Μετά την 18η Ιουλίου 2012 που άρχισε ο νικαραγουανικού τύπου πόλεμος κατά της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας μαχητές συρρέουν στη Συρία από το σύνολο του μουσουλμανικού κόσμου. Σύμφωνα με μια αφήγηση του δυτικού τύπου και του Κόλπου αυτή η εξέλιξη αφορά μια αυθόρμητη μετακίνηση.
Ο Guardian αποκάλυψε ότι σύμφωνα με «μια έκθεση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών 15.000 άτομα ταξίδεψαν σε Συρία και Ιράκ για να πολεμήσουν στο πλευρό του Ισλαμικού Εμιράτου και άλλων συναφών τρομοκρατικών οργανώσεων.Αυτά τα άτομα προέρχονται από περισσότερες από 80 χώρες.»ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΚΛΗΡΗ ΕΙΚΟΝΑ
Το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν εκπονεί εκθέσεις αλλά τις παραγγέλει στον ΓΓ ο οποίος τις πραγματοποιεί δια των αντιπροσώπων του και των επιτροπών του. Η εφημερίδα δεν διευκρινίζει ποιός είναι ο συντάκτης του ντοκουμέντου που αναφέρει.Πιθανότατα πρόκειται για αριθμούς που διοχέτευσε ο Peter Neumann, Διευθυντής του Διεθνούς Κέντρου Μελετών για την ριζοσπατικοποίηση στο King’s College του Λονδίνου. Αυτός ο πανεπιστημιακός του οποίου την ερευνητική μονάδα σπονσοράρει το Διακλαδικό Κέντρο της Herzliya (Israël) και ο οποίος ομοίως είναι ειδικός για την Open Society του George Soros, συνέλλεξε επίσημα νούμερα με εξαίρεση εκείνα που διοχετεύθηκαν από τα 2 κράτη που τα αφορούν την Συρία και το Ιράκ.
Ο Neumann συνόδευσε τον αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα κατά τη Γενική Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών και κατά τη σύσκεψη του Συμβουλίου Ασφαλείας για την τρομοκρατία το Σεπτέμβριο.Στο Λονδίνο υποστηρίχτηκε από τον Aaron Y. Zelin (επίσης ειδικό στο WINEP το think tank του AIPAC).Με άλλα λόγια η Guardian παρουσιάζει ψευδώς στοιχεία πως δήθεν προέρχονται από αμερόληπτη διεθνή αρχή ενώ αυτά προέρχονται από ειδήμονες που σχετίζονται με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Τ΄αριθμητικά στοιχεία του Neumann συμπίπτουν με εκείνα που παρουσιάστηκαν από τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών. Αυτά είναι κατά μέσο όρο 12 με 16 φορές μικρότερα από αυτά που διοχέτευσε ο Συριακός Αραβικός Στρατός.
Όπως μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 είδαμε πολλά ισνστιτούτα να δέχονται επιχορηγήσεις για να παράγουν μελέτες για τον κίνδυνο της Al-Qaïda έτσι και σήμερα παρακολουθούμε μια άνθιση ερευνών για το τζιχάντ στο Λεβάντε που βασίζονται στις ίδιες πηγές με τρόπο που να ενισχύουν την δυτική εκδοχή κι αυτή του Κόλπου.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Neumann το Ισλαμικό Εμιράτο επιτέθηκε στο Ιράκ και κατέκτησε ένα έδαφος μεγαλύτερο από την Ιορδανία και το διαχειρίστηκε με μόνο 800 άνδρες.Αυτό ενδυνάμωσε έπειτα υπολογίσιμα τις ορδές του και θα νικούσε τη Συμαχία των αμερικανών με μόλις 5000 άνδρες. Αν αυτές οι εκτιμήσεις είναι εντελώς παράλογες δεν είναι ωστόσο δυνατό να μην αναφέρουμε τις εκτιμήσεις που διοχετεύει ο Συριακός Αραβικός Στρατός τον Ιούνιο του 2014.Σύμφωνα με αυτές οι ξένοι τζιχαντιστές που ήρθαν να πολεμήσουν στη χώρα κατά τη διάρκεια αυτών των 2 χρόνων είναι 250 000. Βέβαια στο τεραίν δυνάμεθα να αναγνωρίσουμε ότι αυτό το νούμερο είναι πιθανό και δυνατό.
Στην αρχή του πολέμου οι μαχητές έφθασαν από την Λιβύη σε 2 ποσοστώσεις.Η πρώτη αποτελούνταν από Λίβυους μέλη του Ισλαμικού γκρουπ που μάχεται στη Λιβύη (GICL, Al-Qaïda στη Libye) και υπολογίζονται σε 3 000 ενώ ο καθηγητής Neuman δεν τους λογαριάζει παρά σε 556 στα 3 χρόνια.Η δεύτερη ποσόστωση είχε στη σύνθεσή της 1500 Αφγανούς ενώ και πάλι ο καθηγητής Neumann δεν τους απαριθμεί παρά μόνο σε 23 σε 3 χρόνια.
τελευταία αλληλοσκοτώνονται
Ο Συριακός Αραβικός Στρατός δηλώνει ότι καίει τα πτώματα τους τζιχαντιστών που εξολοθρεύει εκτός της περίπτωσης των συμφωνιών που έχει συνάψει για τον επαναπατρισμό τους με χώρες προέλευσής τους.Έτσι η Δαμασκός οργάνωσε διακριτικά με την Fondation Émir Abdelkader τον επαναπατρισμό περισσοτέρων από 1.000 πτωμάτων αλγερινών τζιχαντιστών την ώρα που ο Neumann δεν τους υπολογίζει παρά σε 250.
Αυτή η πολεμική δεν είναι αθώα: εδώ και 3 χρόνια η δυτική αφήγηση και αυτή του Κόλπου επιβεβαιώνει ότι η Συρία βιώνει μια εσωτερική επανάσταση υποστηριζόμενη από κάποιους ξένους τζιχαντιστές ενώ ο Συριακός Αραβικός Στρατός διαβεβαιώνει ότι δέχεται επίθεση από το εξωτερικό από τζιχαντιστές που έφθασαν μαζικά που υποστηρίζονται από κάποιους σύριους.
Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στις 3 Ιουνίου 2014 απέδειξε ότι η δυτική αφήγηση ήταν λανθασμένη καθώς ο Bachar el-Assad απέσπασε το 88,7 % των ψήφων των συμπολιτών του. (voltairenet.org 02/11/14)
ΠΩΣ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ ΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑ Ο ΟΗΕ ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