Την συνεργασία του Ισλαμικού Κράτους με τις ένοπλες δυνάμεις της Τουρκίας, δίνει στη δημοσιότητα πρώην μέλος της τζιχαντιστικής οργάνωσης, σύμφωνα με το «Newsweek».
Όπως αναφέρει, οι μαχητές του ΙΚ, με την άδεια του στρατού της Τουρκίας, έχουν την δυνατότητα να μεταφέρουν τις δυνάμεις τους μέσω του τουρκικού εδάφους, για να ενισχύουν τους τζιχαντιστές που μάχονται τους κούρδους πεσμεργκά στα σύνορα Συρίας- Τουρκίας.
Ένας πρώην τεχνικός επικοινωνιών του ΙΚ, ο οποίος κατάφερε να αποδράσει από τις τάξεις της
ακραίας ισλαμιστικής οργάνωσης, μίλησε στο «Newsweek» με το ψευδώνυμο «Sherko Omer».
Αυτό το πρόσωπο περιγράφει το πως ταξίδεψε με μια αυτοκινητοπομπή μαχητών του ΙΚ, η οποία αναχώρησε από την πόλη Ράκα- το προπύργιο των τζιχαντιστών στην Συρία- με προορισμό την κουρδική πόλη Serekaniye, στη βόρεια Συρία.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, οι ισλαμιστές έφτασαν στον προορισμό τους περνώντας μέσα από τουρκικό έδαφος, με το συμβάν να έχει λάβει τόπο τον περασμένο Φεβρουάριο.
«Οι διοικητές του ΙΚ μας έλεγαν ότι δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθούμε, καθώς όλα ήταν σε συνεργασία με τους τούρκους», αποκαλύπτει ο «Omer», ανακαλώντας στην μνήμη του τις στιγμές που περνούσαν τα σύνορα της Τουρκίας.
«Μας διαβεβαίωναν ότι δεν θα συνέβαινε τίποτα, καθώς ταξίδευαν συχνά από την Ράκα και το Χαλέπι στις κουρδικές περιοχές στην βορειοανατολική Συρία (σ.σ μέσω Τουρκίας).
Και αυτό γινόταν διότι ήταν αδύνατο να προσεγγίσουν διασχίζοντας συριακά εδάφη, καθώς οι δυνάμεις του YPG (του Εθνικού Στρατού του Συριακού Κουρδιστάν), ελέγχουν μεγάλα κομμάτια της κουρδικής περιοχής».
Μέχρι και πριν έναν μήνα η Τουρκία (η οποία είναι μέλος του ΝΑΤΟ) απαγόρευε στις κουρδικές δυνάμεις να διασχίσουν τα σύνορα της, για να ενισχύουν τους πεσμεργκά της Συρίας, που υπερασπίζονται την πόλη Κομπάνι.
Μιλώντας στο Newsweek, κούρδοι της πολιορκημένης πόλης έκαναν λόγο ότι στην προσπάθεια τους να διασχίσουν τα τουρκικά σύνορα μεταφέροντας εφόδια, συχνά δέχτηκαν πυρά από τους τούρκους.
Ο Polat Can, εκπρόσωπος του YPG, δεν δίστασε να δηλώσει ότι οι τουρκικές δυνάμεις βοηθούν ενεργά το ΙΚ:
«Υπάρχουν πάρα πολλές αποδείξεις, οι οποίες αποδεικνύουν ότι ο Τουρκικός στρατός παρέχει στους τρομοκράτες του ΙΚ όπλα, πυρομαχικά και τους επιτρέπει να διέρχονται από τα συνοριακά περάσματα για να επιχειρούν τις απάνθρωπες επιθέσεις τους κατά του κουρδικού λαού στην Rojava (την περιοχή της βορειοανατολικής Συρίας)».
Ο «Sherko Omer» αναφέρει ότι κατά την διάρκεια της παραμονής του στις τάξεις του ΙΚ, η Τουρκιά πάντα φάνταζε ως ένας σύμμαχος κατά των κούρδων:
«Το ΙΚ έβλεπε τον Τουρκικό στρατό ως σύμμαχο του ιδιαιτέρα στον τομέα των επιθέσεων στους κούρδους της Συρίας. Οι κούρδοι ήταν ο κοινός εχθρός του Ισλαμικού Κράτους και της Τουρκίας.
