών» αναζητούν οτιδήποτε… αξιοποιήσιμο.
Στις 15.20 μια συνταξιούχος κοιτάζει από μακριά τον τελευταίο παραγωγό που συμμαζεύει τα τελάρα του. Πλησιάζει, σκύβει μπροστά στον πάγκο και (κάπως, ντροπαλά) γεμίζει τη χούφτα της με σκόρπιες ρώγες σταφυλιού. «Ευχαριστώ…» του λέει χαμηλόφωνα. Λίγο πιο κάτω μια κυρία (κοντά στα 50), κουκουλωμένη με το παλτό της, βάζει σε μια νάιλον σακούλα τρία «λειψά» κρεμμύδια, δύο «μαύρα» λεμόνια και ένα «χτυπημένο» μήλο. Μάρτυρες αυτών των εικόνων φτώχειας γίνονται πλέον καθημερινά οι πωλητές στις λαϊκές αγορές της Αθήνας και της περιφέρειας, σύμφωνα με τον Παντελή Μόσχο, πρόεδρο της Ομοσπονδίας Παραγωγών: «Αυξάνονται συνεχώς οι άνθρωποι που μαζεύουν τα πεταμένα κάτω από τους πάγκους αλλά και στους κάδους σκουπιδιών της αγοράς. Πρόκειται για ηλικιωμένους ή νέους που θα μπορούσαν να είναι συγγενείς μας. Οσο μπορούμε τους βοηθάμε. Βάζουμε σε σακούλες ό,τι μας περισσεύει και τις αφήνουμε στο πεζοδρόμιο».
Οσο για την αγοραστική κίνηση «κάθε μέρα και χειρότερα», όπως περιγράφει ο κ. Μόσχος. Το ωράριο επεκτάθηκε ως τις 15.30 και ο κόσμος πληθαίνει λίγο προτού «κλείσει» η λαϊκή, καθώς τα προϊόντα διατίθενται φθηνότερα. «Ομως ακόμα και στο 1,5 ευρώ γίνονται παζάρια».
dimokratianews