Άδοξο τέλος φαίνεται να έχει το “Αμερικάνικο όνειρο” του Σαακασβίλι και των λοιπών πορτοκαλί επαναστατών. Ο άνθρωπος που αιματοκύλισε τη χώρα του προσδοκώντας να προκαλέσει μια παγκόσμια σύρραξη με τις ανάλογες συστάσεις και ευλογίες, είναι πλέον αντιμέτωπος με τη λαϊκή οργή. Τα κονδύλια της πορτοκαλί επανάστασης εξανεμίστηκαν. Όχι μόνο για τη Γεωργία αλλά για όλο τον πλανήτη. Και η αρκούδα καραδοκεί για να πάρει την εκδίκηση της. Με τον ίδιο τρόπο που πληρώθηκαν οι εξεγέρσεις σε Σερβία, Ουκρανία, Γεωργία κλπ, αλλά πλέον με άλλο νόμισμα. Το ρούβλι που φαίνεται να κυριαρχεί όχι μόνο στον Καύκασο αλλά και στη μαύρη θάλασσα. Στηριγμένο όχι σε όπιο και όπλα αλλά στους φυσικούς πόρους. Ο Πούτιν είχε την οξυδέρκεια να εξασφαλίσει τον πλούτο της χώρας του διώκοντας μεθοδικά τους εκεί βαρώνους ενώ χαμογέλαγε συγκαταβατικά προς τη Δύση. Μεθοδικά ξεκαθάρισε την Τσετσενία με μια μεθοδολογία που κάνει την Σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν να μοιάζει με αγαθοεργία. Οι Δυτικοί γνώριζαν αλλά δεν μπορούσαν να αποδείξουν. Οι Δυτικοί γνωρίζουν ότι και το Αζερμπαϊτζάν εξαγοράστηκε αλλά δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Αυτές οι χώρες άλλωστε δεν έχουν τη δουλοπρέπεια και τη Δυτικοφοβία που έχει η Ελλάδα. Εδώ, συνεχίζουμε να ξιφομαχούμε με φαντάσματα, να ανήκουμε στη Δύση με ένα μαζοχιστικό σύμπλεγμα υποταγής, χωρίς ορθολογικό συμφέρον ή πρακτικό αντάλλαγμα. Μέχρι και το σχέδιο Ανάν υποστηρίχθηκε με ψίχουλα σε ιδιώτες και πολιτικούς γι’ αυτό και δεν πέρασε αφού κάτι περιπτώσεις σαν τη siemens έχουν ανεβάσει ψηλά τον πήχυ. Το μόνο ενθαρρυντικό στην όλη κατάσταση σήψης είναι ότι η αυξανόμενη απληστία έχει ανεβάσει και το κασέ της λαϊκής προδοσίας. Από την άλλη, τα λεφτά στερεύουν και το ρούβλι έρχεται. Όπως έρχονται και τα ραδιενεργά χαπάκια, μην απορήσετε δε εάν δείτε και ντεμοντέ σχηματισμούς όπως “Ρωσικά κόμματα” να έρχονται πάλι στη μόδα. | |||||||