Επίσης, το ΙΚ όφειλε να είναι σύμμαχος με την Τουρκία, καθώς μόνο μέσω του εδάφους της είχε την δυνατότητα να αναπτύσσει τους μαχητές του στα βόρεια σημεία της Συρίας όπου βρίσκονται οι κουρδικές πόλεις».
Και ο «Omer» συνεχίζει, λέγοντας ότι «Το ΙΚ και η Τουρκία συνεργάζονται στην βάση ότι έχουν έναν κοινό εχθρό που θέλουν να καταστρέψουν, τους κούρδους».
Παρότι το «Newsweek» δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα του πρώην μαχητή, πρόσφατα στοιχεία που δεν έχουν δημοσιευτεί, κάνουν λόγο για «στραβά μάτια» των τουρκικών δυνάμεων στις δραστηριότητες του ΙΚ.
Ο «Omer», ο οποίος είναι γιος ενός πετυχημένου επιχειρηματία του ιρακινού Κουρδιστάν, αρχικά μετέβη στη Συρία για να πολεμήσει στο πλευρό των αντικαθεστωτικών δυνάμεων που μάχονται κατά του προέδρου Άσαντ.
Εκεί έπεσε στα χέρια του ΙΚ, που τον αξιοποίησε λόγο ικανοτήτων ως τεχνικό επικοινωνιών, με τους τζιχαντιστές να τον τοποθετούν στην Ράκα.
Από αυτή τη θέση έφερε σε επικοινωνία αξιωματούχους των δυνάμεων του ΙΚ στη Συρία με τούρκους «σε αμέτρητες περιπτώσεις», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Σπανίως τους άκουσα να μιλάνε αραβικά και αυτό συνέβαινε μόνο όταν κουβέντιαζαν με νεοσύλλεκτα μέλη. Σε όλες τις άλλες περιπτώσει συζητούσαν στα τούρκικα καθώς συνομιλούσαν με Τούρκους αξιωματούχους κάθε είδους και οι τζιχαντιστές ήταν πολύ σοβαροί όταν μιλούσαν μαζί τους».
Ο «Omer» μετατέθηκε σε μια μονάδα που έπρεπε να μεταβεί στη Serekaniya για να εμπλακεί σε μάχες με τις κουρδικές δυνάμεις.
Η αφήγηση του περιγράφει την μετακίνηση του κομβόι των τζιχαντιστών, τα κρησφύγετα στα οποία διέμεναν κατά τη διαδρομή, πριν εισέρθουν εκ νέου στο συριακό έδαφος περνώντας από το συνοριακό πέρασμα του Ceylanpinar.
Πριν τα περάσουν, συνεχίζει ο «Omer», « ο διοικητής μου του ΙΚ μας καθησύχασε για μια ακόμη φορά ότι όλα θα πήγαιναν καλά, γιατί συνεργαζόμαστε με τους Τούρκους. Μάλιστα συχνά μιλούσε στα τουρκικά στον ασύρματο.
Όταν πήγαμε να περάσουμε το συνοριακό φυλάκιο στο Ceylanpinar, οι τούρκοι στρατιώτες έστρεψαν τον προβολέα τους προς το μέρος μας.
Αμέσως ο διοικητής μας, μας είπε να παραμείνουμε ψύχραιμοι, να παραμείνουμε στη θέση μας και να μην κοιτάμε προς το φως.
Μίλησε ξανά στον ασύρματο στα τούρκικα, την ώρα που εμείς παραμέναμε στις θέσεις μας. Μετά από 10 λεπτά ο προβολέας από το φυλάκιο απομακρύνθηκε από επάνω μας και ο διοικητής μας διέταξε να προχωρήσουμε, καθώς αυτό ήταν το σινιάλο ότι μπορούσαμε να περάσουμε με ασφάλεια τα σύνορα για να μεταβούμε στο Serekaniye».
Στο Serekaniye, συνεχίζει ο « Omer» κατάφερε να παραδοθεί στους κούρδους κατά την διάρκεια μιας επίθεσης στο στρατόπεδο τους.
Τον κράτησαν αιχμάλωτο για μήνες, πριν πεισθούν ότι δεν ήταν μαχητής του ΙΚ και δεν είχε λάβει μέρος σε όλη αυτή τη βία που είχαν εξαπολύσει οι τζιχαντιστές.