ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΚΑΙ Η ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ
Κώστα Δημ.Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Η Συγκυβέρνηση ηττήθηκε.
Δεν θα ασχοληθώ με το – απομεινάδι — ΠΑΣΟΚ, επειδή τελεύτησε τον πολιτικό του βίο (και δεν μου αρέσουν τα μνημόσυνα).
Θα σταθώ στην πληγωμένη Ν.Δ η οποία εμφανίζει απώλεια αισθήσεων (όπως και της αίσθησης της πραγματικότητας, ιδίως μετεκλογικά).
Είναι γεγονός ότι η Ν.Δ ακολουθεί, εδώ και χρόνια, πορεία διολίσθησης. Αποκομμένη από τις ρίζες της: Λαϊκή Δεξιά, Ριζοσπαστικό Φιλελευθερισμό, συρρικνώνεται, κατολισθαίνει.
Απώλεσε την ιδεολογική της ταυτότητα. Πλέει χωρίς πυξίδα στο πέλαγος της πολιτικής τρικυμίας.
Πελαγωμένα – ή και πανικόβλητα – τα στελέχη της, επιχειρούν να στρέψουν το πηδάλιο του σκάφους προς τον ψηφοσυλλεκτικό αυτοσκοπό.
Τυπικοί ΨΗΦΟΖΗΤΟΥΛΕΣ, αλλάζουν καπεταναίους /αρχηγούς και αξιωματικούς, ενώ το σκαρί μπάζει από παντού (!).
Αέναη η προσπάθεια επικράτησης των ενδοκομματικών φατριών. Αχαλιναγώγητη η αρχομανία, η αλληλοεξόντωση, ο πολιτικαντισμός, ο λαϊκισμός. ‘Αλλοι επιχειρούν να σύρουν την παράταξη δεξιότερα, άλλοι αριστερότερα, τρίτοι στο κέντρο, και -όλοι μαζί- στο λιμάνι της εξουσίας, ώστε να διασφαλιστεί καλύτερα η επαγγελματική τους αποκατάσταση (Σ.Σ και μάλιστα σε ….. οικογενειακό επίπεδο).
Η φθίνουσα πορεία ξεκίνησε από τότε που ο ιδρυτής της αποχώρησε. Δεν καλύφθηκε ποτέ το κενό που εκείνος άφησε.
Τον διαδέχθηκαν ηγετικές μετριότητες – συμπαθείς ή αντιπαθείς – (Σ.Σ Εκτός μιάς εκ μετεγγραφής, που επίσης υπονομεύτηκε λόγω αντιζηλιών / φιλοδοξιών ή και “βαλτών”).
Ενέπαιξαν τον κόσμο: Δεν πάταξαν τη διαφθορά, το λαθρεμπόριο, τα καρτέλ, τα πιράγχας των μεσαζόντων, το άθλιο φορολογικό σύστημα, τους λαδοπόντικες
της κρατικής μηχανής, τη διαφθοροδιαπλοκή, την ασυδοσία κ.ο.κ.
Με τις παραλείψεις, πράξεις, αναλγησία, ασχετοσύνη τους τσάκισαν την ραχοκοκκαλιά, μεσαία τάξη .
Υπήρξαν τόσο ανεύθυνοι / μπουνταλάδες που αυτοπυροβολήθηκαν: εξοντώνοντας την αστική τάξη στην οποία στηρίζονταν !…..
Τώρα απορούν για τη συντριβή τους.
Ανόητα – και υποκριτικά – προσπαθούν να την αποδώσουν …. στην “κακή επικοινωνιακή προεκλογική τακτική”.
Δηλαδή, αν είχαν “σωστή” προβολή των … “επιτευγμάτων” τους τι θα συνέβαινε;
Θα λησμονούσε ο κόσμος: τα λουκέτα, τις αυτοκτονίες, το ξεπάγιασμα, τη φτωχοποίηση , την ανεργία, τον ΕΝΦΙΑ, την αποικιοποίηση, τη συνεχιζόμενη διαφθορά, το κρατικό αλλαλούμ, το ιερό άβατο της λίστας Lagard, την μη τιμωρία ενόχων μιζαδόρων και μη δήμευση της περιουσίας τους, και τόσα άλλα, ακατανόμαστα;
Συγκρότησαν επιτροπή έρευνας των αιτίων της ήττας (Σ.Σ την οποία, περιέργως ως τυπικοί ΦΑΙΔΡΟΛΑΓΝΟΙ αποκαλούν … νίκη, αφού – λέει – συγκράτησαν τα ποσοστά τους ….. Ο Θεός να τους ελεήσει).
Οι συν-ένοχοι, θα συσ-σκευτούν, θα αυτο -ενδοσκοπηθούν , θα συν – αποφασίσουν, να συν – απαλλαγούν από τις ευθύνες τους, και θα συμ- πορευτούν ξανά προς τη δόξα της επανεκλογής (αλληλοθαυμαζόμενοι; ). Πως να μην τους συγ-χαρείς (ή συλ-λυπηθείς, μια και τίποτα δεν διδάχτηκαν).
Υ.Γ Η πραγματική αποτυχημένη (αν και προσπάθησε αλλά ήταν … “λίγη”) ηγετική ομάδα δέχεται πυρά αμφισβήτησης από μέλη /αξιωματικούς του πληρώματος που συνταξίδευαν και συνδιαμόρφωναν την λαθεμένη πορεία πλεύσης.
Είναι λυπηρό και καθόλου γενναίο, το ότι διαφωνούν εκ των υστέρων. Γιατί δεν το έπραξαν όταν έπρεπε;
Μήπως “για να μην διαταραχθεί η πορεία σωτηρίας της χώρας;” Μα, αν είναι έτσι, τότε θα όφειλαν να συγχαρούν τον ….σωτήρα, και όχι να τον σταυρώνουν τώρα που έπεσε.
Προξενεί αλγηνή εντύπωση η φτηνή, καιροσκοπική – απέλπιδα – προσπάθεια αυτοδιάσωσης μέρους του συνυπεύθυνου (για το ναυάγιο) πληρώματος.
