Έχουμε υποθέσει εδώ και αρκετό καιρό, ότι κυβέρνηση και τρόϊκα τα έχουν βρει σε όλα και παίζουν ένα ακόμα γνώριμο θέατρο εκφοβισμού του ελληνικού λαού. Το συνηθισμένο θέατρο καταλήγει πάντα σε πιεστικές ημερομηνίες, όπου την τελευταία στιγμή έρχονται όλες οι απαιτήσεις των δανειστών με ένα άρθρο και οι βουλευτές δήθεν αναγκαστικά ψηφίζουν, για το καλό του λαού φυσικά.
Έτσι κι αλλιώς η Ελλάδα κατέστη μία χώρα χωρίς εθνική κυριαρχία. Και μια χώρα χωρίς εθνική κυριαρχία δεν μπορεί να έχει φυσικά ούτε λαϊκή κυριαρχία. Όλο το σκηνικό της δήθεν δημοκρατίας παίζεται με μοναδικό στόχο να μην συνειδητοποιήσει ο λαός τι ακριβώς συμβαίνει. Οι δανειστές δεν θέλουν εκλογές, οι οποίες θα μπορούσαν να τους χαλάσουν τα σχέδια. Θέλουν οπωσδήποτε να εκλεγεί ΠτΔ και να συνεχίσει να εκτελεί τις εντολές τους η μνημονιακή συγκυβέρνηση των Σαμαρά – Βενιζέλου. Εξάλλου και ο τρόπος εκλογής του ΠτΔ θα αλλάξει, ώστε να μην τους ξαναενοχλήσει.
Για αν επιτευχθεί αυτό, δηλαδή η εκλογή του ΠτΔ τώρα, θα κάνουν το εξής απλό. Από την πλευρά των δανειστών θα παρουσιαστεί ένα πακέτο συμφωνίας εξόδου από τα μνημόνια και ταυτόχρονα από την πλευρά της κυβέρνησης θα τεθεί το δίλημμα της αναθεώρησης του Συντάγματος ή της μη αναθεώρησης μέχρι το 2022 τουλάχιστον. Έτσι θα δοθεί στους 180 βουλευτές που απαιτούνται για την εκλογή του ΠτΔ (και κυρίως στους ανεξάρτητους και αυτούς που δεν έχουν πιθανότητα να επανεκλεγούν, οι οποίοι προφανώς θα θέλουν να διατηρήσουν το αξίωμά τους και τα προνόμιά τους), ένα πειστικό στα αυτιά των υπηκόων αφήγημα. Το αφήγημα δηλαδή ότι θα ψηφίσουν ΠτΔ προκειμένου αφενός να βγούμε οριστικά από τα μνημόνια και να μην έχουμε πισωγύρισμα και αφετέρου να φτιάξουμε ένα σύγχρονο δημοκρατικό Σύνταγμα. Άσχετα φυσικά με το ότι οι συνταγματικές αλλαγές μπορεί και να είναι εντολή των δανειστών.
Με τον τρόπο αυτό, στην ουσία οι δανειστές επιβάλλουν την εκλογή του ΠτΔ από την παρούσα Βουλή και έτσι στηρίζουν την παραμονή στην εξουσία της εντολοδόχου και πειθήνιας συγκυβέρνησης. Σε ότι αφορά τη λαϊκή κυριαρχία, καλύτερα ξεχάστε το.
Πέτρος Χασάπης