Βρε μαντέψτε ποιος ενοχλήθηκε απο τις προτάσεις της συνταγματικής αναθεώρησης για την προστασία Έθνους και γλώσσας…
Μα φυσικά ο Πάσχος Μανδραβέλης!
Που με την σειρά του υπερασπίζεται το δικαίωμα του πηθικιζειν, του “βλάκας είμαι εγώ να σκέφτομαι; Αφού μπορω να αντιγράφω”, του “και γιατι μωρέ να είμαι πολιτισμένος, θα με σώσει απο τον καρχαρία” και τέλος “γιατι να υπάρχει Ελλαδα, αφού ο Σουλεϊμαν πληρώνει καλύτερα”.
Ναι, ο γίγας της σκέψης Πάσχος Μανδραβέλης υπερασπίζεται το δικαίωμα στα γκρηκλις και στις παραδοσιακές πινακίδες “γουί ρεντ ρουμς του τουριστς”.
Ο στοχαστής Μανδραβέλης υπερασπίζεται επίσης το δικαίωμα της διδασκαλίας του αποκεφαλισμού σε επτάχρονα, όπως και το δικαίωμα του -οχι και τοσο μοντέρνου- πατέρα να δολοφονεί το παιδί του αντί να προβαίνει στην “σατανική” πράξη της μεταμόσχευσης…
Και όμως, τα τελευταία 5 χρονια μαζί με τον Καλιγούλα Παπανδρεου, διέπρεψε και ο Μανδραβελισμος. Ακριβως για τον λογο οτι το συνταγμα αντί να προστατεύει το Εθνος, προστάτευε τους Μανδραβελιζοντες υπουργούς.
Κάτι ξέραμε λοιπον όταν δίναμε τα εύσημα στον Παυλόπουλο για τις κορυφαίες προτάσεις που κατέθεσε. Ηλθε ο Πάσχος για να διαλύσει και τις τελευταίες αμφιβολίες.
Διαβάστε απο την σημερινή Καθημερινή.
Εχουμε μια απορία: γιατί ο πρωθυπουργός επέλεξε τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο να προεδρεύσει στην Επιτροπή της Ν.Δ. για τη Συνταγματική Αναθεώρηση και όχι κάποιον πρεσβύτερο και υψηλότερου κύρους όπως είναι ο κ. Ιωάννης Βαρβιτσιώτης; Ρωτάμε γιατί αφενός ο κ. Παυλόπουλος δεν έχει χρόνο -είναι πολύ απασχολημένος να πολεμά το Μνημόνιο- και αφετέρου ήταν πρωταγωνιστής στη φλύαρη αναθεώρηση του 2001· αυτή που αναθεωρήσαμε το 2007 και τώρα τρέχουμε πάλι να την αναθεωρήσουμε. Αφήστε δε που χωρίς τον κ. Παυλόπουλο θα γλιτώναμε και έναν ακόμη γύρο για τον βασικό μέτοχο, μια διάταξη που ταλαιπώρησε επί χρόνια τη χώρα και τώρα ξαναμπαίνει στην πρόταση της Ν.Δ.
Αναφέραμε ως παράδειγμα τον κ. Βαρβιτσιώτη, διότι χρόνια τώρα μελετά το Σύνταγμα και προτείνει αλλαγές, όπως κάνει και πάλι με το νεοεκδοθέν βιβλίο του «Συνταγματικοί Στοχασμοί» (εκδ. Σάκκουλα, παρουσιάζεται την Τρίτη 9.12.2014). Φυσικά δεν είναι ανάγκη να συμφωνεί κάποιος με όλα όσα προτείνει ο πρώην υπουργός -σε κάποιες διαφωνεί και ο προλογίζων ομότιμος καθηγητής κ. Αντώνης Μανιτάκης- αλλά τουλάχιστον το βιβλίο δεν αναδίδει την ιλαρότητα της πρότασης που κατέθεσε η Επιτροπή της Ν.Δ. και θέλει συνταγματικές (!) «εγγυήσεις προστασίας εθνικής ταυτότητας και ελληνικής γλώσσας».
Δηλαδή πώς φαντάστηκαν τους εφαρμοστικούς νόμους μιας τέτοιας διάταξης τα στελέχη της Ν.Δ.; Θα απαγορεύσουν τα greeklish στο Διαδίκτυο ή θα αναβιώσουν εκείνον τον αλήστου μνήμης νόμο (2946/2001) της κ. Βάσως Παπανδρέου που προβλέπει ότι «οι επιγραφές… των καταστημάτων γράφονται υποχρεωτικώς στην ελληνική γλώσσα». Ο νόμος ισχύει, αλλά απλώς (και πολύ λογικώς) ουδείς τον εφαρμόζει. Στην Ελλάδα, ως γνωστόν, όποιος νόμος είναι ανεφάρμοστος τον κάνουν συνταγματική διάταξη για να ευτελίζεται και το Σύνταγμα.
Φυσικά η πρόταση της επιτροπής για τη Συνταγματική Αναθεώρηση της Ν.Δ. εμπεριέχει και σοβαρές προτάσεις, αλλά αν ήταν επικεφαλής κάποιος σαν τον κ. Βαρβιτσιώτη θα μπορούσε να επισημάνει το αυτονόητο ότι σ’ αυτήν τη φάση δεν χρειάζεται αναθεώρηση για να αντιμετωπιστούν προβλήματα που δεν υπάρχουν. Δεν είχαμε ποτέ πρωθυπουργό με πάνω από δύο συνεχόμενες θητείες, για να απαγορευτεί με συνταγματική διάταξη η τρίτη· η μείωση του αριθμού των βουλευτών μέχρι διακόσιους (που είναι το ζητούμενο) δεν χρειάζεται αναθεώρηση. Μπορεί να γίνει με έναν απλό νόμο.
Τέλος: πριν γίνει η «συνταγματική πρόβλεψη για το “πόθεν έσχες” των πολιτικών προσώπων και η ανάθεση του ελέγχου του σε ειδικό σώμα» μήπως θα μπορούσε ο πρόεδρος της Βουλής να αφήνει στον δικτυακό τόπο της Βουλής τις δηλώσεις «πόθεν έσχες των πολιτικών» ώστε να μπορούν να τις ελέγχουν οι πολίτες, για τους οποίους -στο κάτω κάτω της γραφής- συντάσσονται; Δεν χρειάζεται καν νόμος γι’ αυτό, παρά μόνο μία απλή απόφαση.
Τέλος, από το συμπίλημα της υπό τον κ. Παυλόπουλο Επιτροπής απουσιάζουν προτάσεις ενίσχυσης των δικαιωμάτων των πολιτών. Ούτε καν προτείνεται να καταργηθούν διατάξεις, όπως του άρθρου 13 για τον προσηλυτισμό, που δεν εφαρμόζονται επειδή έχουν καταπέσει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια και παραμένουν άταφα πτώματα στον καταστατικό χάρτη της χώρας.
Αλλά πρέπει να συνεχίσουμε…
