Του Κώστα Υψηλάντη
Κύριοι συγκάτοικοι αυτής της ηπείρου που φέρει το ελληνικό
όνομα ΕΥΡΩΠΗ. Αυτή η χώρα στην οποία είμαι καταγεγραμμένος σαν πολίτης
της, ήταν μια χώρα από την οποία πέρασαν οι στυλοβάτες του θεωρητικού
και τεχνολογικού πολιτισμού. Στα δύσκολα χρόνια των τεσσάρων αιώνων
της τουρκοκρατίας που έζησε, η χώρα αυτή δεν ακολούθησε την πρόοδο των
άλλων ευρωπαϊκών λαών, αλλά ούτε αναμίχθηκε σε αποικιοκρατικά
συνειδησιακά διλήμματα. Μετά την απελευθέρωσή της από τον τουρκικό
δεσμό, δεν κέρδισε πλήρη την ελευθερία της. Έζησε μια δεύτερη εξάρτηση
, όπως αυτή, πρίν 600 χρόνια, από άλλες χώρες της Ευρώπης, παρότι είχε
δώσει και σε αυτές το πνεύμα της δημοκρατίας. Στα πρόσφατα μάλιστα
χρόνια, αν και επιθυμούσε την ουδετερότητα, δέχθηκε επίθεση και παρά
την ηρωική της αντίσταση, υποδουλώθηκε. Για μια ακόμη φορά δεν
ακολούθησε την πρόοδο των υπόλοιπων λαών συμπεριλαμβανόμενων των
τελικά ηττημένων δυναστών της.
Όλα τα χρόνια της νεώτερης ιστορίας της, η χώρα αυτή δανειζόταν
από τις ευρωπαϊκές χώρες και πάντοτε πλήρωνε και με το πολύ παραπάνω
τους επαχθείς τόκους των δανείων της. Στα τελευταία, μετά τον δεύτερο
παγκόσμιο πόλεμο, χρόνια, βοήθησε κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες να
αναπτυχθούν, παρέχοντας φθηνό μεταναστευτικό εργατικό δυναμικό.
Αποτέλεσμα της μετανάστευσης ήταν η μείωση της ανταγωνιστικότητάς
της, που συνεχίσθηκε και μετά την είσοδό της στην ενωμένη οικονομική
ζώνη.
Στα τελευταία χρόνια , η τουρκική απειλή που χρησιμοποίησε τον
νατοϊκό μανδύα, έπληξε δύο φορές την χώρα αυτή στην οποία είμαι
καταγεγραμμένος σαν πολίτης της. Την πρώτη φορά με το πραξικόπημα και
την τουρκική εισβολή στην Κύπρο των χιλιάδων αγνοουμένων και του
καταπατημένου εδάφους της. Την δεύτερη φορά με την προώθηση
εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών προερχόμενων κυρίως από
μουσουλμανικές χώρες. Οι λαθρομετανάστες αυτοί, αποτελούν μία από τις
βασικότερες αιτίες που καθιστούν αυτήν την χώρα, ακόμα λιγότερο
ανταγωνιστική. Και στις δύο περιπτώσεις, παρότι οι υπόλοιπες
ευρωπαϊκές χώρες ανήκουν στο ίδιο στρατιωτικό χώρο, δεν ανταποκρίθηκαν
στο πνεύμα της ίσης κατανομής των βαρών.
Ανταποκρινόμενοι στις επιταγές του σχεδίου MARSHAL,μετά τον
δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, δεν εκμεταλλευτήκαμε τις πλουτοπαραγωγικές
πηγές του τόπου μας, όπως έκαναν άλλες χώρες που είχαν δεχθεί την
αμερικανική βοήθεια αλλά όχι συμπληρωματικές επιταγές, όπως η χώρα
μου. Γι αυτό , μπόρεσαν να αναπτυχθούν και να μην αναγκαστούν να
πάρουν δάνεια. Επόμενο είναι τώρα, η χώρα μου, να θέλει να
αποπληρώσει όλα τα δάνεια που οφείλει, εκμεταλλευόμενη τους
πλουτοπαραγωγικούς της πόρους. Επειδή, αυτοί οι πόροι έχουν σχέση με
το υπέδαφός της, γι αυτό δεν μπορεί να παραχωρήσει το έδαφός της για
εξόρυξη ενός υλικού που δεν έχει ακόμη αποτιμηθεί. Προέχει η εξόρυξή
του και η αποπληρωμή των δανείων της χώρας μου. Γι αυτό, ότι χρέος
υπάρχει καταγεγραμμένο θα πληρωθεί το συντομότερο, μόλις αρχίσει η
εκμετάλλευση των πόρων. Γι αυτό, καλούμε όλους τους ευρωπαίους
εταίρους να αναλάβουν κάποιο μικρό έργο στην ταχεία διαδικασία προς
εκμετάλλευση των πρώτων υλών της Ελλάδας, για την γρηγορότερη
αποπληρωμή του δανείου που έχει πάρει.
Στο θέμα των λαθρομεταναστών, επειδή αποτελεί κοινό πρόβλημα αλλά
με ανισοβαρή σε βάρος της χώρας μου θέσης, πιστεύουμε ότι οι χώρες που
αντιμετωπίζουν ανθρωπιστική κρίση σε όλον τον κόσμο πρέπει να
καταγραφούν κατά σειρά σπουδαιότητας και σε αυτές σύσσωμες οι
υπόλοιπες χώρες , να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημά τους στο τόπο τους,
χωρίς να απαιτείται μετανάστευση , όπως είχε κάνει η χώρα μου πρώτη
από όλες τις χώρες, για τις χώρες αυτές που πλήγησαν από το τσουνάμι
του 2004.
