Φίλε Σταμάτη…

γραφει ο αρισταρχος
…το δάκρυ του παππού Καραμανλή…
Φίλε Σταμάτη Κραουνάκη. Σε αποκαλώ φίλε, και το εννοώ, κι ας μη συναντηθήκαμε ποτέ. Όμως σε “συναντώ”, εγώ, σε κάποιες στιγμές δικής μου περισυλλογής με μια παλιά κιθάρα προσπαθώντας να βάλω στη δική σου τάξη όλες αυτές τις ατέλειωτες νότες. Νότες που μαγικά εσύ χρωμάτισες και τοποθέτησες πάνω σε πέντε γραμμές. Και σ’ ευχαριστώ γι αυτό. Και βέβαια έχεις το δικαίωμα για γνώμη σε όλα, όπως άλλωστε και κάθε πολίτης. Μόνο να, επειδή εσύ βρίσκεσαι κάτω από τους προβολείς ότι λες κοσκινίζεται και αξιολογείται με σοβαρότητα. Όθεν, πρόσεχε τι εκτοξεύεις.
Από το Ίδρυμα Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα και τον Ιάκωβο Μιχαηλίδη
Η απελευθέρωση της Μακεδονίας την περίοδο των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913) αποτέλεσε το επιστέγασμα και την επιβράβευση της ελληνικής αλυτρωτικής δραστηριότητας στην περιοχή. Επί δεκαετίες, άλλωστε, η μακεδονική ενδοχώρα συμπύκνωνε τους πόθους, τόσο των Ελληνοφώνων κατοίκων της όσο και των ελλαδιτών αδελφών τους, για ένωση με το ελεύθερο ελληνικό βασίλειο. Κατά συνέπεια, ήταν επόμενο τα εδαφικά κεκτημένα της Συνθήκης του Βουκουρεστίου να γίνουν πανηγυρικά δεκτά από τους Έλληνες. Αλλά την επαύριο της νίκης η ελληνική διοίκηση βρέθηκε αντιμέτωπη με σημαντικά προβλήματα που είχε επισωρεύσει στην περιοχή η χρόνια οθωμανική ολιγωρία και ανικανότητα, σε συνδυασμό με την πολυεπίπεδη εσωτερική εθνοτική ανομοιογένεια.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, τις παραμονές της Απελευθέρωσης ο πληθυσμός της Μακεδονίας προσέγγιζε το 1.205.000 κατοίκους, εκ των οποίων οι Ελληνόφωνοι ανέρχονταν μόλις σε 370.000 (ποσοστό 31%), οι Σλαβόφωνοι σε 260.000 (Πατριαρχικοί και Εξαρχικοί) (21,5%), οι Μουσουλμάνοι σε 475.000 άτομα (39,5%), ενώ οι Εβραίοι και οι λοιποί σε 98.000 (ποσοστό 8%).
– See more at: http://www.imma.edu.gr/imma/history/17.html#sthash.PWADRq0a.dpuf
Εγώ, σαν γέννημα θρέμμα της Μακεδονικής γης και με προγονικές καταβολές το ίδιο Μακεδονικές οφείλω να σου πω πως δεν έχεις ιδέα τι έχει τραβήξει ο Βορειοελλαδίτικος Ελληνισμός από τους γείτονες. Ιδέα δεν έχεις! Έχουν γίνει τέτοια ολοκαυτώματα που το Αρκάδι ωχριά. Να πούμε για τη σφαγή στο Δοξάτο Δράμας από τους γείτονες Βούλγαρους;
Δύο φορές οι Βούλγαροι προέβησαν σε σφαγές κατοίκων του Δοξάτου.
Η πρώτη, με θύματα 500[2] αθώους Δοξατινούς (άνδρες, γυναίκες και παιδιά), έγινε την 30η Ιουνίου 1913.
Η δεύτερη σφαγή έγινε την 29η Σεπτεμβρίου του 1941, όταν το Δοξάτο βρισκόταν, όπως και όλη η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, στην κατοχή των Βουλγάρων, συμμάχων των Γερμανών και Ιταλών. Οι δύο σφαγές μείωσαν κατά πολύ τον πληθυσμό και κατέστρεψαν τον οικισμό με αποτέλεσμα μια σημαντική κωμόπολη του Νομού Δράμας να χάσει τη δυναμικότητά της. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%BF%CE%BE%CE%AC%CF%84%CE%BF
Αν σου διηγηθώ τις λεπτομέρειες όπως τις άκουσα από αυτόπτη μάρτυρα, την αδερφή του πατέρα μου θα καταλάβεις γιατί πράγμα μιλάμε.
Φίλε Σταμάτη, οι Έλληνες Μακεδόνες δεν μιλούσαν ποτέ Βουλγάρικα. Ήξεραν Βουλγάρικα. Η ομιλία τους ήταν πεντακάθαρη Ελληνική χωρίς καν τα ιδιώματα της λεγόμενης αρχαίας Μακεδονικής διαλέκτου. Φανταστείτε όμως Έλληνα μετανάστη να ζει στην Αμερική και να μη ξέρει Αγγλικά. Γιατί το λέω; Γιατί απλά και στους δύο πολέμους η Μακεδονία δεν είχε Γερμανούς αλλά τους “φίλους” μας τους Βούλγαρους. Νομίζεις θα επιβιώναμε αν δεν μαθαίναμε να μιλάμε τα… μουγκριτά τους; Άλλωστε όλοι οι ήρωες του 21 μιλούσαν Τούρκικα και Αρβανίτικα και οι περισσότεροι εκπαιδεύονταν στην αυλή του Αλή-Πασσά, για να μη σου πω πως πολλοί απ’ αυτούς δεν μιλούσαν καν Ελληνικά. Αλλά όπως έλεγε και ο Μακρυγιάννης χωρίς αυτούς επανάσταση δεν γίνονταν. Αλλά όπως λέω κι εγώ αν το φρόνημα αυτών των Μακεδόνων δεν ήταν τόσο Ελληνικό τώρα όλη η Ελλάδα θα μιλούσε… Βουλγάρικα. Αλλά έχουν οι καιροί γυρίσματα και ότι δεν κατάφεραν οι γείτονες το καταφέρνουν μια χαρά τα Ελληνόπουλα με τα greeklish.
Φίλε Σταμάτη δεν θα συνεχίσω άλλο γιατί το θέμα είναι τόσο ευαίσθητο που με πληγώνει βαθιά όσο και το δάκρυ του παππού Καραμανλή στο αεροδρόμιο της Μακεδονίας, θυμάσαι; Και ήταν το μόνο αληθινό. Την φωταγωγημένη σου ζωή εσύ την διάλεξες και μεις το θέλουμε αυτό για να απολαμβάνουμε τις νότες σου. Αλλά… πρόσεχε τι λες. Η τέχνη είναι ο ακροβάτης πάνω από τις ανθρώπινες αξίες.
http://aienaristeyein.com/2014/12/03/φίλε-σταμάτη/#more-262310