Ένα απ’ τα σημεία που μπήκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ για την ενέργεια και το κλίμα, 23-24 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες, ήταν η απαίτηση Ισπανών και Πορτογάλλων να ανοίξουν τα Γαλλικά σύνορα στη διοχέτευση “περίσσειας” αιολικής ενέργειας. Υπάρχει εδώ η λέξη-κλειδί “περίσσεια“. Δείτε λοιπόν με πολλή προσοχή …
τα όσα δημοσιεύουμε σήμερα, πάντα με την αντίστοιχη τεκμηρίωση.
Η Ιβηρική απαίτηση έθετε σαν στόχο το 15% της εγχώριας ενέργειας να είναι διαθέσιμο στα σύνορα για άλλα κράτη-μέλη.
Σύμφωνα με τη “ζωντανή” κάλυψη της Συνόδου από το EurActiv, ο στόχος του 15% απορρίφθηκε πριν την έναρξη των εργασιών της Συνόδου, αλλά, κατόπιν επιμονής των Ιβηρικών χωρών, επανήλθε στο τραπέζι νωρίς το απόγευμα.
Ωστόσο η τελική απόφαση της Συνόδου περιόρισε αυτό το ποσοστό στο 10%, στόχος που είχε τεθεί από το …2002!
Ο στόχος του 15% μεταφέρθηκε για το 2030, αλλά όχι ως νομικά δεσμευτικός και συνδέθηκε με τα “Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος“.
Ωστόσο το μεγάλο, πελώριο, τεράστιο ερώτημα που προκύπτει είναι ΓΙΑΤΙ υπάρχει “περίσσεια” αιολικής ενέργειας στην Ιβηρική; Πότε και Πώς προέκυψε; Γιατί προέκυψε; Το ερώτημα αυτό είναι καίριας σημασίας, όχι μόνο για τις δυο χώρες της Ιβηρικής, αλλά για όλη την Ευρώπη και για όλο τον πλανήτη! Και μας αφορά κι εμάς άμεσα, καθόσον πριν μόλις μια εβδομάδα ο Μανιάτης, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, μας υποσχέθηκε κι άλλες επενδύσεις στα αιολικά, “δεδομένου ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμα τον εθνικό στόχο έτσι όπως αυτός έχει προσδιοριστεί“.
Κι αν δεν μπορεί ο Μανιάτης να μας το απαντήσει, μήπως μπορούν κάποιες απ’ τις συνιστώσες του Συριζα, που μας έχουν ζαλίσει με θεωρίες περί “ενεργειακής δημοκρατίας” (sic); Τα τεχνικά ζητήματα είναι πολύ σοβαρά για να δεχτούν πολιτικές λύσεις, το έχουν πει και οι Νορβηγοί. Δεχόμαστε πάντως απαντήσεις κι απ’ την ΕΛΕΤΑΕΝ κι απ’ οποιονδήποτε μπορεί να δώσει τεκμηριωμένα επιχειρήματα κι όχι ιδεοληψίες.
Πάμε πρώτα στην Ισπανία, να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει με τα αιολικά και ποια είναι η “περίσσεια”.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία για το Ισπανικό ηλεκτρικό σύστημα, όπως τα έδωσε το καλοκαίρι η Red Eléctrica de España (REE), που είναι ο Ισπανικός ΑΔΜΗΕ, η εγκατεστημένη ισχύς αιολικών στο ηπειρωτικό σύστημα, χωρίς τις Βαλεαρίδες και τα Κανάρια νησιά, ήταν 22.854MW, ενώ η συνολική εγκατεστημένη ισχύς είναι 102.395MW.
