Η κοινωνία απορρίπτει το πολιτικό σύστημα, αλλά αυτό αδιαφορεί και την εξουσιάζει άνετα.

Σύμφωνα με έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, μόνο το 0,6% της ελληνικής κοινωνίας εμπιστεύεται πλήρως το πολιτικό σύστημα. Η κοινωνία δηλαδή απορρίπτει συλλήβδην το πολιτικό σύστημα, τόσο τη συμπολίτευση όσο και την αντιπολίτευση. Όμως αυτό αδιαφορεί πλήρως και συνεχίζει να της επιβάλλεται και να την εξουσιάζει άνετα. 
Είναι φανερό ότι η αιτία της αντίφασης μεταξύ κοινωνίας και πολιτικού συστήματος είναι το κράτος. 
Το πολιτικό σύστημα (πολιτικό προσωπικό μαζί με τους θεσμούς του), θέλει να έχει το κράτος στην απόλυτη ιδιοκτησία του, το οποίο και χρησιμοποιεί 1) ως καταπιεστικό και αρπακτικό μηχανισμό στην υπηρεσία των δανειστών, 2) ως πελατειακό μηχανισμό για την εξασφάλιση της απαραίτητης στήριξης και 3) ως μηχανισμό πλουτισμού της κρατικοδίαιτης ολιγαρχίας που ελέγχει και στηρίζει το πολιτικό σύστημα. Η κοινωνία από το άλλο μέρος, θέλει να σταματήσει αυτή η κατάσταση και να περάσει το κράτος στον έλεγχο και στην υπηρεσία της κοινωνίας.

Επομένως το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι: Κομματικό κράτος ή κοινωνικοποίηση του κράτους.
Προφανώς η απάντηση είναι το δεύτερο. Όμως, το πολιτικό σύστημα στηριζόμενο και συντονιζόμενο από την οικονομική ολιγαρχία και τώρα και από τους δανειστές, είναι σφικτά δεμένο με ενιαίο προσανατολισμό και έτσι καταφέρνει άνετα να επιβάλλεται απέναντι σε μια κατακερματισμένη, ασυντόνιστη, αδύναμη και τεχνητά τρομοκρατημένη κοινωνία.
Πέτρος Χασάπης