Συμφωνία Σένγκεν ή Συνθήκη Σένγκεν καλείται η συμφωνία που υπεγράφη στις 14 Ιουνίου του 1985 στην κωμόπολη Σένγκεν του Λουξεμβούργου ανάμεσα σε πέντε κράτη μέλη (Γερμανία, Βέλγιο, Γαλλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία) και είχε ως στόχο την προοδευτική κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα, την εγκατάσταση καθεστώτος ελεύθερης κυκλοφορίας για όλα τα πρόσωπα,
υπηκόους των κρατών που υπέγραψαν τη Συμφωνία, καθώς και αστυνομική και δικαστική συνεργασία.
H Ιταλία υπέγραψε τη συμφωνία το 1990, η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα το 1992, η Αυστρία το 1995 και η Φινλανδία, η Σουηδία, η Δανία, η Νορβηγία και η Ισλανδία το 1996. Στην Ελλάδα η Σύμβαση Εφαρμογής της Συνθήκης Σένγκεν, η Συνθήκη Σένγκεν και ορισμένα πρόσθετα Πρωτόκολλα κυρώθηκαν από το Κοινοβούλιο με το Νόμο 2514/1997. Η Συνθήκη Σένγκεν τέθηκε σε ισχύ τον Μάρτιο του 1995, δημιουργώντας τη ζώνη Σένγκεν, και ενσωματώθηκε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την έναρξη ισχύος της συνθήκης του Άμστερνταμ το Μάιο του 1999. Έκτοτε, το κεκτημένο Σένγκεν (Schengen acquis) εφαρμόζεται και αναπτύσσεται περαιτέρω εντός του νομικού και θεσμικού πλαισίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι έλεγχοι στα εσωτερικά χερσαία (στα χερσαία σύνορα συμπεριλαμβάνονται και τα αεροδρόμια) και θαλάσσια σύνορα μεταξύ αυτών των χωρών καταργήθηκαν. Τη συνθήκη Σένγκεν υπέγραψαν η Εσθονία, η Τσεχία, η Λιθουανία, η Ουγγαρία, η Λετονία, η Μάλτα, η Πολωνία, η Σλοβακία και η Σλοβενία, η Κύπρος και η Ελβετία το 2004, η Βουλγαρία και η Ρουμανία το 2007 και το Λιχτενστάιν το 2008.
Ψάχνοντας την μεγάλη σε όγκο και πληροφορίες Συνθήκη Σένγκεν, βρήκαμε 2 τουλάχιστον άρθρα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν κατά το δοκούν…
ειδικά στο τεράστιο θέμα ασύλου..
Τά άρθρα είναι τα υπ αριθ. 29 και 36 και αναφέρονται στην δυνατότητα προώθησης ατόμου που ζητά άσυλο σε τρίτη χώρα..