Η αιολική ισχύς είναι δηλαδή μόλις το 22,3% του συνόλου. Κι αν πάρουμε υπόψη μας την παραδοχή του δικού μας ΑΔΜΗΕ, από τη Μελέτη Επάρκειας Ισχύος 2013-2020, ότι η αξιοπιστία ισχύος των αιολικών λαμβάνεται 10%, τα αιολικά είναι μόλις το 2,5% της συνολικής ισχύος! Πώς είναι ποτέ δυνατόν το 2,5% να παράγει “περίσσεια” ενέργειας, που πρέπει σώνει και καλά να εξαχθεί προς τη Γαλλία;
Πάμε σε τυχαία μέρα, το Σάββατο 25/10/2014, να δούμε σε πραγματικό χρόνο, στη διάρκεια ενός 24ώρου, τι συνέβη με τα αιολικά της Ισπανίας, όπως τα δίνει η σχετική σελίδα της REE. Από εγκατεστημένη ισχύ 22.854MW πήραν από 1600 έως 2750MW, ενδεικτικά στις 15:40 ήταν στα 2160MW, που αντιστοιχεί σε 9% της εγκατεστημένης αιολικής ισχύος και 8% της ζήτησης. Το διάγραμμα τερματίζει στα 2394MW, που αντιστοιχεί σε 10% της εγκατεστημένης αιολικής ισχύος και 11% της ζήτησης. Να το πάλι το 10% αξιοπιστία ισχύος που λέει ο ΑΔΜΗΕ και μάλιστα τα 1600MW δεν είναι ούτε καν το 10%! Προσέξτε ωστόσο τις έντονες μεταβολές: αρχικά έχουμε πτώση περί τα 600MW στο διάστημα 23:30-03:00, μετά άνοδο περί τα 750MW στο διάστημα 11:15-15:00 και νέα άνοδο περί τα 750MW στο διάστημα 18:45-20:45. Στην πρώτη περίπτωση οι χειριστές της REE πρέπει άμεσα να βρουν ένα μεγάλο εργοστάσιο που να καλύψει την απώλεια των 600MW, στις επόμενες περιπτώσεις βρίσκονται με “πλεόνασμα” ενέργειας, που δεν ξέρουν τι να το κάνουν ΚΑΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΕΥΤΥΧΕΙΣ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΤΟ ΕΞΑΓΟΥΝ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ. Μόνο τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια μπορούν να προσαρμοστούν σε τέτοιες απότομες μεταβολές, τα θερμικά εργοστάσια δεν μπορούν να προσαρμοστούν, παρά μόνο αν βρίσκονται σε συνεχή λειτουργία (οι λεγόμενες “στρεφόμενες εφεδρείες”). Αλλά αν είναι τα θερμικά εργοστάσια σε συνεχή λειτουργία, ποιο το όφελος απ’ τα αιολικά; Κάπως έτσι πουθενά στον κόσμο μέχρι τώρα τα αιολικά δεν υποκατέστησαν ΟΥΤΕ ΕΝΑ θερμικό εργοστάσιο, παρά μόνο αποσταθεροποιούν τα ηλεκτρικά συστήματα. Και η Γαλλία που έχει πυρηνικά δεν θέλει να φορτωθεί τα προβλήματα της Ισπανίας και κλείνει τα -ηλεκτρικά- σύνορα, αφήνοντας τους Ισπανούς να ζήσουν με το αιολικό τους πρόβλημα. Και οι Ισπανοί, όπως αναφέρει η EurActiv, ψάχνουν να δώσουν 2,5 δισ. ευρώ για να κάνουν καλωδιακή σύνδεση με τους Βρετανούς, οι οποίοι με τη σειρά τους έβαλαν πολλά αιολικά και ψάχνουν διασυνδέσεις με τη Γαλλία και τη Νορβηγία!
Φυσικά τα πιο πάνω δεν είναι κάτι νέο, τα περιθώρια ανάπτυξης αιολικών σε ένα ηλεκτρικό σύστημα είναι πολύ περιορισμένα και τα έχει πει το Wind Report 2005 της Ε.Οn, τα έχει πει το The Limits Of Wind Power του Ιδρύματος Reason το 2012, τα έχει πει η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή το 2013.
Πάμε και μια βόλτα μέχρι την Πορτογαλλία, να δούμε κι εκεί τι συμβαίνει και γιατί υπάρχει κοινό μέτωπο των Ιβήρων εναντίον των Γάλλων.
Στην Πορτογαλλία διαχειριστής του ηλεκτρικού συστήματος (και του δικτύου φυσικού αερίου) είναι η Redes Energéticas Nacionais (REN) και η εθνική επιχείρηση ηλεκτρισμού είναι η EDP, που στο διπλανό πίνακα μας δίνει τα στοιχεία για την εγκατεστημένη ισχύ το 2013.
4.630MW είναι η ισχύς των αιολικών επί συνόλου 18.117MW, μόλις 25,6%.
