Την Τρίτη που μας πέρασε, άφησε τον τόπο που αγάπησε, τις Αιγές (Βεργίνα), ο Γιώργος Πετκούσης.
Στα ενενήντα του χρόνια, έφυγε ο άνθρωπος που δημιούργησε απο μια μάζα σαθρών υλικών, την ασπίδα του Φιλίππου. Μέσα στην μεταλλική θήκη της, ήταν ένα συνοθύλευμα από δέρμα, ελεφαντόδοντο, φίλα χρυσού και ξύλο. Επι έξι χρόνια σκημένος πάνω στην ασπίδα, κατόρθωσε να την δώσει μορφή.
Ο Γιώργος Πετκούσης, έφτασε στις Αιγές (Βεργίνα), μόλις βρέθηκαν οι Βασιλικοί τάφοι, ως συντηρητής των αρχαιολογικών ευρημάτων. Απο τότε δεν εγκατέλειψε αυτή τη γωνιά της ιστορίας μας. Χρόνια αθόρυβα, αλλά σπουδαία. Σε μέρες eurovision, ποδοσφαιρικών τελικών και …Δημοκρατικών διαδικασιών εκλογών, σεμνά και απο λίγους, ειπώθηκε το «καλό ταξίδι». Ο Γιώργος, ήταν ένα ιδιαίτερο άτομο. Η φύση δεν του έδωσε τα εξωτερικά χαρακτηριστικά που θα σου έκαναν καλή εντύπωση. Το αντίθετο. Του έδωσε όμως εκείνην την αόρατη ιδιαίτερη δύναμη, που φεύγοντας έμεινε το αποτύπωμά του. Οι νέοι τότε, μεσήλικες σήμερα, πήραν πολλά απο τον πολύ διαβασμένο αυτόν άνθρωπο. Τους μετέδωσε γνώσεις ιστορίας και αρχαίας φιλοσοφίας, που ακόμη τον μνημονεύουν στις παρέες.
Ήταν πάντα εκεί. Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πήγαινε (συχνά) στις Αιγές, τον κοιτούσε και έλεγε πειράζοντάς τον. «Πάλι εδώ είσαι εσύ;»
Γιώργο καλό ταξίδι. Και να ξέρεις, δεν ξεχνάνε όλοι.