Το bulling του Γιώργου ΙΩΑΝΝΟΥ

Εισαγωγική σημείωση: Όταν προ…. 20ετίας, αμέσως
μετά την πρώτη ανάγνωση του συγκεκριμένου αφηγήματος του ΙΩΑΝΝΟΥ
ρώτησα τους μαθητές Β’ Λυκείου:
“Γιατί έχουμε την…τάση να κοροϊδεύουμε….”,
η απάντηση άμεση και με…. φυσικότητα: Για να… γελάσουμε….!
(Στα υπόψη κι’ αυτό).
Το ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Πεζογράφημα του Γ. Ιωάννου “τα παρατσούκλια”.
.
Σκληρό και…. ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ μαζί.
Ο Γιώργος Ιωάννου το άντεξε.
Ωστόσο η ψυχή του, ΘΑ του ΑΡΝΗΘΕΙ, ΜΕΧΡΙ το Τέλος της Ζωής του,
να “ξεχάσει” την Φ Ρ Ι Κ Η του παιδικού του ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ.
Ο πόνος και…. το μίσος ξεχειλίζουν σε κάθε φράση του, Χρόνια…. Μετά.
Δείτε, έστω και με περικοπές και δικές μου αλλαγές για συντομία,
με ΠΟΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑ περιγράφει ο ΙΩΑΝΝΟΥ το ΜΑΡΤΥΡΙΟ του
και θα μπείτε για λίγο στην ψυχή του ΒΑΓΓΕΛΗ και του… κάθε Βαγγέλη.
.
Α) Μνησιπήμων πόνος
Συνάντησα προχτές στο δρόμο έναν παλιό συμμαθητή μου, φαλακρό πια και σχεδόν γερασμένο, που μου έκανε φριχτά παράπονα, ότι δήθεν τον βλέπω στο δρόμο και δεν τον χαιρετάω…..
Το αίμα μου φούντωσε.
Αυτός ο…. ουραγκοτάγκος, αυτό το…. τέρας που είχε τώρα το θράσος να μου κάνει και παράπονα, ήταν ένας απ’ τους μεγαλύτερους διώκτες και βασανιστές μου, όταν ήμασταν μαζί στο σχολείο.
Νομίζει το χαϊβάνι πως δεν τα θυμάμαι πια…. που διλαλούσε τα απειράριθμα ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ μου, παριστάνοντας, όσο πιο γελοία μπορούσε, τον τρόπο που μιλούσα….!
Πώς λοιπόν να ξεχάσω κι εγώ αυτά που τράβηξα απ’ την… Π Ρ Ω Τ Η ΑΚΟΜΗ τάξη του δημοτικού σχολείου;
.
Β) Τα Μαρτύρια (Bullying)
1) Μικρόν, ορισμένοι με ξεμονάχιαζαν και μ’ έβαζαν να επαναλαμβάνω
το παλιό μου επίθετο (ΣΟΡΟΛΟΠΗΣ) κάνοντας πως δεν το καλάκουσαν.
Πεθαίνανε στα γέλια…
2) Στο σχολείο πάλι, όσο ανέβαινα τις τάξεις, το πράγμα καταντούσε μαρτύριο.
Μόλις άρχιζαν να φωνάζουν κατάλογο,
σφίγγονταν η καρδιά μου,
ίδρωναν τα χέρια μου και
μ’ έπιανε τρεμούλα.
Μου είχαν….. ζεματίσει την ψυχή.
3)Στο μεταξύ, ο καθηγητής είχε φωνάξει δυο τρεις φορές το επίθετό μου, ώσπου
ν’ ακούσει το άψυχο παρών που έβγαζα, μέσα σε μια τάξη σκασμένη κιόλας στα γέλια.
.
(πόση δοκιμασία ψυχής για ένα παιδάκι 8-9 χρόνων…… Η συνέχεια όμως
είναι εξοργιστική)
4)Κάποτε ένας απαίσιος καθηγητής (;;;;;) της μουσικής, μεγάλος σπάρος, διέκοψε
τον κατάλογο, με πρόσταξε να σηκωθώ και μου έκανε στριμμένα:
“Γιατί δε φωνάζεις δυνατά, ρε μπούφε;” (τους πετούσε νέα τροφή)
5) Η δασκάλα(;;;;;) μας, μια ανεκδιήγητη….. γκεργκέφω, μόλις με είδε ζαρωμένον στο θρανίο παρατήρησε:
“εσύ παιδί μου, κάνεις σαν σκαντζόχοιρος”. Όλα τα παιδιά γέλασαν
κι απ’ το πρώτο κιόλας διάλειμμα άρχισαν να μου το φωνάζουν.
6) Η….. δασκάλα κατευχαριστημένη(!!!!!) το επανέλαβε και τη δεύτερη ώρα.
7)Aρχισα να….. μην παίζω με κανέναν. Έπαιζα μόνος μου στην αυλή μας διάφορα παιχνίδια.
.
8)Ήρθε όμως μέρα, που το κακό στο σχολείο παράγινε
(δικό μου σχόλιο:
Πράγματι αυτό που ακολουθεί είναι αδιανόητο)
9)Δίπλα μου στο θρανίο καθόταν ένα παιδί, φίλος μου.
Ένα πρωί, στο διάλειμμα, η δασκάλα με κάλεσε στο γραφείο. Μέσα περίμενε
μια άγνωστή μου κλαμένη γυναίκα, που μόλις μπήκα μ’ αγκάλιασε και με φιλούσε.
Κατόπι μου εξήγησε πως ο φίλος μου, λίγο προτού ξεψυχήσει, παραμιλούσε
κι έλεγε συνεχώς τ’ όνομά μου.
10) Στα σαράντα του, η….. φρικαλέα (!!!) εκείνη δασκάλα φρόντισε
να….. διορθώσει κάπως τα πράγματα.
11) είπε…. μελιστάλαχτα: “Ο….. σκαντζόχοιρος θα πάρει δύο φακελάκια με κόλλυβα,
γιατί….. ήταν φίλος του”.
.
Γ) ΑΡΝΗΣΗ….. Ζωής:
Το ΧΤΥΠΗΜΑ ήταν αβάσταχτο.
Σηκώθηκα κι έφυγα κλαίγοντας πικρά.
Έπεσα στο σπίτι με πυρετό.
Δεν ήθελα να ξαναπάω στο σχολείο ούτε να βγω έξω.
Τις επόμενες μέρες δεν μ’ έστειλαν σχολείο.
Την άλλη χρονιά με γράψανε σ’ άλλο σχολείο.
.
Δ) Τα Χρόνια Πέρασαν…..!
Τώρα πια ούτε οι πιο….. κακόγλωσσοι και φαρμακεροί…. φίλοι και συνάδελφοί μου
τολμούν να μου βγάλουν παρατσούκλι.
Όπως όμως κι αν έχει το πράγμα, τώρα καταλαβαίνω πόσο μαρτύρησα κάποτε……
απ’ το τίποτε(!!!!) και πόση επίδραση είχαν πάνω σ’ όλη μου τη ζωή εκείνα τα παρατσούκλια.
.
Ίσως αυτή η ΑΠΛΗ κουβέντα του Γιώργου Ιωάννου “απ’ το τίποτε”, να δώσει κουράγιο
σε πολλά άτομα…..! Ας το δουν κι ΕΤΣΙ.
.
Πηγή:
Γιώργος Ιωάννου, “Τα παρατσούκλια”, Η σαρκοφάγος. Πεζογραφήματα, Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1992, σσ. 35-40. (Διαδίκτυο)
Χρυσόστομος Τσιρίδης