Κι αν, όπως και για την Ισπανία, πάρουμε υπόψη μας την παραδοχή του δικού μας ΑΔΜΗΕ, από τη Μελέτη Επάρκειας Ισχύος 2013-2020, ότι η αξιοπιστία ισχύος των αιολικών λαμβάνεται 10%, τα αιολικά είναι κι εδώ μόλις το 2,6% της συνολικής ισχύος!
Πώς είναι ποτέ δυνατόν το 2,6% να παράγει “περίσσεια” ενέργειας, που πρέπει σώνει και καλά να εξαχθεί προς τη Γαλλία;
Πάμε σε τυχαία μέρα, την Πέμπτη 23/10/2014, να δούμε σε πραγματικό χρόνο, στη διάρκεια ενός 24ώρου, τι συνέβη με τα αιολικά της Ισπανίας, όπως τα δίνει η σχετική σελίδα της REΝ.
Φορτίο βάσης από κάρβουνο, τα σταθερά και αξιόπιστα 1752MW του πιο πάνω πίνακα.
Στη συνέχεια είναι η ενέργεια του “Ειδικού Καθεστώτος”, που καλύπτει τη συμπαραγωγή ηλεκτρισμού-θερμότητας, τα αιολικά, τα Φ/Β και τα μικρά υδροηλεκτρικά.
Ακολουθούν τα υδροηλεκτρικά ροής ποταμών, εισαγωγές, λίγο φυσικό αέριο και τελευταία μπαίνουν στο σύστημα τα υδροηλεκρικά από φράγματα και πετρελαϊκές μονάδες.
Η REN δίνει σε πραγματικό χρόνο, στη διάρκεια του ίδιου 24ώρου της 23/10/2014, και ανάλυση για την παραγωγή από τα επιμέρους συστήματα του “Ειδικού Καθεστώτος”.
Δείτε πόσο σταθερές είναι οι δυο πάνω καμπύλες, των θερμικών “ΑΠΕ” και των μικρών υδροηλεκτρικών, σε σχέση με τις καμπύλες των αιολικών και των Φ/Β.
Τα αιολικά παρουσιάζουν τεράστια διακύμανση, καθώς απ’ τα 1600ΜW στις 08:00 πέφτουν κάτω απ’ τα 200MW στις 16:00, μεταβολή πάνω από 1400MW!
Τα Φ/Β είναι απείρως πιο προβλέψιμα απ’ τα αιολικά, καθώς απ’ τις 18:00 μέχρι τις 08:00 απλά δεν υπάρχουν.
Πού είναι λοιπόν η “περίσσεια” ηλεκτρικής ενέργειας των ΑΠΕ, που θέλουν οι Ισπανοί και οι Πορτογάλλοι να εξάγουν στη Γαλλία κι από εκεί σ’ όλη την Ευρώπη; Πουθενά!!! Αυτό που στην πραγματικότητα θέλουν να κάνουν είναι εξαγωγή των προβλημάτων με τα οποία φόρτωσαν τα ηλεκτρικά τους συστήματα, όταν αποφάσισαν να ακολουθήσουν το δρόμο άκριτης ανάπτυξης αιολικών και Φ/Β που χάραξε η Γερμανία, χωρίς να καλοεξετάσουν τη γεωγραφική τους θέση στην άκρη της Ευρώπης.
[Το πλήρες άρθρο με τα λινκς τεκμηρίωσης (με μπλε) βρίσκεται στο http://greeklignite.blogspot.gr/2014/10/blog-post_27.html και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! ]
Τα πιο πάνω αποτελούν ένα τεράστιο δίδαγμα για την Ελλάδα, που είναι ακόμα πιο απομονωμένη γεωγραφικά και ηλεκτρικά κι έχει και κάποιους, χμ, “ιδιόμορφους” γείτονες… Απαιτείται άμεση αναθεώρηση κι εγκατάλειψη του “εθνικού στόχου” του Μανιάτη για 7500MW αιολικά μέχρι το 2020, καθώς θα τινάξουν κυριολεκτικά στον αέρα το ηλεκτρικό μας σύστημα και θα παρακαλούμε Αλβανούς, Σκοπιανούς και Τούρκους να κατασκευάσουμε κοινές διασυνδέσεις δικτύων, για να μπορούμε να εξάγουμε το αιολικό μας πρόβλημα!