ΓΕΥΜΑΤΑ ΠΑΧΥΝΣΗΣ Ή (ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ) ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΗΣ;

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Άρχισαν τα όργανα, σε οργανωμένα γεύματα / μαγειρέματα.
Έτσι γίνεται, παραδοσιακά στα τραπέζια που, στρώνονται μετά από τραγικές απώλειες.
Ο τέως Πρωθυπουργός θα γίνει και τ.Αρχηγός;
Ποιοι δελφίνοι θα βγούν στο (Κομματικό) Δελφινάριο να δώσουν τη δική τους ηγετική παράσταση;
Θα επανεκλέξουν τον ίδιο; Μήπως τον προηγούμενο, τον ….κατάκοπο, (επειδή υποθέτουν ότι ξεκουράστηκε τόσα χρόνια μακρυά από την εξουσία); Θα επιλέξουν κάποιον από τα γνωστά προβεβλημένα στελέχη;
Παραδοσιακά οι ενδοκομματικές παρεούλες αποφασίζουν το ποιος θα εκλεγεί Αρχηγός (!). Ο Αρχηγός είναι προϊόν συναλλαγής, ελαίω οικογενειακού ονόματος επιλογή, ή συσπείρωση, ορισμένων γύρω από τον «Χ» επειδή εχθρεύονται τον «Ψ». Παραγκωνίστηκαν αξιόλογοι άνθρωποι για να επιπλεύσουν φελλοί.
Αναγορεύτηκαν σε Ηγέτες φαιδροί γόνοι, ΚΛΑΥΣΙΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟΙ, καπάτσοι Μαυρογιαλούροι, ανεπάγγελτοι, αργόσχολοι, «επώνυμοι», εγκάθετοι ντόπιων και ξένων συμφερόντων, ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑΚΗΔΕΣ Ελληνόφωνοι, «χαρισματικοί φύλαρχοι», κατάλληλοι και καταλληλότεροι, ανίκανοι … ικανότατοι, μιντιακών ή οικονομικών προτιμήσεων κατασκευάσματα, δούρειοι ίπποι – ανθέλληνες!…..
Όποιοι γνωρίζουν ιστορία, ή βίωσαν καταστάσεις, αντιλαμβάνονται τι εννοώ.
Αλήθεια, γιατί η εκλογή Αρχηγού κόμματος να είναι ζήτημα, ενδοκομματικών ισορροπιών, συναλλαγών, υπολογισμών, συμπαθειών ή αντιπαθειών; (Σ.Σ Δεν παραθεωρώ τα πανηγυριώτικα κομματικά συνέδρια με τους πανηγυρτζήδες κλακαδόρους).
Απαιτείται ευρύτατη συμμετοχή του κόσμου.
Εκτιμώ ότι η ΝΔ όπως πορεύεται θα υποστεί είτε ΠΑΣΟΚΟΕΙΔΗ συρρίκνωση, ή θα αποτελέσει την γκαρσονιέρα της (πολυ) κομματικής πολυκατοικίας.
Η ηγετική της ομάδα, δεν είναι σε θέση να εμπνεύσει και να αναλάβει – μελλοντικά – την διακυβέρνηση του τόπου.
Ό,τι (καλό ή κακό) είχε να προσφέρει το έδωσε.
Η εγκατάλειψη του Ριζοσπαστικού Φιλελευθερισμού, η αποκοπή από τις ρίζες (Αστική τάξη, ιδίως τα μεσαία στρώματα), καθώς και η υιοθέτηση της ψηφοθηρίας, του πολιτικαντισμού, του εμπαιγμού, συνετέλεσαν στη σταδιακή μετάλλαξη – παραμόρφωσης της. Έγινε αγνώριστη!
Κανείς – φίλος ή μη – δεν διακρίνει πλέον τη φυσιογνωμία της. Είναι “Δεξιό” κόμμα; “Κεντροδεξιό”, “Κεντροαριστερό”, “Ενδιάμεσο”, “Κεντρώο”, “Ρόζ”, “Τραβεστί”, τι;
Ο ευρών …. αμοιφθήσεται!…..
Είναι τραγικό λάθος (ή μήπως ασύγνωστη υποκρισία;) να πιστεύουν εκεί στη Συγγρού, ότι η αλλαγή Αρχηγού, Κυβερνητικών ή Κοινοβουλευτικών εκπροσώπων, θα επιλύσει το πρόβλημα, το οποίο εδράζεται αλλού:
Σ τ η ν α π ώ λ ε ι α τ α υ τ ό τ η τ α ς !!!
Και – φυσικά – δεν μπορεί να την ανακτήσουν εκείνοι που από αβελτηρία (sic) την απεμπόλησαν.
Μπορούν όμως να εξιλεωθούν αν σύσσωμοι αποχωρήσουν, από την πολιτική κονίστρα, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο σε νέα, άφθαρτα πρόσωπα να αναλάβουν τα ηνία.
Με συγκεκριμμένη – αδιαπραγμάτευτη – ιδεολογία (Σ.Σ Κατά την άποψή μου: τον Ριζοσπαστικό Φιλελευθερισμό, με εντονότατο όμως το κοινωνικό στοιχείο), σταθερή γραμμή πλεύσης, αποσαφηνισμένο, πεντακάθαρο πρόγραμμα, εντιμότητα, καθαρότητα, ειλικρίνεια.
Υ.Γ Οι πολίτες δεν μπορούν να αναγνωρίσουν, και να εμπιστευτούν κάποιους χωρίς ταυτότητα. (Σ.Σ Ούτε βέβαια όσους κυκλοφορούν με πλαστή, ευκαιριακή, ταυτότητα πολιτικαντισμού και ψηφοθηρίας).